Plugawe Ziemie

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Tak

[Kubeł1001]

Omeg12

Wszedł do środka, po czym zaczął pakować tą niewielką część dobytku, którą od czasu swojego przybycia tu wyjął z odpowiednich toreb, po czym zaczął nerwowo chodzić w kółko, jako prymitywny sposób dania upustu nerwom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na szczęście jeden z Uruków powiadomił Cię, że powóz czeka, nim swoimi krokami zrobiłeś w pokoju okrągłą koleinę.

[Kubeł1001]

Omeg12

Skinął Urukowi głową w geście “zaraz będę”, po czym dla bezpieczeństwa sprawdził, czy wszystko ze sobą ma, ze szczególnym naciskiem na drewniana figurkę.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Zaczął go uderzać po głowie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Omeg:
Drewnianej co prawda nie było, ale jeśli masz na myśli tą, którą wzywa się Demona to jak najbardziej, miałeś ją przy sobie.
Taczka:
Utrudniało mu to wstanie i początkowo robił uniki, ale później zrezygnował i przyjął kilka Twoich ciosów na twarz, aby wstać i zadać Ci silny cios zdrową ręką w brzuch. Tobie na pewno nic nie złamał, Ty mu za to złamałeś nos i pewnie łuk brwiowy, bo cała jego twarz jest we krwi.

[Kubeł1001]

Omeg12

//Z jakiegoś powodu wmówiłem sobie, że onyks to rodzaj drewna :L

‐ Mogę oczekiwać, że ktoś zabierze bagaże we właściwe miejsce? ‐ spytał Uruka

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Cofnął się i ponownie wziął ostry kamień, aby zaatakować nim Krasnoluda w brzuch.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Omeg:
//W sumie… Dziwne jakieś to drewno :V//
Pokiwał głową, wskazując na dwóch wartowników pod Twoimi drzwiami. W sumie to by się zgadzało: Nie mają co robić, bo już tam nie mieszkasz, więc chociaż walizy poniosą.
Taczka:
Z racji pancerza nie zrobiło to na nim wrażenia. Walka trwałaby pewnie jeszcze tak długo, dopóki jedna ze stron nie opadłaby całkiem z sił. Na szczęście Twoi kompani poradzili sobie z resztą obrońców karawany i przybyli Ci na pomoc, masakrując biednego Krasnala.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Więc o to nadchodzę drogo ‐ mruknął, po czym skierował się ku wyjściu

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Nareszcie! A teraz zabierzcie wszystko co mieli. ‐ Rozkazał, postanowił poczekać aż skończą i potem nakazał powrót do obozu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Było tego za dużo, więc zwyczajnie zabrali wozy kupieckie. Ach, no i pozostaje kwestia jeńców, bo o ile strażników skosiliście równo, to pozostaje problem kilkunastu kupców i handlarzy, którzy postanowili się poddać.
Omeg:
Twój powóz czekał i tak znów ruszyłeś w drogę, opuszczając to dziwne miejsce, ale zapewne kierując się do jeszcze bardziej osobliwego.

[Kubeł1001]

Omeg12

Czuł lekką ulgę oddalając się o tego miejsca, nawet z wiedzą, iż czekają go kolejne niebezpieczeństwa. Nie chciało mu się spać, więc tylko siedział, w myślach opracowując kolejne kombinacje stworzeń.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Zawołał kilku orków i razem z nimi poprowadził kupców do obozu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Wróciliście, co prawda mniejszą grupą, ale w glorii chwały, z jeńcami i łupami. No, czyli jesteście jak najbardziej na plusie.
Omeg:
Był to dość dobry pomysł na wykorzystanie wolnego czasu, bo pewnie od razu po przybyciu praca ruszy z kopyta, aby nadążyć za wymaganiami Wampira.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Zwążcie ich i schowajcie gdzieś. ‐ Rozkazał pięciu orkom, poszedł do kowala, jeśli był taki w obozie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mieliście stale rosnące zapotrzebowanie na broń, trzeba też było ostrzyć i naprawiać starą, więc było ich wielu, a Ty trafiłeś do kuźni najbliższego, który akurat oceniał wykonany przez siebie miecz długi, przyglądając mu się i od czasu do czasu tnąc nim powietrze.

[Kubeł1001]

Omeg12

Tak więc poświęcił się temu dość dobremu sposobowi na wykorzystanie wolnego czasu.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Masz mi wykuć stalowe rękawice z kolcami. Im szybciej to zrobisz, tym lepiej dla ciebie. ‐ Rozkazał kowalowi i poszedł na pole treningowe.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Kowal wzruszył ramionami, nie biorąc Twojej groźby na serio, gdyż przez wielkie zapotrzebowanie na wszelkiej maści oręż, pancerze i tym podobne prawdopodobnie skrócono by Cię o głowę lub zesłano na banicję za zabicie kogoś takiego. Zaś pole treningowe… Cóż, pole polem, ale właściwie znajdowało się ono wszędzie wokół obozu.
Omeg:
I tak Ci ten czas mijał, a gdy już miałeś przestać i zasnąć, usłyszałeś pukanie w drzwi powozu i słowa Uruka:
‐ Panie? Zwiadowcy puszczeni przodem meldują o karawanie na północy… Przepuszczamy ich, atakujemy, omijamy? I chcielibyśmy wiedzieć czy mamy rozbić obóz na noc czy też kontynuować wędrówkę.