Mroczna Puszcza

[Kubeł1001]

Kazute

Zmarszczyła brwi.
‐ Jak chcesz, starcze ‐ skrzyżowała ręce na piersi. ‐ Jednak jeśli zostaniesz opętany lub coś podobnego, nie będę się powstrzymywać przed zlikwidowaniem problemu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Starcze? To, że mógłbym być pierwszym z twojego rodu nie znaczy, że jestem stary ‐ Drow prychnął ‐ Dziwne, że gadasz o opętaniu, gdy po walce przeszłaś do ataku na mnie.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Nie odwracaj kota ogonem. Moja reakcja jest uzasadniona, dostałam zadanie pozbycia się Kapłanów Pustki oraz wszystkiego, co z nimi związane.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Proszę, to zniszcz całe to miejsce.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Należałoby się ‐ przejechała wzrokiem po pozostałych, szukając poparcia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hobbita nie było, najwidoczniej poszedł sprawdzić, co z Inkwizytorami, a Ork przyznał Ci rację.
‐ Cholera wie, co tu trzymali. Lepiej, żeby nie ułatwiać sprawy następnym i dać im jak na srebrnej tacy wszystkiego co potrzebne, żeby przyzwać armię Demonów z Pustki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Jeśli wszyscy się zgodzą, to gdy będziemy wychodzić stąd, zawalę komnatę gruzami ‐ zaproponowała. Ayred i Worgen gdzieś wyparowali?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Worgena nie było z Wami od początku, pomagał swoim pobratymcom i Szalonym Rogom na zewnątrz, zaś Elf rzeczywiście gdzieś się zapodział… Dopiero po chwili dostrzegłaś go na górze, gdzie zostali wtedy Inkwizytorzy, aby zamknąć portal.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odważny, trzeba mu to przyznać.

[Kubeł1001]

Kazute

Udała się w kierunku Inkwizytorów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kazute:
Zastałaś przy nich Elfa, który starał się przywrócić im przytomność, najwidoczniej rytuał zamknięcia portalu osłabił ich aż tak, że doprowadziło to ich do obecnego stanu. Mieli niemożebnie wielkie szczęście, że żaden Demon się wtedy do nie nie dobrał.
Vader:
Prawda.

Tymczasem Twoja wesoła gromadka, o wiele weselsza, gdy dołączyła do niej Elfka, zjawiła się na skraju Mrocznej Puszczy. Dotąd radziliście sobie bez większych trudności, dopiero teraz zaczną się schody…

[Kubeł1001]

Kazute

Pomogła w przywracaniu przytomności.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Leroy Jenkins
Z racji na swoje obecne położenie przyłożył się trochę do uważania na zasadzki. Może nawet bardziej, niż trochę.

Drow, później przypomnę sobie jego imię.
Ruszył na górę, chociaż w sumie źle było mu zostawić broń. Jednakże, nie miał jak jej zabrać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kazute:
Dzięki Waszym wspólnym staraniom obaj niedługo wrócili do świata żywych.
Vader:
O zasadzki na skraju puszczy trudno, im głębiej w las, tym więcej zagrożeń.

Tam już wszyscy byli w komplecie, cali, zdrowi i przytomni, nie licząc Worgena, który od początku został na zewnątrz.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Jak się czujecie? ‐ zapytała troskliwie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Leroy
Dlatego też trzeba się mieć na baczności.

Drow
‐Staro.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kazute:
‐ Lepiej. ‐ powiedział jeden z Inkwizytorów ze słabym uśmiechem, drugi darował sobie odpowiedź i uniósł jedynie dłoń w geście potwierdzającym słowa swojego poprzednika.
‐ Nigdy. Więcej. ‐ wyznał w końcu. ‐ Cholerne rytuały Przodków.
‐ Co to, do ch*ja, było? ‐ zaintrygował się orczy Paladyn.
‐ Niestety, wymazał mi pamięć, a przynajmniej tak kazał mówić Wielki Inkwizytor Amhiranta. ‐ odparł Inkwizytor, a gdy Ork zrozumiał sens jego słów, zaśmiał się, zaś człowiek w chwilę po nim, choć pewnie gdyby nie był tak zmęczony, dałby mu zwyczajnie w pysk.
Vader:
//Jebłem.//
Twoja uwaga została zignorowana, jedynie Hobbit zachichotał cicho.

A najlepiej to w końcu wleźć do tej cholernej puszczy.

[Kubeł1001]

Kazute

Również cicho zachichotała.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Leroy
No nic, ruszył w największy syf swojego życia. Lub drugi największy. Trudno określić, czy było coś gorszego od karczmy “Grotołaz Czerwony”.

Drow
Czekał dalej.