Plugawe Ziemie

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc ruszył w miejsce zbiórki. A z nim samotna głowa Monroe!

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Wściekł się i od razu zaatakował go prawą ręką w brzuch.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
A jakże by inaczej? Niemniej, dotarłeś przed główną bramę, gdzie to miała miejsce zbiórka. Nie zauważyłeś żadnych ubytków pośród Rycerzy lub Zbrojnych, ale za to Wam przybyło, gdyż mieliście o jedną kobietę i jednego mężczyznę w drużynie więcej, oczywiście to ci ze znamionami. Wraz z ogłoszeniem końca misji, wszyscy zaczęliście zbierać się do drogi do domu, do Zamku Qull.
Taczka:
Podziałało i chyba wyeliminowałeś go z walki lub też wije się z bólu na piasku dla niepoznaki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No, szkoda że tak szybko, ale zawsze to była jakaś miła odskocznia.

[Kubeł1001]

Omeg12

Nie wiedział, kiedy planowany jest wyjazd, co było pewnym problemem. Postanowił skierować się z powrotem do kwatery, aby w razie czego być gotowym.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Spróbował go podnieść i rzucić nim o ziemię.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Udało się, choć na pewno go tym nie zabiłeś ani nie zraniłeś, a jedynie bardziej wku*wiłeś.
Omeg:
Trafiłeś tam bez większych problemów, może poza dziwny wrażeniem, jakbyś był obserwowany. Cóż, ale to dość logiczne, biorąc pod uwagę same podziemia wieży i jej mieszkańców, szczególnie jednego…
Vader:
//Zacząć, gdy będziesz na miejscu, tak?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Tak

[Kubeł1001]

Omeg12

Wszedł do środka, po czym zaczął pakować tą niewielką część dobytku, którą od czasu swojego przybycia tu wyjął z odpowiednich toreb, po czym zaczął nerwowo chodzić w kółko, jako prymitywny sposób dania upustu nerwom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na szczęście jeden z Uruków powiadomił Cię, że powóz czeka, nim swoimi krokami zrobiłeś w pokoju okrągłą koleinę.

[Kubeł1001]

Omeg12

Skinął Urukowi głową w geście “zaraz będę”, po czym dla bezpieczeństwa sprawdził, czy wszystko ze sobą ma, ze szczególnym naciskiem na drewniana figurkę.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Zaczął go uderzać po głowie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Omeg:
Drewnianej co prawda nie było, ale jeśli masz na myśli tą, którą wzywa się Demona to jak najbardziej, miałeś ją przy sobie.
Taczka:
Utrudniało mu to wstanie i początkowo robił uniki, ale później zrezygnował i przyjął kilka Twoich ciosów na twarz, aby wstać i zadać Ci silny cios zdrową ręką w brzuch. Tobie na pewno nic nie złamał, Ty mu za to złamałeś nos i pewnie łuk brwiowy, bo cała jego twarz jest we krwi.

[Kubeł1001]

Omeg12

//Z jakiegoś powodu wmówiłem sobie, że onyks to rodzaj drewna :L

‐ Mogę oczekiwać, że ktoś zabierze bagaże we właściwe miejsce? ‐ spytał Uruka

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Cofnął się i ponownie wziął ostry kamień, aby zaatakować nim Krasnoluda w brzuch.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Omeg:
//W sumie… Dziwne jakieś to drewno :V//
Pokiwał głową, wskazując na dwóch wartowników pod Twoimi drzwiami. W sumie to by się zgadzało: Nie mają co robić, bo już tam nie mieszkasz, więc chociaż walizy poniosą.
Taczka:
Z racji pancerza nie zrobiło to na nim wrażenia. Walka trwałaby pewnie jeszcze tak długo, dopóki jedna ze stron nie opadłaby całkiem z sił. Na szczęście Twoi kompani poradzili sobie z resztą obrońców karawany i przybyli Ci na pomoc, masakrując biednego Krasnala.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Więc o to nadchodzę drogo ‐ mruknął, po czym skierował się ku wyjściu

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Nareszcie! A teraz zabierzcie wszystko co mieli. ‐ Rozkazał, postanowił poczekać aż skończą i potem nakazał powrót do obozu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Było tego za dużo, więc zwyczajnie zabrali wozy kupieckie. Ach, no i pozostaje kwestia jeńców, bo o ile strażników skosiliście równo, to pozostaje problem kilkunastu kupców i handlarzy, którzy postanowili się poddać.
Omeg:
Twój powóz czekał i tak znów ruszyłeś w drogę, opuszczając to dziwne miejsce, ale zapewne kierując się do jeszcze bardziej osobliwego.

[Kubeł1001]

Omeg12

Czuł lekką ulgę oddalając się o tego miejsca, nawet z wiedzą, iż czekają go kolejne niebezpieczeństwa. Nie chciało mu się spać, więc tylko siedział, w myślach opracowując kolejne kombinacje stworzeń.