Mroczna Puszcza

[Kubeł1001]

Kazute

Obejrzała się na żywiołaka kątem oka.
‐ Jednak ja nie znam wszystkich istot, dlatego tak zareagowałam na coś dotąd mi nieznanego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Gdy dożyjesz ponad dwóch tysięcy lat to niewiele będzie Cię już zaskakiwać.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Stety lub nie, raczej ich nie dożyję ‐ odparła, przyglądając się rozmówcy. ‐ Czymże zawdzięczam sobie twoje wizyty, Podróżniku?

[Kubeł1001]

Vader0PL

///‐Oddaj mi się.
Musiałem :V ///

[Kubeł1001]

Kazute

// :V //

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Vader, bo naślę na Ciebie Sukkuba. I to nie byle jakiego Sukkuba.//
‐ Dar. ‐ rzekł krótko. ‐ Każdy obdarowany przez Podróżnika ma w nim towarzysza… Na jakiś czas. Zwłaszcza, że dzięki Tobie Podróżnik wreszcie skończy tułaczkę… Podróżnik będzie… Wolny…

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Wolny… ‐ powtórzyła. ‐ Ale co takiego mam ja, że akurat do mnie zawędrowałeś? Jestem tylko magiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Masz cel. Misję… Podróżnik ma podobną… Nasze ścieżki muszą się połączyć, w ten czy inny sposób.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Również jesteś związany z Kapłanami Pustki?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Podróżnik jest tym dobrym. ‐ obruszył się i gdyby mógł splunąć, zapewne właśnie by to zrobił.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Źle mnie zrozumiałeś. Chodziło mi o to, czy też na nich “polujesz” ‐ nakreśliła w powietrzu cudzysłów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Od… Dawna. Od zawsze. Na nich, na ich panów… Podróżnik zgładził więcej Demonów i innych pomiotów niż wszyscy Twoi towarzysze razem wzięci.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Więc mogę liczyć na Twoją pomoc? Zwłaszcza, że część mojej drużyny niezbyt dobrze dogaduje się z innymi…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Gdy dojdzie do bitwy, Podróżnik będzie przy Was.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ W pewnym sensie cieszy mnie to.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał lekko głową i, tak jak przy Waszym pierwszym spotkaniu, zniknął niespodziewanie, z chwili na chwilę.

[Kubeł1001]

Kazute

A chciała z nim jeszcze porozmawiać. Nie mniej, wciąż wartowała i sprawdziła, czy żywiołak drowiego kompana wciąż się świetnie sprawuje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie tak świetnie, bo na Podróżnika w ogóle nie zareagował, ale poza tym to wszystko gra.

[Kubeł1001]

Kazute

Skoro tak, postanowiła się nieco bardziej odprężyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odprężenie długo nie trwało, bo po chwili usłyszałaś za sobą chrzęst elementów pancerza i obok Ciebie pojawił się Ork, drapiąc się po zielonym łbie.
‐ Idź spać, zmienię Cię. ‐ mruknął, tłumiąc ziewnięcie. ‐ I tak nie mogę spać spokojnie, śmierdzi tu Drowami.