Bryg ''Sieg''

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐To już mam zapisane, będą w pierwszej kolejności.
Jeżeli tu skończył, to ruszył w kierunku Cieśli Okrętowego, powinien być z Werbownikiem i Ogniomistrzem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ogniomistrz? Aż mi się fajny cytat przypomniał:
‐ Idę tam i widzę ojca‐sierżanta…
‐ Ogniomistrza, durniu. ‐ sapnął ojciec.
‐ Ogniomistrza, który beszta jakiegoś szeregowego. ‐ podjął dalej swą opowieść.
‐ Kanoniera, durniu! ‐ warknął ojciec, który dość już miał mylenia stopni piechoty i artylerii przez swego syna.//
Cała trojka, swym zwyczajem, wieczorem siadła do partyjki kart, więc znalazłeś ich bez problemu.
‐ Kapitan się dosiądzie? ‐ spytał Werbownik. ‐ Nie gramy na pieniądze.
‐ Jeszcze. ‐ burknął Cieśla.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Może następnym razem. Aktualnie robię listę rzeczy, które mam kupić przy następnej wizycie w porcie. Owoce i tytoń już mam zapisane.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Alkohol. ‐ rzucił Ogniomistrz przez zęby, gdy przegrał partię, a Cieśla znów zaczął rozdawać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Rozumiem. W razie czegoś poślijcie kogoś, by uzupełnił listę waszych potrzeb.
Zapisał i ruszył dalej, do sternika.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak zwykle był przy sterze.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zagadał do niego podobnie jak do barmana, kuka i tych trzech karciarzy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ten również nic nie chciał.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Nigdy nic nie chciał. Skierował się więc do… a w sumie po kolei: Zastępcy, Kwatermistrza i Medyka. Z tym samym pytaniem. Reszta załogi wie, że jeżeli coś potrzeba, to trzeba się zgłosić do jednego z wcześniej wymienionych, łącznie z bosmanem itd.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zastępca zgłosił brak odzienia na gorszą pogodę, kwatermistrz również, choć wspomniał też o butach, a medyk ogółem narzekał na brak lekarstw.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wszystko zapisane, teraz czekać na kolację i zakończenie pierwszego dnia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie czekałeś długo, bo dość szybko usłyszałeś dzwonek, którym kucharz zawsze obwieszczał najbardziej lubianą przez wszystkich porę ‐ porę na przygodę, znaczy się: na posiłek, bo przygody przeżywacie pewnie cały czas, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Tak, a ten dzień to potwierdzał. No cóż, pora się udać na kolację.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszyscy stali w kolejce z miskami i łyżkami, a kucharz dużą chochlą nabierał pomidorowej ze swego gara.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Sam się również ustawił w kolejkę. Kapitan to kapitan, ale na pomidorową każdy musi czekać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pech chciał, że stanąłeś na końcu, ale i tak trafiłeś wreszcie do gara, gdzie otrzymałeś swoją porcję, dwa razy większą, jak to kapitan.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dzięki
Ruszył do stołu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak zwykle zasiadłeś na swym zwyczajowym miejscu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jadł więc, przy okazji obserwując innych i słuchając ich rozmów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rozmawiali o sprawach dnia poprzedniego, czasem też o kliencie, którego nawiasem mówiąc tu nie ma.