Mroczna Puszcza

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sądząc po odgłosach to on jak najbardziej wytrzymał, ale sama maszyneria nie miała pewnie tyle samo szczęścia, podobnie jak jej załoga.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dawaj! Atakuj następne!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niestety, stanął w miejscu, zapewne dlatego, że nie miał kogo atakować.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Sytuacja się uspokoiła?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tak, głównie dzięki wyeliminowaniu przeciwnika.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ruszamy dalej?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie możemy pozostawać długo w jednym miejscu. ‐ odparł Ork, gramoląc się na grzbiet Żywiołaka.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Sam wszedł na Żywiołaka, by dać mu polecenie, żeby ruszali dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Przewinę i zacznę Ci w zupełnie nowym temacie, ale to później, musisz swoje tam leźć. I nadal zastanawiam się, czy nie połączyć Twojego wątku z wątkiem innej postaci…//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Też mojej? :V

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Nie tym razem :V//

[Kubeł1001]

Vader0PL

//k

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader, Kazute:
Kontynuując Waszą podróż, w końcu zbliżaliście się do siebie z dwóch końców polany, jaka wydawała się idealnym miejscem na odpoczynek.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Czy to już tutaj, czy to nawet nie jest jeszcze połowa?

[Kubeł1001]

Kazute

‐ To oni? ‐ zapytała swoich towarzyszy, gestem wskazując przed siebie na zbliżających się w ich kierunku.

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Na Żywiołaka :V

[Kubeł1001]

Kazute

//Szczegół.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ To tutaj mamy spotkać się z resztą, ale to nie jest cel naszej wędrówki. ‐ wyjaśnił Ork w paladyńskiej zbroi.
‐ Myślę, że to chyba oni. ‐ dodał nagle jeden z Inkwizytorów, wskazując na grupę jeźdźców z naprzeciwka, a mianowicie Elfa, Elfkę, Hobbita i Worgena.
Kazute:
‐ Niewielu innych by się tu zapuściło, ale tak, to pewnie oni. Ruszajmy szybciej, nie mam ochoty spędzić w tym miejscu ani minuty więcej, niż potrzeba. ‐ mruknął Elf, co nie powinno dziwić, i wysunął się na czoło grupy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ouh, z elfami?

[Kubeł1001]

Kazute

Nie powinno i rzeczywiście nie dziwiło to kobiety, która bez słowa popędziła nieco swojego konia.