Mroczna Puszcza

[Kubeł1001]

Vader0PL

Postarał zniknąć im z widoku ukrywając się za większymi.

[Kubeł1001]

Kazute

Nachyliła się w miarę możliwości do reszty grupy i zapytała cicho, tak, by Drowy nie były w stanie usłyszeć jej słów.
‐ Co robimy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nim którekolwiek z Was zdołało coś zrobić lub uzyskać odpowiedź na swoje pytanie, nagle zostaliście oślepieni przez kilka kontrolowanych rozbłysków światła w wykonaniu Inkwizytorów, a później usłyszeliście szczęk oręża oraz krzyki rannych i umierających.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Nadal czekał.

[Kubeł1001]

Kazute

Chwyciła dłonią rękojeść swojego jednoręcznego miecza, po omacku oczywiście, czekając na ciąg dalszy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ciąg dalszy przyjdzie i Wam pisać, bowiem Worgen, Inkwizytorzy, orczy Paladyn i Elf dawali sobie radę nieźle, ale dopóki wrogowie byli częściowo oślepieni, bo potem ich przewaga liczebna zaczęła się coraz bardziej uwydatniać i wypadałoby coś z tym zrobić.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Żywiołak, bierz ich! Zniszcz przeciwnika!
Schował się za plecami elfki.

[Kubeł1001]

Kazute

Magią podniosła w powietrze najwyżej jak się dało dwóch, może trzech wrogich Drowów. Potem starała się sprawić, by wszyscy trzej runęli głowami w ziemię i pogruchotali swoje kości.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kazute:
Poszło sprawnie, ale w Twoim kierunku zaczęły szarżować aż cztery Wielkie Pająki.
Vader:
Ruszył do walki, wedle rozkazu, Ty zaś zauważyłeś jak Elfka pozbywa się trzech Drowów, ale za to atakują ją pająki… Nijak możesz jej pomóc, sam masz przed sobą uzbrojonego w dwa jatagany Mrocznego Elfa, który nagle zeskoczył z drzewa kilka metrów od Ciebie i zaatakował jednoczesnym pchnięciem w brzuch i cięciem na wysokości szyi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odskoczył, a następnie postarał się wyciągnąć artefakt. Gdy to zrobił to posłał z dwóch stron kilka wodnych pocisków w przeciwnika, a następnie jeden prosto z góry.

[Kubeł1001]

Kazute

Starała się magią sprawić, by te cztery zwierzaki ustały w miejscu. Gdy to się udało, wyciągnęła miecz i starała się odciąć im po kolei głowy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Zafundowałeś mu w ten sposób całkiem orzeźwiającą kąpiel i kupiłeś sobie nieco czasu, ale tak go nie zabijesz.
Kazute:
Utrzymanie aż czterech stworzeń tego typu było możliwe, ale nie pewne, toteż zdołałaś zatrzymać tylko i wyłącznie połowę, reszta atakowała dalej, wydatnie skracając odległość między Wami.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ostatnio działało. Postarał się uderzyć go tym razem z dwóch stron w ten sposób, żeby złamać mu kręgosłup.

[Kubeł1001]

Kazute

Spróbowała dwoma pająkami będącymi pod jej kontrolą zmieść z drogi pozostałą dwójkę. Czyli po prostu machnąć tymi kontrolowanymi w te atakujące, tak, by upadły.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po pokonaniu swoich przeciwników zauważyliście jak jedno z drzew staje w płomieniach wraz z gromadką drowich kuszników, a chwilę później kolejne Mroczne Elfy zaczęły padać od wystrzelonych z różnych stron, co prawda nielicznych, ale za to śmiertelnie celnych, bełtów. Następnie powietrze, trzaski palącego się drewna, krzyki rannych i umierających oraz szczęk oręża przerwało mrożące krew w żyłach wycie. Sekundę później wszędzie wokół zaroiło się od dobrze opancerzonych i uzbrojonych po zęby Worgenów, które od razu rzuciły się na Mroczne Elfy i towarzyszące im pająki oraz jaszczury.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Psiamać.
Skrył się za plecami elfki.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Czemu chowasz się za mną jak za tarczą? ‐ zapytała, wypatrując ewentualnego przeciwnika.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐To odruch naturalny!

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Na przyszłość spraw sobie lepszą tarczę niż własni towarzysze!

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐A czemu niby? Obaj ży…
Wolał urwać. Gdyby powiedział, że obaj żyją, to najpewniej stałoby się coś złego.