Las Lerolga

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Zmiana tematu. Powiem, gdy będziesz na miejscu.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Wraz ze swoją wesołą kompanią kurdupli dostałeś się na skraj lasu, czyli w miejsce, do którego doprowadziła Was mapa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, to nie koniec podróży, więc ruszył dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hobbit ruszył wraz z Tobą, na dodatek z o wiele większym zapałem, w końcu chciał zobaczyć te Elfy lub Driady, a Krasnolud dobył topora i wlókł się z tyłu, mrucząc pod nosem jakieś wyzwiska i inne obrazy na las i jego mieszkańców oraz tym podobne. Cóż, jak na razie nikt Was nie zaczepił, a podróż idzie szybko, sprawnie i bezpiecznie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kierował się nadal w stronę jaskini, którą miał zaznaczoną na mapie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gdy obok głowy świsnęła Ci strzała, która wbiła się w pień drzewa tuż obok niej, musiałeś przymusowo przerwać podróż, tak jak towarzyszące Ci pokurcze, które zbiły się plecami do Ciebie, dobywając broni (Krasnolud wręczył jednoręczny toporek Hobbitowi, aby i on nie pozostał bezbronny).

[Kubeł1001]

Vader0PL

Sam również wyciągnął swoją broń, jednakże nie ustawił się w pozycji do walki. Zawsze może zaszarżować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tak właściwie to jakakolwiek walka tutaj była złym pomysłem, ale jak mus to mus. Niemniej, otoczyła Was grupa Elfów zeskakująca z drzew czy wychodząca z zarośli w łącznej liczbie ośmiu wojowników zbrojnych w jednoręczne miecze, oszczepy, włócznie i sztylety, ale na pewno wielu łuczników i oszczepników czai się gdzieś w pobliżu, aby w razie potrzeby wesprzeć swych towarzyszy.
‐ Kim jesteście i czego tu szukacie? ‐ spytał bez ogródek jeden z Elfów, najpewniej przywódca, dzierżący krótką włócznię o długim grocie i kolcu z przeciwnej strony oraz kilka oszczepów na plecach i sztylet przy pasku.

[Kubeł1001]

Vader0PL

W odpowiedzi pokazał zwiniętą mapę.
‐Kluczy szukam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kluczy? ‐ powtórzył, unosząc brew. ‐ Powiadasz, że szukasz kluczy? A do czegóż potrzebne Ci te klucze?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Klucze, jak to klucze mają w zwyczaju, otwierają różne rzeczy. Skrzynie, drzwi, drogę do skarbu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Widać, że jego znudzenie i niedowierzanie Twoim słowom przerwało dopiero zaciekawienie, gdy wspomniałeś o skarbach, a więc zachęcił Cię gestem, abyś mówił dalej i przede wszystkim więcej na ten temat.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Obecnie szukamy kluczy do tego, a jeden z nich jest w tym Lesie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co to niby za skarb? I gdzie się znajduje? Gdzie są pozostałe klucze? ‐ wypytywał Elf, którego najwidoczniej bardzo zaciekawiła ta informacja, w końcu mógłby być bogaty… Albo zapewnić złoto swojemu państwu, żeby mogło skuteczniej odpierać ataki Mrocznych Elfów…

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tutaj będzie najprawopodobniej mapa i klucz. Dopóki nie zdobędziemy mapy, to możemy iść tylko do tego punktu, w którym ma się znajdować pierwszy klucz. Klucze są w całym naszym świecie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ W takim razie ruszajcie, a ja i reszta mojego oddziału będziemy Was… eskortować, aby dopilnować, żeby mieszkańcy puszczy zbytnio się Wam nie naprzykrzali. ‐ wyjaśnił i zaraz zniknął z resztą w koronach drzew lub gęstwinie. O tym, że będą z Wami, aby sprawdzić ile w Waszym gadaniu o skarbie jest prawdy, a także czy nie jesteście aby szpiegami wroga, nie mówili, ale to w sumie oczywiste.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył więc dalej.
‐Wystarczyła rozmowa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dlaczego mam złe przeczucia co do tego? ‐ zagadnął Krasnolud, aby późnij uściślić: ‐ No wiesz, że nas okradną i zabiją, albo na odwrót, hmmm…?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Nie ma to najmniejszego sensu, gdyż będą mieli tylko jeden klucz, a pozostałe jedenaście będą sami zmuszeni zdobyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A jak będą nas śledzić, żeby nam odebrać skarb, jak już sami odwalimy robotę z kluczami?