Miasto Hunder

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ I co możecie jeszcze ocenić na podstawie tej buteleczki?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
‐ Coś mi tu śmierdzi, wiesz? I to nie ten wielki zdechlak…
Max:
‐ Kwatermistrzu się dziś nie obudzi, nie ma szans.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Wrócił więc do kajuty kapitana.
‐ A dawaj Pan to złoto. Ile dostanę?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Hm, czemu?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
‐ Jak dam setkę to pasuje?
Wiewiur:
‐ Choć no do koszar, cwaniaczku, pogadamy sobie. Co Ty na to?

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ A dwieście Pan wyciągnie?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

// A już chciałem go gdzieś alchemii poduczyć ;‐; //
‐ Mógłbyś jaśniej? Tak średnio rozumiem o co Ci chodzi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
‐ Ty kitrasz tam w dokach bandę przydupasów, że Ci tyle złota potrzeba? Za stówę to się nie tylko wyposażysz i uzbroisz, ale na inne pierdoły Ci zostanie.
Wiewiur:
//Jeszcze bełtem w łeb nie dostał, spokojnie.//
‐ O to, że lepiej się nam będzie gadało w koszarach, a nie tutaj, przez mur.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ No… Dobra.‐ Spróbował więc przejść przez bramę.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ No to niech będzie to sto.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Wyciągnął spod biurka sakiewkę i rzucił Ci.
‐ Masz czas do zmroku, żeby wrócić. Jasne?
Wiewiur:
Fakt, że Ci ją otworzono, tylko ułatwił sprawę. No niestety, kilkunastu miejskich strażników, każdy uzbrojony po zęby, bo w jednoręczny lub dwuręczny topów, młot bojowy, halabardę czy też kuszę, nie sprawiało już wrażenia tak miłych. Czyżbyś znów się wpakował?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

// Magia umysłu nie zadziała na ani jednego? :v //

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐ Tia tia.
Poszedł więc na stragan, przy okazji próbując obliczyć, ile mu czasu zostało.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
//Nie wiem? Może spróbuj albo coś?//
Max:
Z dwie godziny maksimum. Trafiłeś znów na targ, obecnie był tu znacznie mniejszy ruch, a to z racji późnej pory i jakiejś wrzawy pod główną bramą.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Spróbował jakoś zawładnąć nad umysłem jednego z nich i rozkazać mu zaatakować któregoś ze swych sojuszników samemu szukając gdzieś kryjówki.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Zaczął szukać mieczy po w miarę dobrej cenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
Kryjówki brak, zaś umysł owego strażnika był zahartowany kilogramami ogórków i litrami wódki, przez co trudno było Ci złamać jego wolę i zdobyć panowanie nad umysłem.
Max:
No i fajnie. Ale jakich mieczy niby szukał?

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Najlepiej ostrych, jednoręcznych, w miarę dobrej jakości. Najlepiej zestaw. Z pochwali//Lub jakimś sznurkiem czy czymś. Tym, czym szlachta polska trzymała.//

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Cóż, spróbował z drugim. Jak rozumiem oni go nie zaatakowali, ani nic?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
Jeszcze nie, drugi zaś okazał się podatniejszy na sugestię i rzucił się na swego kompana, choć przez brak topora, młota lub jakiejkolwiek innej broni w dłoni okładał go pięściami.
Max:
Odnalazłeś takowy, choć był problem: Miecz był krótki w każdym znaczeniu tego słowa, bo robiony na krasnoludzkie standardy.