Opuszczona świątynia

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

Lazar uśmiechnął się. ‐Nawet się nie starałem. Co to za propozycja?‐ rzekł do wampira.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Każdy, choć minimalnie uzdolniony, Wampir jest w dzisiejszych czasach na wagę złota czy innego cennego kruszcu… Pośród naszej rasy trwa obecnie wielka walka o władzę, w której stronami jest Vladimir Valescu i jego bluźnierczy Kolektyw Cienia, Nosgoth wraz z wielką twierdzą Angband oraz mój pan, najpotężniejszy żyjący Wampir, jeden z tych, którzy powstali jako pierwsi na początku Elarid i dożyli do tych czasów, Wyklęty… Przybywam tu jako poseł, mający nakłonić Cię do dołączenia do mojego mistrza.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

‐Ta? Z niby jakiej racji miałbym się dołączyć?‐ Odrzekł niezbyt przejęty propozycją.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ponieważ Wyklęty jest najpotężniejszym Wampirem jakiego wydał spod swych rąk Melkis, który potrafi nagrodzić sojuszników, a ukarać wrogów… A i bez jego pomocy nigdy nie rozwiniesz tego… Czegoś. ‐ prychnął, wskazując na odległą świątynię. ‐ Nigdy nie stworzysz armii, nie rozwiniesz skrzydeł, nie wyszarpniesz dla siebie choćby kawałka tego świata.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

‐Cóż, lepsze to niż nic nie robienie. Ważniejsze pytanie, skąd wiesz jak mam na imię, gdzie spoczywam i jakie mam plany? Zgaduje, że to wszystko było zaplanowane.‐Powiedział do wampira Lazar.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Bycie najpotężniejszym równa się byciu najlepiej poinformowanym. ‐ odparł Uzgor i machnął ręką, zwracając Ci kontrolę nad ciałem. ‐ Jeszcze dziś otrzymasz pierwszą partię kości i świeżych zwłok do wskrzeszenia, a jeśli dobrze się sprawdzisz, wrócę tu z armią, która wesprze Twoje plany, Lazarze. ‐ powiedział i wymruczał pod nosem jakąś dziwną formułkę w nieznanym Ci języku, która to najpewniej przyczyniła się do tego, że nagle zniknął Ci sprzed oczu. Dosłownie.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

‐No cóż, pewnie jego pomoc mi się przyda.‐ Powiedział sam do siebie i obejrzał się dookoła po czym udał się do jego lochów by sprawdzić co z jego szkieletami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nieniepokojony przez nikogo wróciłeś do swej siedziby, gdzie zastałeś Szkielety wciąż ćwiczące walkę, tak jak im to rozkazałeś, nim ruszyłeś na łowy.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

Zastanowił się ale po chwili doszedł do wnioski że i tak się nie zmęczą. Po tym udał się do jego komnaty by odpocząć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mimo iż nie potrzebowałeś tak wiele snu jak ludzie czy inni śmiertelnicy to jednak był to jakiś sposób na zabicie czasu, a więc zasnąłeś, budząc się dopiero rankiem, następnego dnia, z dwóch powodów: Pierwszym był dojmujący głód, rzecz jasna krwi, oraz rażący Twoje nozdrza zapach zgniłego mięsa unoszący się z okolicy.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

‐Cholera co to jest?! Chłopi sobie kompostownik zrobili?‐ Rzekł sam do siebie ze złością po czym udał się do spiżarni by zaspokoić potrzeby głodu i pragnienia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zarówno zwykły głód, jak i głód krwi, oraz pragnienie zaspokoiłeś bez problemu, ale wciąż z zewnątrz unosił się olbrzymi fetor, który powoli staje się coraz bardziej uciążliwy.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

‐Czekaj, czy to jest to co ja myślę? To albo mnie gazują.‐ Powiedział już uspokojony, na wszelki wypadek sprawdził co robią szkielety i gdzie one są.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jako iż nie kazałeś im przerwać, a i same nie musiały odpoczywać, to wciąż ćwiczyły walkę, tak jak wcześniej.

[Kubeł1001]

Wojownik_Orkow001

‐Może coś z nich będzie…‐ powiedział sam do siebie po czym wyszedł z lochów by sprawdzić co się dzieje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic ciekawego, poza tym, że na zewnątrz czekał na Ciebie co najmniej niecodzienny widok, czyli dwa równe stosy, z czego na jednym spiętrzone były ludzkie, lub podobne, kości, czaszki i tym podobne, zaś na drugim piętrzyło się kilkadziesiąt gnijących zwłok ludzi, Elfów, Drowów, Krasnoludów, Goblinów i Orków, a więc to wszystko, co Uzgor Ci obiecał, abyś zaczął tworzyć armię.

[Kubeł1001]

Ether

//Segregacja rasowa. :')//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bóbr:
Pojawiłeś się znienacka w zupełnie nowej scenerii, jakichś ruinach pośrodku bagna. Kas’im zniknął chwilę później, a Twoja potrzeba zwymiotowania wzrosła, gdy do Twoich nozdrzy dopłynął zapach gnijącego mięsa. Nic dziwnego, niedaleko dostrzec mogłeś przynajmniej setkę Nieumarłych i Szkieletów, z czego wszyscy byli uzbrojeni, przeważnie w rozmaitą broń białą, trudno było doszukać tu się jakiejś jednolitości, choć jedna trzecia kościanych wojów miała łuki oraz kołczany pełne strzał. Pomiędzy nimi dostrzegłeś też jednego Wampira, a chwilę później zabudowę opuścił również znany Ci z Ur wampirzy fechmistrz ‐ Uzgor.

[Kubeł1001]

Abomination

Podszedł bliżej do wampirzych kolegów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

ten nieznany Ci zupełnie Cię ignorował, w przeciwieństwie do Uzgora.
‐ Cieszę się, że Cię widzę. ‐ powiedział szermierz, choć raczej nie przez ciepłe uczucia, jakimi Cię darzył, gdyż chyba nie miał takich do nikogo. ‐ Tamten drugi to Lazar, pan okolicy. Poparł naszą sprawę, co nie jest w smak Nosgothowi, którego armia pojawi się lada dzień, a my musimy ją odeprzeć.