Karczma "Pod Jajami Wroga"

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Tylko jeśli siedzisz jak kukła. ‐ Stwierdził krótko. ‐ Za to jeśli postanowisz przyjrzeć się gościom, podróżnym, postawić im piwo i zachęcić do rozmowy… Cóż, każdy ma jakąś historie do opowiedzenia, a w takich miejscach można spotkać najciekawsze fabuły. Jaka jest twoja?

[Kubeł1001]

Attero

‐ Cóż mogę opowiedzieć? Jestem zwykłym wędrownym magiem‐śpiewakiem. Co prawda zwiedziłam niewiele z lądów Verden, dalej jest zbyt niebezpiecznie dla kogoś takiego jak ja. Ale można ciekawe rzeczy usłyszeć, naprzykład o potężnej śnieżycy w górach Nordów. ‐ wzięła kolejny mały łyk wina i przypatruje się swojemu rozmówcy.
‐ Ty też nie wyglądasz tutejszo, oczywiście bez urazy. Skąd jesteś?

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Nie ma problemu. Jestem z niewielkiej wsi daleko na północy. Byłej wsi, teraz chyba nawet nie ma tam ujż ruin. ‐ Westchnął cicho pod nosem. ‐ Ale to było dawno, teraz jestem stąd, gdzie byłem pięć minut temu. A ty?

[Kubeł1001]

Attero

‐ Jestem z miasta niedaleko obecnej stolicy. W zasadzie spędziłam tam tylko mniej niż połowę życia, resztę w akademii i podróżując. ‐ lekko się uśmiecha.

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Poszukiwaczka przygód, co? Nie trudno o nie w dzisiejszym świecie. ‐
Podniósł kielich i napił się nieco.
‐ A właśnie, mówiłaś że jesteś magiem. Jaka jest twoja specjalizacja?

[Kubeł1001]

Attero

‐ Mag powietrza i umysłów. Dwie chyba najmniej użyteczne specjalności. ‐ sama wypija trochę swojego napoju.

[Kubeł1001]

gulasz88

Parsknął niemalże krztusząc się winem. Mag Umysłu! Najbardziej pogardzana przez niego profesja magii. Pewnie wiedziała już o jego niepochlebnej opinii o tym zawodzie i nie sprawiało jej to problemu, albo była na tyle miła i nie zaczynała znajomości od grzebania w czyjejś głowie. Skoro tak, postanowił być dalej nonszalancki.
‐ Interesujące, na prawdę. Nie znam wielu magów, to prawda. Sam potrafię wypuścić kilka płomieni z dłoni, ale nie lubię tego robić. Przywodzi na myśl złe wspomnienia.

[Kubeł1001]

Attero

‐ Sama nie lubię tej magii, nie widziałam jeszcze nikogo, kto za pomocą ognia coś stworzył. A za pomocą powietrza można wznieść się w niebo. Lub nieźle zarobić na sztuczkach. ‐ poklepała swój instrument po obudowie.

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Za pomocą ognia można stworzyć wiele rzeczy. Na przykład ognisko. ‐ Zaśmiał się pod nosem. ‐ No i sztuczki z ogniem są o wiele bardziej widowiskowe niż z powietrzem.

[Kubeł1001]

Attero

‐ Ogniem można też łatwo skrzywdzić siebie albo widownię. Co prawda, powietrzem też, tworząc próżnię, ale trzeba to zrobić umyślnie.

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Dlatego warto wiedzieć co się robi. Być przygotowanym na każdą okazje i tak dalej. Cechy prawdziwego artysty.

[Kubeł1001]

Attero

autysty
‐ Święte słowa Savo. ‐ kolejny łyk, rozgląda się po ludziach i przybliża do niego.
‐ Swoją drogą… Wyglądasz mi na istotę, która dużo wie, więc, er… widziałeś kiedykolwiek Cienie? ‐ mówi cicho, prawie szeptem.

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ W sensie tutaj, czy w ogóle? ‐ Zapytał, ale nie zaczekał na odpowiedź. ‐ Mam jednego przyjaciela, Cienia. Nie mogę ci o nim zbyt wiele powiedzieć. Tajemnica zawodowa. Jedyne co mogę zdradzić to to, że to świetny typ, tylko trochę zadufany w sobie.

[Kubeł1001]

Attero

‐ Wiesz może, gdzie można ich spotkać najwięcej? To ważne. ‐ jedno zdanie za wiele i teraz karci się w myślach za to. Oby się nie dopytywał.

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Może wiem, może dopiero będę wiedział, bo być możne znam kogoś kto wie. Pytanie brzmi, do czego jest ci potrzebna ta informacja?
Rozsiadł się wygodniej w krześle, niemal wyzywająco, z wyrazem twarzy pełen cwaniackiego zainteresowania.

[Kubeł1001]

Attero

‐ Ludzka ciekawość. Wiele słyszałam i chce zobaczyć ich na oczy. ‐ mówi najspokojniejszym tonem, żeby zyskać czas na wyciągnięcie tej informacji z umysłu, od nowa nieco bardziej się skupia, żeby odnaleźć to czego chce.

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Tja, nie słaba z ciebie oszustka wiesz? ‐ Złożył ręce na piersi i skupił się na tym, by dziewczyna nic nie wyciągnęła z jego umysłu, co z pewnością spróbuje zrobić. Jako agent Lemmenu powinien mieć jakieś przeszkolenie z odporności na ataki umysłowe, prawda?
//No, teraz czekamy na Kubę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niestety, niezależnie od stopnia zaawansowania w Magii Umysłu, wszystko zależało od siły woli tego, w którego myślach się czyta, im wyższy stopień wtajemniczenia, tym łatwiej pozwalał on wygrywać takie mentalne pojedynki. Tym razem Ci się udało, oczywiście nie od razu, Savo zdawał się znać jakieś techniki na odrzucenie takich prób, ale w końcu znalazłaś lukę w jego obranie. Niestety, nie znalazłaś tam nic ciekawego na temat Cieni: Owszem, znał ich, ale nie odkryłaś żadnego miejsca, w którym było ich pełno, jeśli już, to spotykali się gdzieś w lesie czy na innym odludziu, zwykle nocą.

[Kubeł1001]

Attero

Niezbyt zadowolona wyszła z jego umysłu. Pojedynek był dla niej dosyć wyczerpujący, także od razu po tym oparła, wspierając głowę dłonią.
‐ Kurde… Ciężki z ciebie przeciwnik Savo. ‐ patrzy się ślepo w stół i powoli zbiera siły po pojedynku.

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Wiem. ‐ Powiedział popijając wino. Też było to dla niego nieprzyjemne, ale nie tak męczące jak dla dziewczyny.
‐ Wiesz dlaczego nie przepadam za magami umysłu?