Miasto Minteled

[Kubeł1001]

FD_God

‐Wypadałoby szybko opuścić miasto, jeżeli zwołali alarm w skarbcu to już możemy mieć na głowie nieco problemów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Łowca i Wampir wymienili kilka słów, po czym ten pierwszy odszedł, a Wampir szybko udał się w kierunku bramy.

[Kubeł1001]

FD_God

Co miał robić, nie zamierzał tak stać tylko ruszył za wampirem ze swoim oddziałem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Minteled za nami. ‐ stwierdził, gdy już opuściliście miasto. ‐ Pierwotnie miałem w planach Tol‐Barad, ale jednak zawadzę o Przełęcz Martwego Orka. Idziesz ze mną, czy odpuszczasz sobie?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Wiele do roboty i tak nie mam, złoto trzeba gdzieś wydać jak i przeczytać nieco zawartości z tych ksiąg.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na czytanie będziesz miał czas po drodze, a u Krasnali będzie na co wydawać.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dokładnie, dlatego chętnie pójdę. A wiadomo po co tam idziemy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wiadomo. ‐ odparł Wampir, ale nie powiedział nic więcej.

[Kubeł1001]

FD_God

Oddał zatem jedną z ksiąg swoim przybocznym, po czym po drodze postanowił nieco przyjrzeć się jej wnętrzu. Przede wszystkim zaczął interesować się magią wody oraz elektryczności.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obie były, o Magii Ognia było więcej niż o Elektryczności.
*Dziękuję… * ‐ usłyszałeś nagle.

[Kubeł1001]

FD_God

Nieco zdziwiony postanowił jednak nie odpowiadać by nie wyjść na czubka, ale jedynie pokiwał kilkukrotnie głową.
‐Na bezrybiu i rak ryba…‐ Pomyślał sobie by w tym czasie zacząć naukę tejże magii.

[Kubeł1001]

Kuba1001

*Nie musisz mi odpowiadać na głos, wystarczy w myślach. * ‐ odparł głos.
Ciężko byłoby też praktykować Magię Wody na, no cóż, pustyni.

[Kubeł1001]

FD_God

Czyli mówisz mi, że teraz mam gościa we własnym wnętrzu czaszki? Ciekawe… Albo kogoś kto mnie obserwuje z jakiegoś dystansu… No, ale wracając. Kim żeś?‐ Odpowiadał myślami podejrzanemu głosowi przerywając swoją naukę magii.

[Kubeł1001]

Kuba1001

• Jestem Cernunnos, Rogaty Bóg, znany też Biczem Pradawnych, Pogromcą Demonów i Władcą Dzikiego Gonu. Ale pewnie nic Ci to nie mówi, prawda?*

[Kubeł1001]

FD_God

‐Zważywszy na to, że przez dużą część swojej egzystencji byłeś zamknięty w butelce to raczej nie, niestety. Przynajmniej ciekawe masz tytuły.

[Kubeł1001]

Kuba1001

*Znacznie ciekawsze są opowieści o tym jak je zdobyłem. Mogę Ci opowiedzieć. Lub pokazać. *

[Kubeł1001]

FD_God

‐Pokazać? Że niby w głowie mi to jakoś pokażesz bym miał to przed oczyma? Jeżeli miałbyś mnie wrzucić umysłem w sam środek walki z demonami to chyba przystanę na opowieść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jednak zanim zdążyłeś zaprotestować pustynia, Twoi towarzysze, Wampir i reszta otoczenia rozmyły się. Ich miejsce zajęły obrazy…
Pierwszy przedstawiał przystojnego młodzieńca o bursztynowych oczach i jeleniem porożu na głowie.
Drugi przedstawiał jak ta sama osoba, z włócznią w dłoni, prowadzi do walki zastępy Elfów, na zbierające się hordy Nieumarłych.
Kolejny przedstawiał wielką pracownię alchemiczną i kadzie pełne zielonej mazi, w której coś bulgotało. Obraz zmienił się szybko i ukazał Rogatego Boga na polance, przed lasem, gdzie stały Elfy. On sam ofiarowuje im Jednorożce, Drzewce i inne, dziwne stwory.
Następny ukazywał Cernunnosa z wielką, drewnianą maczugą nabijaną krzemieniami z jednej strony i zakończonej żuchwą z kłami jakiegoś stwora po drugiej. Tytan wzniósł swój oręż w górę, a z otaczającego go lasu wyłoniły się setki, a później tysiące olbrzymich wilków, lecz o ludzkich wyrazach pysków i oczach. Pogromca Demonów poprowadził swój Dziki Gon na ciągnące się pod horyzont zastępy najróżniejszych Demonów, wychodzących z portalu.
Tu obrazy z życia Rogatego Boga się urwały, a Ty na powrót zobaczyłeś pustynię i swoich towarzyszy podróży.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Naprawdę dziwne uczucie, ale przynajmniej wiem, że zły nie jesteś… To teraz powiedz mi co ty robiłeś cały ten czas w butelce?

[Kubeł1001]

Kuba1001

• Zostałem zdradzony, a część mojej duszy uwięziono w tym naczyniu, które przez wieki przechodziło z rąk do rąk. *