Ghadugh

[Kubeł1001]

Kazute

//Cycata Orczyca najpewniej wypie**oli Torga z jego własnej drużyny. //
‐ Za trzy dni, albo dwa. Zależy od tego, jak szybko chłopagom skończy się hajs.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Nie wiem czemu, ale to byłoby zabawne.//
‐ Gdzie Was wtedy znajdę? Czy to Torg znajdzie mnie?

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Niech Sharn czeka przed bramą miasta.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i oddaliła się, uznając rozmowę i całe spotkanie za zakończone.

[Kubeł1001]

Kazute

Torg zadowolony z siebie wrócił do karczmy, w której pił wcześniej. Zdobył dla siebie trochę więcej czasu. Zielony czerep też potrafi być mondry, kij w dupę tym, co myślą inaczej!

[Kubeł1001]

Kuba1001

W karczmie zastałeś niezwykłe widowisko, a mianowicie ogólną euforię wszystkich zgromadzonych wewnątrz zielonoskórych, którzy pili, żarli, tańcowali, wrzeszczeli z radości i śpiewali, jednakże nie typowo karczemne i sprośne przyśpiewki, ale bardziej doniosłe, jak na orcze standardy, pieśni o wojnie.

[Kubeł1001]

Kazute

Dołączył do swoich, jeśli tam byli i starał się zrozumieć jak najwięcej z tych pieśni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiele z nich słyszałeś podczas swoich łupieżczych wypraw i tak właściwie lepiej byłoby zapytać się kogoś wprost, co tu się odpierdziela.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Te, Bargund, po kiego ch*ja oni te japy drą?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To żeś szefo nie słyszał?! ‐ krzyknął zdziwiony, patrząc na Ciebie jak na ostatniego jełopa, chyba po raz pierwszy w swoim życiu. ‐ Szefo, wojna jest! Przyszli jacyś wojacy od Księciunia i gadają, że idziem bić Cesarzyków! Każdy teraz na granicę będzie zapi***alać, żeby jak najwięcej łupów wziąć dla siebie!

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Nareszcie ten ku*wiszon zarządził coś porządnego! Gdyby Torg był księciuniem, to od razu by ruszył na Cesarzyków czy inne ścierwo się bić! ‐ nie ukrywał swojego zadowolenia i ekscytacji, bo po co?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To chyba nie siedzim tu dalej na dupach, tylko wyruszamy nawet zaraz, co nie, szefo?

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Pewnie Torg by tak zarządził, ale zwerbował babkę do swej bandy. Więc dzisiaj pijem, by uczcić słowa księciunia, jutro naprawiamy sprzęt i leczymy się z kaca, a pojutrze wyruszamy o świcie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ork nie był z tego bynajmniej zadowolony, ale jednocześnie nie nachlał się jeszcze na tyle, aby kwestionować Twoje rozkazy, więc zwyczajnie ruszył po kolejną porcję alkoholu.

[Kubeł1001]

Kazute

Torg sam by najchętniej wyruszył od zaraz, no ale co z Sharn? Nie będzie teraz chyba latał po całym mieście jej szukać. Sam też ruszył do baru po alkohol, by się schlać.

// Możemy przewinąć, chyba że masz pomysł na jakąś karczemną bijatykę?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Przewijańsko, nie miałaś robić tej postaci dla mordobicia w karczmach.//
Tych kilka dni minęło Wam tak spokojnie, że aż dziwnie, zwłaszcza że Ghadugh opustoszało, kto mógł, ciągnął na Cesarstwo, byleby zdobyć jak najwięcej łupów, nim wpadnie Książę ze swoją świtą. I na Was również pora, gdyż wszyscy są trzeźwi, uzbrojeni, wyposażeni, gotowi do drogi, to samo tyczy się tez Waszych wierzchowców, zapasów i Sharn, która rzeczywiście zdecydowała się z Wami wyruszyć.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Torg się cieszy, że Sharn zdecydowała się z nami ruszyć ‐ stwierdził, klepiąc kobitę po ramieniu. Następnie wyciągnął dłoń w kierunku bramy wyjściowej i ryknął. ‐ Na Cesarzyków!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Twoi wojowie podchwycili okrzyk, a masywna brama Ghadugh stała otworem, więc szybko wyjechaliście na okoliczne stepy, a później na granicę z Cesarstwem.
//Zmiana tematu, najpewniej powstanie specjalnie jakiś nowy, ewentualnie zagrażasz w Dootsal, jeśli Ether mnie wku*wi i/lub skończy tam grać i rozpirzysz mu te jego włości. Niemniej, zacznę, gdy będziesz na miejscu.//

[Kubeł1001]

Kazute

// Dawej mnie od razu do Dootsal. //

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Chyba niechcący stworzyłem potwora.//
Vader:
Trzeba przyznać, że nawet bandy bezrozumnych Orków i Goblinów nie usiłowały Cię zaczepić, mimo iż byłeś samotnym podróżnym na ich terenach, Twoja broń, zbroja i wierzchowiec wzbudzały w nich na tyle instynktu samozachowawczego, że spokojnie dotarłeś pod miejską bramę, pilnowaną przez dwóch orkolodzkich osiłków i ich dowódcę, Orka, który dał Ci znak, że masz się zatrzymać.
‐ A Ty kuwa kto? I czego tu kuwa szukasz?