Crystal Tilith.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odczekał tę “najlepszą chwilę”.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się, a przy okazji zirytowałeś Maga tak, że machnął ręką, a posłuszna jego wali wieża sama przeniosła Cię, niczym ruchomymi schodami, poza jego komnatę, a z czasem i w ogóle na zewnątrz, nie omieszkując przy okazji sprawić, abyś wylądował twarzą w śniegu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zemści się za to. W sumie, to już mógłby naelektryzować mu wieżę tak, że dostanie wstrząsu podczas korzystania z toalety. Ale jak na razie, to musi się jakoś pozbyć innego problemu, związanego z zadaniami swoich pracodawców.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szkoda tylko, że to nie jest zwykła wieża, i najpewniej uśmierciłaby Cię po chwili… Ale po co właściwie z nią walczyć? Czy nie lepiej byłoby wydrzeć ją z rąk tego słabeusza, Akara Kessela, i zająć ją dla siebie? Jakąż potęgą byś wtedy dysponował… Oczyma wyobraźni widziałeś już gnących karki Zielonoskórych, Krzyżowców i całe Dekapolis…

[Kubeł1001]

Vader0PL

Tak. To jednakże za dużo, bo na swoim koncie ma jedynie wioskę i mnóstwo niewinnych trupów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wieśniacy sobie zasłużyli, sam tak twierdziłeś.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ta, ale zniszczenie bazy wojskowej brzmiałoby lepiej. Zwłaszcza, że tacy byliby lepszą formą rozrywki. No nic, ruszył do Krzyżowców.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przy wejściu czekał na Ciebie skromny oddział Orków, liczący pięciu wojowników, odzianych w skóry, z rzadka mieli też jakiekolwiek elementy pancerza. Uzbrojeni byli różnorodnie, dwóch miało włócznie i oszczepy, kolejny dzierżył sporą maczugę, inni zaś dysponował łukiem, jaki niemalże dorównywał Ci gabarytami. Ostatni, zapewne przywódca, opierał na barku ciężki miecz dwuręczny.
‐ Oonta. ‐ powiedział, uderzając się pięścią w pierś, co miało być pewnie formą przedstawienia się. ‐ Idziem?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Perun. ‐ Przedstawił się. ‐ Idziemy.
Ruszył w drogę powrotną.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Zmiana tematu, zacznę.//