Miasto Hunder

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

// W sumie, szkoda tak okłamywać olbrzyma :V Ale mniejsza, mam jakiś dziwny pomysł :V //
Odszedł więc ze swoim toporkiem, zostawiając mu kawałęk niedźwiadka. Podszedł do losowego strażnika, czy kogoś podobnego.
‐ Witam, nie wie Pan może, gdzie obecnie znajduje się Król krasnoludów?

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Sprawdził, czy jest podana godzina.

[Kubeł1001]

Bilolus1

I tak tez skierował się za nim, rozglądając się we wszystkie strony szukając swego ulubionego stateczku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
‐ W porc… A chj Ci to wiedzieć, kuasiarzu jeden? ‐ spytał i zaraz dobył broni. Widać, że Krasnoludy lubiły swojego władcę i miały w pamięci zamach jakiego dokonano w Axer.
Max:
Nie.
Bilo:
Galera była, taka jak ją zapamiętałeś, może tylko bardziej odpicowana, aby być godną Twego królewskiego majestatu.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

//Masz bardzo ciekawe fabuły :)//
Hmmm… dziwne. Próbował wypatrzeć statek w oddali.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Czemu tak ostro, panowie. Jeden krasnolud, wyglądający licho i słabo, chyba nie dokona zamachu… zresztą ja nie dokonam. Ale mniejsza, mam dla niego pewną wiadomość. // Coś mi mówi, że przez to iż ta wiadomość jest tak mało ważna, Król każe mnie powiesić za zawracanie mu dupy :V //

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
//Heh… Nawet nie zaczą… A, no tak. Racja :V//
Widzisz kilka, lecz z tej odległości ciężko określić, który płynie do Hunder, a który z niego odpływa.
Wiewiur:
//Bilolus taki nie jest. Chyba ;‐;//
‐ To dawej, przekaż ją najpierw nam.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

//A to w bizonie? Bo też to miałem na myśli.//
Czekał więc jak głupi.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

// Jak strażnikom, to większa szansa, że go powiedzą.//
‐ Jakiś olbrzym w górach zbiera ekipę, by wspólnie zrobić atak na naszego kochanego Króla.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
//Tam żeś się sam wkopał, było postanowić czekać krócej, a nie.//
W końcu zostałeś nagrodzony, gdy jakiś statek dobił do nadbrzeża, przy którym stałeś.
Ogółem była to okazała jednostka, z twardego drewna, okuta metalem. Posiadała aż trzy pokłady, Ty zaś widziałeś na górnym wiele krzątających się Krasnoludów, balisty i skorpiony na obrotowych platformach, wiele harpunów do wystrzeliwania z machin lub rzucania ręcznie, a także resztki wieloryba, który zapewne był pył przetwarzany na mięso, tran i inne cenne komponenty gdzieś na dole.
Wiewiur:
‐ No to dobrze, że to zgłosiłeś, trzeba ubić sku*wysyna.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Mogę was do niego zaprowadzić.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

//Myślałem, że mimo wszystko będziesz dążył do tych krasnoludów. //
Po co ktoś taki wywiesza zgłoszenie? Sami sobie poradzą. No, chyba że to nie ta łódź. Jeżeli mógł, to wszedł na pokład, pokazując komuś to zgłoszenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
‐ Czeeeeej… A to chodzi o tego samego z zlecenia czy o innego?
Max:
Wejść w sumie nie masz jak, brak trapu czy choćby liny. Ale wołać i wymachiwać kartą zawsze możesz.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Chyba ta, a dużo macie Olbrzymów w tych górach? // Czekam, aż bidulek pożałuje tych kłamstw :V //

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Zaczął więc krzyczeć “Czy to wy od zlecenia?!” wymachując owym papierkiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
‐ Przechuj panie, tak jak Ogrów i Trolli. A co?
Max:
Ktoś też tam coś odkrzyknął, odpowiedź była dość niejasna, ale po chwili statek dobił do brzegu, a na nadbrzeże spuszczono trapy i zawiązano cumy.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Tak się pytam, czy to nie przypadkiem ten ze zlecenia, ale jak tego dużo to może i ze zlecenia.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Jeżeli te trapy//Bo raczej jak w Google wpiszę “trapy” to mi wyskoczą złe wyniki.// to było coś, po czym można było wejść, to wszedł. Ewentualnie jeżeli ktoś wysiadał, to poczekał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
To były długie deski łączące pokład statku i nadbrzeże, zaś Ty właśnie po jednej z takowych trafiłeś na owy pokład.
Wiewiur:
‐ Raczej ze zlecenia, bo o innych w tej okolicy nie słyszałem.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Możliwe, że on je teraz zwołuje, by zrobić atak na to miasto? // Raz te jego głupoty wydają mi się mądre, raz tak głupie, że ciekawię się jak go uratuję śmiercią.