Miasto Axer

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hejter:
Więc się na nim skupiłeś, ale zabicie jednego włócznika na pewno sprawi, że dwaj z kuszami odwdzięczą Ci się tym samym.
Janusz:
Więc patrolowałeś, w Axer oczywiście był spokój, a więc nie masz co liczyć na jakieś szczególne wyzwania.
Bilo:
‐ Ściągniemy nosze i od razu wyślemy Księcia do szpitala.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ No to dawać mi je tu panowie.‐ stwierdził przypatrując się swojej ranie ‐.

[Kubeł1001]

pan_hejter

Plan był prosty zapamiętać gdzie kto stał wbić się w tego najbliżej pieca (spoko jak by to był kusznik). Skoro jest piec do rozgrzewania metalu to jest i woda żeby go zgasić więc chwycił za wiadro, aby wzniecić pare która go zasłoni by umożliwić atak pod osłoną. Wykonał

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Rana dość płytka, a oględziny Baronowego oka nie wskazały, by bełt był zatruty. Choć medycy mogą znać się lepiej.
Hejter:
Więc uwolniłeś się z kajdan i trafiłeś pod piec, ale tam trafiłeś na pewną przeszkodę: Brak wody. Obok pieca nikt nie stał, ale stojący w przeciwległym kącie kusznicy już celowali do Ciebie ze swojej broni.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ E tam… nawet mocno mnie nie pie**olnął. Oka sku*wysyny nie mają… chociaż kilka centrymetrów w bok i mogło by być źle…‐ dokładniej przyjrzał się i ocenił czy dałby radę sam pozbyć się bełtu ‐.

[Kubeł1001]

pan_hejter

‐ kuwa, kuwa, ku*wa ‐ pobiegł jak najszybciej do wyjścia zdala od rozpie**olu

[Kubeł1001]

JaNuSZeq

Usiadł znudzony na dużym kamieniu, po czym głośno zagwizdał melodię, która zazwyczaj wzywał psa “Spiryta”.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Janusz:
Usłyszałeś szczekanie, więc pies musi być gdzieś niedaleko.
Hejter:
Dobiegłeś do drzwi, ale drogę zagrodzili Ci dwaj włócznicy.
‐ No, no… ‐ zaczął Krasnal, który niedawno Cię torturował. ‐ Chyba do znamienia musi dojść jeszcze obcięcie prawej dłoni…
Bilo:
W połowie oględzin padłeś jak nieżywy. To znaczy, nadal wszystko czułeś, widziałeś i w ogóle, ale poruszyć się nie mogłeś. Mówić zresztą też.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zajebiście…‐ przeszła mu przez głowę myśl gdy czekał aż ktoś to zauważy‐.

[Kubeł1001]

JaNuSZeq

‐Spiryt! Cho no tu! ‐Krzyknął.
Wstał z kamienia i czekał na psa.

[Kubeł1001]

pan_hejter

Powiedział przez zaciśnięte zęby ‐ wolałbym zdechnąć ‐ postarał się teleportować do jednego z kuszników powalić go i wystrzelić w drugiego
//Strzelam że długo nie pożyje\

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Zauważyli dość szybko i niezwłocznie załadowali na nosze i posłali do medyka.
Janusz:
Podbiegł szybko i zaczął radośnie szczekać oraz machać ogonem. Pies, jak to pies, może i nie widział Cię dopiero kilka godzin, ale dla niego to jak kilka dni.
Hejter:
Udało Ci się do niego teleportować, ale teraz siłujesz się z rosłym Krasnoludem, który raczej nie ma zamiaru oddać Ci swojej broni.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też leżał tak krążąc po nich wzrokiem przenikającym dusze nawet najbardziej pijanych krasnoludów, wzrokiem wku*wionego barona.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jednak ten wku*wiony wzrok nie krążył długo, gdyż straciłeś przytomność.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też oddał się owej nieprzytomności całym sobą.

[Kubeł1001]

pan_hejter

Wystosował kopniak w jaka i szybkie użycie go jako zasłony przed drugim kusznikem.//bardziej ciś w rodzaju odskoku niźli odepchania rosłego krasnoluda\

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Obudziłeś się, czując wódkę na języku.
Hejter:
Kopniak się powiódł, jednak nadal nie masz kuszy, a drugi Krasnal nie ma zamiaru strzelać.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Smak wódki niczym nektar bogów całkowicie pobudził Barona, jeśli była wódka były krasnoludy…czyli jest w dobrych rękach. Spróbował się tylko rozejrzeć.

[Kubeł1001]

pan_hejter

Podciął mu nogi i zabrał kusze gdy ten upadał po czym strzelił do kusznika

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Obudziłeś się na łóżku, w białej sali, a przy Tobie kręcili się medycy. To właśnie jeden z nich poił Cię krasnoludzkim alkoholem.
‐ Wychlał pół litra na raz. ‐ rzekł medyk, gdy oderwał od Ciebie butelkę. ‐ Będzie żyć!
Hejter:
Krasnoludzki pancerz ustąpił i kusznik padł, ale niekoniecznie martwy. Jednak teraz nic nie stoi na przeszkodzie pozostałym, by się na Ciebie rzucić, co też uczynili.