Anros

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pozwolił żołnierzom przejść w stan spoczynku. Później dogłębnie się rozejrzał po tutejszej przestrzeni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poza dodatkowym orężem i pancerzem, jaki pozostał po zjawach, nic się tu nie zmieniło.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Podszedł ponownie do piedestału, by go zbadać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie zmienił się zbytnio od chwili, gdy przyglądałeś mu się ostatni raz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czy znalazło się coś, co mógłby w nich umieścić?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na pewno nie na wierzchu, ale od czego są sarkofagi?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jakoś daleko mu było to profanowania grobowców.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Twoi wojacy mieli na ten temat inne zdanie, w końcu jeden już sprofanowali, ale jak tam chcesz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐To chyba wszystko. Jedyne, co nam pozostaje, to wezwanie do tego miejsca innych.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli się nie pospieszą, to możemy się tu udusić. ‐ westchnął smętnie jeden z żołnierz.
‐ Mówiłem, żebyś się kąpał częściej, niż na przepustce. ‐ odpowiedział wesoło inny, chcąc pewnie rozładować ponurą atmosferę.
‐ Zamknij się.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poszukał czegoś, co da im drogę ucieczki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic, musielibyście wrócić do zawalonego tunelu i tam próbować przedostać się na zewnątrz, najlepiej ze wsparciem tych po drugiej stronie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył więc tam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Twoi wojacy za Tobą, mimo pokonania zjaw wciąż pewnie czuli się tu nieswojo i mieli ciarki na plecach, a i nie było większego sensu siedzenia tam, skoro nie mogli uszczknąć dla siebie nawet garści złota z przeklętych sarkofagów…
Na miejscu zastałeś tę samą kupę kamieni co wcześniej, co oznacza, że nikt jeszcze nie zaczął żadnych prac, aby Was uwolnić.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rozejrzał się tutaj.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skały, ziemia, kamienie… Nic szczególnego. Grunt, że Was nie zmiażdżyły, jak to pewnie było w zamyśle twórcy tej pułapki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Postarał się odsunąć te kamienie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dałeś radę pozbyć się z drogi kilku mniejszych, podobnie jak Twoi podwładni, którzy na Twój widok do razu zabrali się do pracy, ale większości z nich nie sposób było ruszyć, ani samemu, ani w grupie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Bez pomocy to się nie wydostaniemy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwali głowami, w końcu od początku braliście pod uwagę taką ewentualność, choć raczej nikt nie myślał o tym, że tu zgodnie, nim przyjdzie pomoc, prędzej że będzie się śmiertelnie nudzić tych kilka godzin i tyle.