Karczma "Pod Jajami Wroga"
-
gulasz88Herszt okazał się nieco bardziej zmyślny niż z początku sądził szczuroczłek. Nie oznaczało to że był wyzwaniem, po prostu musiał się nieco bardziej wysilić.
‐ Winszuje. Dziś nie łatwo o dobrą pracę. I dobrego pracodawcę. Za dużo lochów już splądrowano i zbyt wielu kryminalistów złapano. Ciężkie czasy nastały dla poszukiwaczy przygód, czyż nie? -
-
gulasz88
Cholerne piwo! Jeśli osoba przesłuchiwana może sobie zrobić przerwę od rozmowy, wtedy trudniej jest coś z niej wyciągnąć. Na szczęście byli blisko złamania, więc wystarczyło dalej napierać. Jeno subtelnie, by nie poczuli się zbyt niekomfortowo.
‐ Widać. Z pewnością jesteście zalewani intratnymi zleceniami, a przygody przeżywacie na każdym kroku. Któraś z nich szczególnie zapadła wam w pamięć?
Jeśli otworzą się na temat pozornie niezwiązany z informacją której strzegą, łatwiej będzie się dostać i do niej. -
-
-
Kuba1001 Gnolle uznały to zapewne za obelgę, ale ich przywódca powstrzymał ich gestem dłoni, do tego dostali kolejne kufle piwa, więc skutecznie odwrócili od Ciebie swoją uwagę.
‐ Nas jest więcej. Wszędzie. Kilkadziesiąt chłopa. Przenieśliśmy się do Verden z Przełęczy Martwego Orka, jak się tam przez wojny niebezpiecznie zaczęło robić. I tutaj dalej robimy to samo. ‐ powiedział, a później zniżył głos do konspiracyjnego szeptu. ‐ Jesteśmy łowcami niewolników. -
gulasz88
No i mamy to! Skarbonka rozbita, czas zbierać drobne. Jakkolwiek nie przepadał za tą profesją, to kontakt w branży na pewno by się przydał. Wystarczy go nie odstraszyć, a może uda się przekonać do współpracy.
Kiwnął głową gdy usłyszał ostatnie zdanie i podrapał się po brodzie.
‐ Cóż, praca jak praca, ja też mam swoje za uszami więc nie będę was oceniał, ale nurtuje mnie pewne pytanie. ‐ Tutaj zrobił sobie przerwę na napicie się piwa. ‐ Czy wojna nie powinna wam pomóc w pracy? No wiecie, uciekające rodziny, zbiegli jeńcy, uchodźcy, to dość łatwe cele. Sytuacja w Verden jest aż tak zła? -
Kuba1001
Machnął ręką.
‐ Myślisz, że przed wojną nie mieliśmy kogo sprzedać i co do gara włożyć? Przed wojną też się nam powodziło, napadaliśmy całą watahą na małe wioski na uboczu, a głównie dzieliliśmy się na małe grupki, które wyłapywały podróżnych albo handlarzy na drogach… Zresztą, odkupujemy za zrabowane im dobra jeńców od zwykłych bandytów, a to wojna na razie ch*ja daje, Mroczne Elfy nie wlazły jeszcze tak daleko, podbiły tylko Hobbitów, zwłaszcza że Cesarzyki posłały im armię na pomoc. -
-
-
-
-
-
Kuba1001
‐ Jakbyś chciał kogoś kupić, to powiedziałbyś nam co i jak, wtedy ściągnęlibyśmy odpowiednie osoby z naszej bazy wypadowej, zaprowadzili je tutaj i skryli gdzieś w lesie. Posłałbym wtedy kilku moich po Ciebie, Ty byś przyszedł i byśmy się dogadali. Jakbyś chciał nam kogoś opchnąć, to wyglądałoby podobnie.
-
gulasz88
‐ A jak, no wiecie, pozyskiwać towar? Znacie jakieś sztuczki pozwalające bezpiecznie zająć się celem, czy wszystko sprowadza się do zaczajenia się przy drodze i rzucenia siatki na pysk?
Dobrze by było poznać kilka sposobów na porwanie kogoś. W jego zawodzie to może być użyteczna umiejętność. -
Kuba1001
‐ Z reguły tak to właśnie wygląda, atakujemy szybko, ogłuszamy i tyle… Potem wystarczy zabrać łupy, zapakować jeńców i do obozu albo innej kryjówki… Czasem uda się też kogoś dorwać, jak za daleko w las wejdzie, ale z jakimiś miksturami nasennymi i innymi takimi się nie pie**olimy, nawet Ork nie byłby tak głupi, żeby wziąć od takich jak my bukłak z wodą albo piersiówkę z wódką. Ciężko tutaj ostatnio o zbyt, do Ur nam się za cholerę jechać nie opłaca, dlatego handlujemy albo w Nowym Gilgasz, albo Kasuss. Nie mamy problemów ani z Czarnym Słońcem, ani z Kartelem, bo zaopatrujemy obydwu, jakieś inne organizacje, mniejsze gangi i zwykłe osoby też, wiadomo.
-
gulasz88
‐ Wiadomo. ‐ Napił się piwa. W zasadzie nie ma z nimi o czym rozmawiać, dowiedział się o technikach łapania ludzi, choć niestety nie były tak zaawansowane jak sobie wyobrażał, wie gdzie i kogo zaopatrują w ludzi no i jakie są wieści na froncie. Wstał razem ze swoim kuflem i powiedział życzliwie.
‐ No chłopaki, miło się gadało, ale mam coś do roboty. Jak zdarzy mi się kogoś… przygarnąć, na pewno się do was zgłoszę.
Odwrócił głowię i już miał iść, gdy zdał sobie sprawę że zapomniał o jednym, najważniejszym pytaniu. Nie wie jak mają na imię!
‐ A właśnie, kogo mam szukać? -
-
-
AtteroWchodzi do karczmy zmęczonym krokiem. Całą drogę przygrywała sobie na kanteli, aż w końcu zmęczona zaczęła szukać schronienia, a to miejsce, nawet z osobliwą dla niej nazwą, wydało się zbawieniem. Wybiera jeden ze stolików najbliżej lady i siada przy nim, opierając instrument i kostur o nogi stołu, i zdejmuje kaptur z głowy. Odpoczywaąc nogi pod stołem. Warto by było coś zamówić jak już tu jest.
‐ Halooo? ‐ wyciąga rękę do góry, żeby ktoś zwrócił na nią uwagę.
