Gród Maleryks

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Jestem tu najsilniejszy i poza tobą najmądrzejszy. Jeśli nie będę tego pokazywać, zdetronizują mnie.
Odpowiedział prosto zaczynając jedzenie.
‐Twoje obiady nawet zimne, są przepyszne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwała z zadowoleniem głową i również zaczęła jeść. Po chwili oboje skończyliście, a ona wzięła naczynia, aby je zmyć i schować.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Wiesz, że nauczyłem się magii?
Pochwalił się lubej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Och, naprawdę? ‐ spytała. ‐ Jakiej? Magii Wody, żeby zmywać naczynia? Magii Przypraw, żeby pomóc mi w kuchni? Magii Ognia, żeby rozpalać w kominku szybciej, niż tymi krzemieniami?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Ognia.
Odrzekł krótko.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skrzyżowała ramiona na piersi, kończąc mycie naczyń, i spojrzała na Ciebie sceptycznie.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Serio mówię. W sumie mogłem podgrzać obiad, ale już nieważne.
Odrzekł wyjmując księgę.
‐To za sprawą tego cudeńka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Komu żeś to ukradł? Zresztą, nieważne. Nie uwierzę, póki nie zobaczę.

[Kubeł1001]

bulorwas

Podszedł do kominka i starał się zapalić w nim ogień. Jeśli już tam był to starał się zrobić z niego serduszko dla niej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bez zaangażowania odpowiednich emocji nic z tego nie wyszło, a ona zaczęła cicho chichotać.

[Kubeł1001]

bulorwas

Wku*wiony dalej próbował.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wku*wienie podziałało i zdołałeś rozpalić ogień.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐I co?
Powiedział z dumną do ukochanej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Przyznaję, że jestem pod wrażeniem. I nauczyłeś się tego tak szybko?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Magia ognia jest banalna. Wystarczy trochę emocji i wiedzy.
Odrzekł.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwała głową i chyba nie miała już więcej pytań, bo podeszła do Ciebie i przytuliła się.

[Kubeł1001]

bulorwas

Odwzajemnił całując ją.
‐Kocham cię.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ I ja Cieb… ‐ miała już powiedzieć, gdy usłyszałeś jak Gobliny biją na alarm, choć nie miałeś bladego pojęcia czemu.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Co do…
Wyszedł z Partetem w ręku na plac.
‐Co się odpieredala?!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gobliny nijak mogły udzielić Ci odpowiedzi na to pytanie, biegając w jedną i drugą stronę, w poszukiwaniu broni, schronienia lub celu, ale po ich reakcji widać, że to nie raczej alarm podniesiony ze względu na jakiś potencjalny łup.