Las Lerolga

[Kubeł1001]

Skwarek218

//Dzięki.
Podszedł do swojego “łupu” i oskórował.Potem zabrał skórę i okazyjnie inne przydatne rzeczy.Wykroił też najwięcej mięsa czyli tyle ile mógł.Zabrał oczywiście mięso ze sobą i szedł do swego domu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zabrałeś sporo skóry, poroże oraz sporo mięsa. Nic nie przeszkodziło Ci w drodze powrotnej.
//Zmiana tematu. Kontynuujesz w temacie “Zielony Klejnot.” Ty zacznij.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Wasza wesoła gromadka, z Elfką na czele, zbliżała się do lasu.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Powoli jak mniemam docieramy na miejsce? Las już przed nami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak… Chyba tutaj musimy się rozstać. ‐ rzekła Elfka.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Niestety ludzi do was nie wpuszczają, cieszy mnie zaś, że będziesz mogła od nowa ułożyć sobie jakieś porządne życie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Być może jeszcze kiedyś się spotkamy. ‐ powiedziała wchodząc w las.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Heh, może…‐ Rzekł, po czym nieco się w jej stronę ukłonił i zbierając swoich ludzi postanowił odejść… Tylko dokąd? Taki powrót do domu byłby bezcelowy… Może te całe Nowe Gilgasz? Inne opcje nie są zbyt dobre, Ruhn zniszczone, a Linest to wieś.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Zmiana tematu. Powiem gdy będziesz na miejscu.//

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Aramis westchnął, czochrając swego wierzchowca po grzywie. Powoli jechał przez las, nigdzie mu się specjalnie nie spieszyło, a tak mógł poobserwować to miejsce. Uśmiechnął się sam do siebie. Z elfami miał raczej lepsze stosunki niż z niektórymi innymi, więc o dogadanie się z napotkanymi mieszkańcami okolic się nie obawiał

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cóż, wszelkiej maści kwiaty kwitły, przesycając powietrze wspaniałym zapachem, drzewa zieleniły się, ptaszki śpiewały, słoneczko świeciło, a gdzieś niedaleko słychać było szum strumyka. W chwilach takich jak ta, każdy kto nie jest Elfem zdaje sobie sprawę, czemu tak bardzo lubią one swoje lasy…

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Postanowił udać się w stronę strumyka, by Miroir mógł się napić. Bardzo podobało mu się w tym lesie, żal mu było, że nie mógł tu zostać na zawsze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właściwie to mógł, albo chociaż mógł spróbować, jest przecież szansa, że Elfy się zgodzą.
Tymczasem dojechałeś do strumyka z krystalicznie czystą wodą, spragniony koń nie czekając aż zejdziesz, właśnie zaczął pić.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Aramis zeskoczył ze swego wierzchowca, dając mu trochę czasu odpoczynku. Sam usiadł przy strumieniu, wyjął z torby bukłak z wodą, wypił starą i nalał doń świeżej. Później rozejrzał się za ziołami, odróżniając w myślach te pospolite, których miał zapas, od tych rzadszych, których trzeba się się było naszukać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tu niestety była sama pospolita drobnica, niego krzewów i garść kwiatów.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Niedługo wrócę. ‐ rzucił do konia i poszedł kawałek przed siebie, poszukując ziół. Równocześnie jednak zwracał uwagę na swoją drogę, by vez problemu zawrócić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dość ciężko byłoby zabłądzić, las był tu dość rzadki no i zawsze mógł wrócić do strumyczka, który było dobrze słychać. Niemniej, znalazł on nieco ziół, choć te były dość pospolite.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Ostrożność nie zawadzi. Szukał dalej, klucząc tu i tam. Wiedział, że owocne poszukiwania to długie poszukiwania i był do tego przyzwyczajony. Póki co jednak zbierał jedynie coś w deseń zapasu, więc nie musiał specjalnie szukać. Gorzej, gdyby miał szukać na zamówienie jednego konlretnego okazu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu znalazł trzy okazy szarotki purpurowej. Kwiat może i nie był rzadki, ale za to był ceniony w medycynie i Alchemii, więc na pewno wpadnie mu za niego ładny grosz.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Wrzucił je ostrożnie do odpowiedniego woreczka,a następnie przez moment się jeszcze rozejrzał, po czym zawrócił.