Hendarum

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mimo pojemności bagaży udało Ci się uwinąć ze wszystkim bez zbyt dużej straty cennego czasu.

[Kubeł1001]

Fisto

Zostawił więc krukom trochę jedzenia i wody, więcej dostaną gdy dotrą do ptaszarni. Wyszedł z komnaty zamykając drzwi na klucz i rozejrzał się za kimś, kto może go zaprowadzić

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeden ze sługusów czekał w pobliżu, zgodnie z rozkazem Grumga, czy też kogokolwiek wysokiego tu rangą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

.

[Kubeł1001]

Fisto

//jeżeli to jeszcze aktualne…//
‐Prowadź, asan, gdzie prowadzić mnie masz. Bo zakładam, że na mnie tu czekasz, prawda?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Żebym ja teraz pamiętał, co dla Ciebie przygotowałem…//
Skinął głową.
‐ Mam oprowadzić pana po całej rezydencji czy tylko do konkretnych pomieszczeń?

[Kubeł1001]

Fisto

‐Oprowadź po całosci, chyba na jakiś czas się tu zadomowię, więc gruntowna znajomość budynku jest u mnie towarem deficytowym acz porządanym‐ uśmiechnął się do sługi

[Kubeł1001]

Kuba1001

Służący pokiwał głową i ruszył naprzód, zatrzymując się pod okazałymi wrotami, których pilnowało dwóch uzbrojonych w brody i topory strażników.
‐ Zbrojownia. ‐ wyjaśnił krótko, ale nie poszedł dalej, najwidoczniej dając Ci możliwość wejścia do środka lub nawet wybrania sobie czegoś z jej, z pewnością sporych, zasobów.

[Kubeł1001]

Fisto

‐Mogę rzucić okiem?‐ spytał wartownika, ruszając w kierunku drzwi

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął bez słowa głową, podobnie jak sługa oraz drugi strażnik, mimo iż nie byli oni w ogóle pytani.

[Kubeł1001]

Fisto

Krokiem lekkim, nonszalanckim wkroczył do środka i wprawnym okiem zaczął przeglądać składowane tu przedmioty i lustrować samo pomieszczenie

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

Kuba1001 pisze:Bastion:
Nie klęczałaś długo, a przynajmniej nie dłużej, niż zwykle. Po tym oczekiwaniu, Krasnolud na tronie pozwolił Ci wstać. To dobry moment, aby przekazać mu to, po co tu przyszłaś.
Wiewiur:
Była to rozległa posiadłość, która nie mogłaby poprawnie funkcjonować bez ich całych tabunów, także znalazłeś jednego po krótkiej chwili wędrówki korytarzami.

//coś się działo w międzyczasie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//To którą postacią masz tu zamiar grać?//

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

//a muszę wybrać?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Miała być jedna do tego wątku, ale że Wiewiur ma na to wesoło wylane, to możesz grać obiema.//

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

//No to chętnie tak zrobię. Odpis Ohgrena jest. Coś się działo w międzyczasie z krasnoludką?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Niezbyt, odpisuj.//

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

Kuba1001 pisze:Bastion:
Nie klęczałaś długo, a przynajmniej nie dłużej, niż zwykle. Po tym oczekiwaniu, Krasnolud na tronie pozwolił Ci wstać. To dobry moment, aby przekazać mu to, po co tu przyszłaś.
Wiewiur:
Była to rozległa posiadłość, która nie mogłaby poprawnie funkcjonować bez ich całych tabunów, także znalazłeś jednego po krótkiej chwili wędrówki korytarzami.

‐Panie, przybywam, by ofiarować swe umiejętności twej sprawie ‐ pokonaniu uzurpatora, który przemocą zdobył tron i przywróceniu porządku wśród krasnoludów

Krokiem lekkim, nonszalanckim wkroczył do środka i wprawnym okiem zaczął przeglądać składowane tu przedmioty i lustrować samo pomieszczenie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i krótko zlustrował Cię wzrokiem.
‐ Co możesz mi zaoferować w tej słusznej walce o sprawiedliwość?

Zbrojownia, jak to zbrojownia: Długie rzędy oręża wiszącego na ścianach, stojącego czy leżącego na półkach oraz opartego o ściany. Jako że poza Krasnoludami nie mieszkał tu prawie na pewno żaden przedstawiciel innej rasy, to wybór uzbrojenia był niewielki: Sztylety, noże, halabardy, piki, a przede wszystkim topory i młoty bojowe, dwuręczne, jednoręczne, najróżniejszych wzorów, a wszystkie doskonale wykonane, jak przystało na każdy rodzaj krasnoludzkiego oręża.

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

‐Wierność, siłę ramion, wprawność topora i posłuszeństwo, panie. Nic innego nie mam, ten sku*wysyn mi wszystko odebrał, wybacz panie słownictwo‐ patrzyła w twarz władcy, oceniając jaką jest osobą

Zważył kilka broni w ręku, oceniając ich wykonanie, odłożył i wrócił do swojego przewodnika ‐Dziękuję, asan. Gdzie dalej?‐