Obóz Walimur

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie oponowała i oddała pieszczotę, ale zdała sobie sprawę, że coś więcej w Twoim stanie to zły pomysł, więc poprzestała tylko na tym.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Pragnę cię…
Szepnął jej do ucha i zaczął całować jej szyję

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dało to tyle, co nic, gdyż nagle wyszła z namiotu, dobrze wiedząc, że gdyby została to jakieś dwie godziny później trzeba byłoby kopać Ci mogiłę, bo tym razem żaden zielonoskóry medyk by Cię nie poskładał.

[Kubeł1001]

bulorwas

Poszedł spać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zasnąłeś. Obudziłeś się później, w namiocie zawsze było tak samo, więc nie wiesz czy na zewnątrz wciąż jest ten sam dzień, noc, kolejny dzionek lub nawet następna noc. Przynajmniej obudziłeś się wyspany i czułeś się coraz lepiej, chyba nawet na tyle, aby móc opuścić namiot o własnych siłach i nie paść przy tym trupem.

[Kubeł1001]

bulorwas

Wziął więc coś do podparcia, jakiś kij czy coś i postarał się powoli wstać. Wyszedł z namiotu jeśli był na siłach i rozejrzał się

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zastałeś tam nic innego, jak znany Ci już obóz, z tym że w innym miejscu oraz z większą ilością rannych. Dodatkowo wszyscy byli pod bronią, gotowi odeprzeć kolejny ludzki atak.

[Kubeł1001]

bulorwas

Pozdrowił wszystkich skinieniem głowy i przywołał do siebie jednego goblina.
‐Podyktuję ci rozkazy, a ty przekażesz je reszcie.
Pokomanderował go i wrócił do namiotu by się położyć.
‐Skup się. Drugi raz nie powtórzę. Połowę jeźdźców poślij na zwiad, niech szukają jakiegoś gęstego lasu, puszczy czy bagna, gdzie można się okopać i przeczekać.aż o nas zapomną. Mogą być też góry. Poza tym znajdźcie źródło żywności i pitnej wody.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Goblin energicznie pokiwał głowa, skrzętnie notując wszystko w pamięci.
‐ Coś jeszcze, szefo?

[Kubeł1001]

bulorwas2

‐Bądźcie ostrożni i nie zwracajcie na siebie uwagi. Poza tym wszystko.
Odpowiedział wracając do namiotu. Ponownie się położył i zasnął

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie dane było Ci spać długo, a przynajmniej tak się czułeś, bowiem skrzekliwie wołanie obudziło Cię. Tym, który ośmielił się tego dokonać, był ten sam Goblin, z którym rozmawiałeś, najwidoczniej wybrany przez resztę do zdania Ci raportu.

[Kubeł1001]

bulorwas2

‐Mów.
Ponaglił go przecierając oczy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Szefo… Powiedziałem, że mają zrobić to, co szefo kazał i zrobili: Znaleźlim strumyk, jakieś lasy i pagórki, ale nic innego. Niedaleko jest kilka wiosek, wszędzie kręcą się Milicyjni.

[Kubeł1001]

bulorwas2

‐W lasach też?!
Zapytał lekko zdenerwowany. Wszystko się musiało spie**olić w takim momencie…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wszędzie koło wiosek. ‐ uściślił Goblin, obawiając się przez wcześniejsze niedomówienie dostanie po łbie.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Powiedz, że przenosimy obóz do lasu najdalej od wiosek
Wydał rozkaz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i tym razem nie czekał na potwierdzenie, ale natychmiast wybiegł z namiotu. Po chwili słyszałeś jego skrzekliwy głos wydający komendy i inne dźwięki towarzyszące pracy całej grupy.

[Kubeł1001]

bulorwas

Popatrzył na swoje rany. Jak się czuł?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystkie się już zabliźniły i powoli goiły, Ty również czułeś się znacznie lepiej, ale to i tak za wiele na forsowny marsz czy walkę, co najwyżej na krótki spacerek.

[Kubeł1001]

bulorwas

Usiadł więc zamiast leżeć