Rezydencja Mallenmir

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

//spoczko, nic się nie stało, po prostu byłem lekko zdziwiony//
Fenira wykorzystując fakt bliskiej odległości oraz dostawcy stabilnego położenia głowy potwora skoczyła w kierunku łowcy oraz uniosła miecz w górę, chcąc odciąć głowę zwłokojedzcy. Gdy była wystarczająco blisko, uderzyła mieczem o jego kark.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie było to trudne, potrzeba zaspokojenia głodu świeżego mięsa była ważniejsza od instynktu samozachowawczego, toteż gładko oddzieliłaś głowę od reszty ciała. Niestety, było już za późno, aby ocalić mężczyznę, ledwie sekundy dzielił go od śmierci, wokół głowy rosła z każdą chwilą coraz większa kałuża krwi wypływająca ze zmasakrowanej zębami Ghula szyi.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

Fenira nienawidziła tracić ludzi. Powinnam była zabrać ze sobą tego profesjonalnego czarodzieja‐idiotę, on wiedziałby jak uratować tego człowieka‐ pomyślała, po raz kolejny w ciągu kilkunastu sekund używając magii. Próbowała zamrozić krew biedaka w miejscu ran, tak by zatamować krwawienie i mieć choćby nikłe szansę na jego uratowanie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się, dzięki czemu mężczyzna wciąż żyje, wpatrując się w Ciebie z niedowierzaniem i może odrobiną… strachu? Niestety, wiecznie tak nie wytrzymasz, walka z Ghulem nieco nadszarpnęła Twoje zasoby energii magicznej, a lwią część uwagi musisz skupić na tamowaniu krwotoku, rozproszenie oznacza dla tego człowieka śmierć.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

Dziewczyna zdecydowała się na krótki krzyk
‐Memirrrrrrrr!‐
Wiedziała jak niebezpieczny może być ten krzyk, mógł zwabić tu inne Ghule lub inne rzeczy podobne do tego. Ale na pewno zwabi tu Memira, który na pewno pomoże wraz z drugim łowca zaniosą rannego do Sugara, który na pewno wie jak uratować biedaka. Czekała cierpliwie, koncentrując się na lodzie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Usłyszałaś jakieś szelesty w krzakach po lewej, ale na szczęście byli to tylko łowca i Memir, z czego ten pierwszy rozglądał się po pobojowisku i wokół, a drugi od razu podbiegł do Ciebie i klęknął przy rannym:
‐ Co tu się w ogóle stało? Co stało się z nim?

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

Odpowiedziała szeptem, żeby nie tracić energii.
‐ Mieliśmy potyczkę z Ghulami. Jeden z nich dziabnął go w szyję. Utrzymuję go przy życiu tylko magią, inaczej wykrwawił by się. Musimy wrócić z nim do miasta, nie dam rady wytrzymać tak zbyt długo, poza tym inne Ghule lub inne potworki czy zwierzęta w końcu nas wywęszą, co jest niebezpieczne dla nas wszystkich

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ jeśli to były Ghule to rzeczywiście potrzeba mu medyka, słyszałem, że mają tak brudne zęby i pazury, że zabijają nimi nawet jak się nie zginęło od ciosu albo ugryzienia. ‐ odparł i wskazał na resztę, aby zaczęli wykonywać prowizoryczne nosze dla rannego kompana.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Dlatego musimy sie spieszyc, takazenie nie moze rozejsc sie po jego organizmie‐ zamknela oczy i koncemtrowala sie na zimnie

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tylko jak przemycimy go na statek? W końcu stoi w porcie, a jak strażnicy zobaczą, że używasz Magii Krwi, to spróbują zabić Cię na miejscu…

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

//waitwait to w końcu magia krwi czy lodu?
‐Spotkamy się za miastem albo zaryzykuję my i w razie czego powiemy że ciąży na nim urok

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Sam pisałeś, że używasz Magii Krwi…//
‐ Utrzymasz go przy życiu tyle czasu?

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

//nienie, lodu. Widać się nie zrozumieliśmy. Rozumiem że nie mogę go teraz dalej ratować?//
‐Mam nadzieję, ale powinniśmy się pospieszyć

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Pójdę Ci na rękę.//
Ruszyliście, bez problemów trafiając do miasta.
//Zmiana tematu, zacznij.//