Wioska goblinów

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Palnął mu z liścia w tył łba po czym bez komentarza skierował się do środka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obudziłeś go, ale nic nie powiedział, tylko stanął, by wyglądało, że pełni wartę. Pewnie, jak już sobie pójdziesz, znów pójdzie spać.
Pokój wyglądał tak samo. Goblin kroił sobie ząbkowanym nożem kawałki kiełbasy i zjadał je, a chłopak ciągle siedział przywiązany do krzesła. Nadal miał też zawiązane oczy i knebel w ustach.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Twoi bohaterowie nie żyjo. Tylko garstka uciekeła.
Ściągnął mu knebel, aby mógł mówić.
‐Z iloma wróco?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Gdzie te kupce so? Dalyko? A i mocie tutaj smołę?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Michał:
Wiadomość wyraźnie nimi wstrząsnęła.
‐ Nie. Nie… To niemożliwe!
Sanskryt:
‐ Mam trochę u siebie na chacie. A kupcy mogą niedługo się napatoczyć, to zrabujem, jak będo mieć.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ To trzea szefo powiedzieć o napodzie. ‐ objaśniła swój misterny plan.‐ A sprzedosz mi smołę i olej? Bo chce zrobić miotacz płomienuf i granaty zapalajonce. A i szamano, pomoże mi zrobić żywiołaka? Mam ksionżke w golymie z rysonkami.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wziął jakiś stołek i postawił go na wprost chłopaka, tuż przy nim. Usiadł na nim i spojrzał mu w oczy.
‐Czemu niemożliwe? Mom Ci truchło jednego z nich na dowód przynieś?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Michał:
‐ Jak niby takie małe, pokraczne stwory zabiły wyszkolonych żołnierzy i rycerzy?
Sanskryt:
‐ Olej i smołę każę przygotować. A co do żywiłołaka to daj mnie to książkę. Sam se przejrzę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Dobro to poczekoj na placu, ja ci przynioso ksionżke, a i dzienki szamano oraz wam moje dziobaski, jesteście ku*ewsko przydatni jak na gobliny. ‐ ryknęła śmiechem goblinka i ruszyła do swojego golema.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Był on poza obrębami muru fortu, wykonując powierzone przez Ciebie zadanie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Poszła do niego wzięła ksionżke wraz z planem podpalacza i wróciła do szamana, nakazując wcześniejszy zamknąć golemowi właz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właz zamknął się za Tobą, a Ty wzięłaś książkę i ruszyłaś na plac, gdzie był szaman.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Dała książkę szamanowi
‐ To jest ta ksionżka, szamano. ‐ po chwili dodała. ‐ Macie w kopalni nieużywaną pompe i miech?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Sami podbigli pod nasze szczały. A reszte napi**dalak rozwalił.
Wzruszył ramionami uśmiechając się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Michał:
Teraz zupełnie zamilknął.
Sanskryt:
‐ Nie mamy. ‐ powiedział, zaczynając czytać książkę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ I co? Będziesz potrofił pomóc?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A na jakieś Magii się znasz?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Alchemia i rum…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja znam Ziemię. Razem z Alchemią, może i coś odje*iemy.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ O tak, fajno by było mieć takiego murzyna. Tylko co trzea na niego posiodoć i jak go się robi? ‐ dopytała zaciekawiona.