Gród Maleryks

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Kim jest łowca uciekający przed zwierzyną, aniżeli padliną która dogorewa w swe ostatnie chwile? Co doprowadziło go do tego stanu, szczęście, miłość czy może prawda? Nic z tego, to było starcie instynktów, w którym zwierze zdominowało łowce marnującego swe strzały. Czego nauczyła nas ta historia?‐ rzekł podbiegając do ludzi z Partetem. Mimo to nie zaatakował, a po prostu stanął w pozycji bitewnej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oczywiście oboje byli zdziwieni, w końcu nie spodziewali się jakiejkolwiek istoty rozumnej (choć nie wszyscy uważają Gobliny za takowe) w tym lesie, ponadto byłeś Goblinem specyficznym i do tego uzbrojonym, również specyficznie. Niemniej, kobieta krzyknęła i schowała się za mężczyzną, a ten dobył broni i zasłonił ją własnym ciałem, stając w pozycji bitewnej.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Odpowiesz na pytanie i oddasz miecz, a tobie i kobiecie nic się nie stanie.
Zerwał liść z krzaka po czym go spopielił w ręku dla efektu. Czuł się jak w momencie gdy mordował szefa orków, czyli zajebiście. Ludzie zawsze uważali się za istoty wyższe, mądrzejsze i silniejsze od goblinów, a tu taki zonk. Zły pan Goblyn walczy dziwną bronią, umie czytać i zna magię ognia. Może wku*wić człowieka z kompleksem wyższości nie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Myślisz, że się Ciebie boję? ‐ spytał butnie i wyprowadził równe butne cięcie, aby przerąbać Twoją czaszkę na pół.

[Kubeł1001]

bulorwas

Zrobił blok sierpową stroną partetu po czym odpchnął ostrze i wyprowadził szybki coś od dołu częścią z grotem włóczni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gwałtowne wygięcie uratowało mu życie, a po tym cofnął broń i samego siebie o kilka kroków, aby przejść do defensywy i poświęcić czas na dokładniejsze obserwowanie Ciebie i Twojej broni, widać, że poznał się na swoim błędzie, jakim było niedocenienie Cię.

[Kubeł1001]

bulorwas

Obrócił broń i wykonał prosty i silny atak stroną usianą kolcami z lewej górnej strefy. Jeśli przeciwnik spróbuje zablokować atak, Reppnir całą siłą ciała postara się pozbyć broni z ręki posiadacza wykręcając ostrze, zaś jeśli wykona unik, wysunie dolne ostrze wy ciąć z odleglości.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zmuszony byłeś wykorzystać drugi wariant, lecz udało się: Ostrze wypadło mu z dłoni i raczej teraz nie ma jak go podnieść.
‐ Orzesz Ty… ‐ mruknął i zaczął się powoli wycofywać.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Jesteście uciekinierami, widać to. Zwykłego człowieka nie byłoby stać na taki miecz, więc albo go ukradłeś, albo oddałeś za niego dom. Macie przy sobie duże zapasy, bo zapewne ruszacie w dłuższą podróż. Jeśli wasz teraz zabiję, to nikt nie ruszy wam na pomoc i wioska pozostanie tajemnicą, ale aż taki zły nie jestem.
Rzekł trzymając dystans i powoli podszedł po miecz.
‐Zabiorę was do wioski, opatrzę ranę i dam jakiś sztylet, a w zamian biorę ten miecz i połowę zapasów. Macie wybór. Śmierć, albo trochę uboższe życie. Nie dbam o to kim jesteście, ale nie możecie tu zostać.
Powiedział opierając się na Partecie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Taaak, druga opcja nie brzmi dobrze, ale też nie tragicznie, więc zdecydujemy się na nią.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐No i dobrze.
Powiedział powoli i ostrożnie podnosząc miecz.
‐Przede mną i żadnych numerów.
Powiedział prowadząc ich przed sobą do grodu. Pech dla nich, że zostaną w nim rozstrzelani.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Może i pech, choć tego nie wiedzieli, więc szli posłusznie. Zresztą, rozstrzelenie to słaba opcja, rzadko kiedy macie tu damskie towarzystwo, co sprawia, że możesz nawet szykować się na rokosz przeciw Twej władzy.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Jesteście parą?
Zapytał ludzi prowadząc ich przed sobą do wioski dalej w pozycji gotowej do ataku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak, choć nasi rodzicie się temu sprzeciwiali. ‐ odparła dziewczyna.
‐ Dlatego uciekliśmy. ‐ uzupełnił mężczyzna, obejmując ją ramieniem. ‐ Daleko jeszcze?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Nie. Są w pobliżu jakieś ludzkie wioski czy te goblińskie?
Zapytał.
‐Macie jakąś mapę?
Dodał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie za dużo pytań na raz? ‐ odparł kąśliwym pytaniem na Twoje chłopak.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Wiedza jest cnotą.
Odpowiedział

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową, lecz nie odpowiedział, bo rzeczywiście daleko nie było i już widzieliście gród, któremu zaczął się przyglądać.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Nie zły, co?
Zaczął się chwalić swym tworem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kawał zamczyska. ‐ przyznał w końcu mężczyzna i ruszył dalej, kobieta zaś dość niepewnie za nim.