Siedziba Magów Rumu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Od Góry.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jakiej znowu góry? ‐ zapytał ponownie, najwidoczniej nie wiedząc, kiedy wymawia się wielką literę, a kiedy nie, za co nie można go winić, to w końcu prosty, brodaty najemnik, który pewnie zaciągnął się tu dla uroków chlania, które było częścią jego wypłaty. Niemniej, drugi strażnik jedynie przyglądał się Waszej wymienia zdań, nie mając większej ochoty na jakąkolwiek interwencję.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Góra, to nazwa własna.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sądząc po spojrzeniu, które w Ciebie wbił, nadal nie miał pojęcia o jaką Górę chodzi, towarzyszący mu ludzki najemnik najpewniej też, bo wydawał się równie zbity z tropu, co jego brodaty kompan.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dobra, je**ć. Wiadomość i tak nie jest dla ciebie krasnoludzie, a do tutejszych najwyżej postawionych. Zamierzasz mnie męczyć pytaniami, czy po prostu mam sobie wykreślić tutejszego przedstawiciela Magów Rumu z listy i uznać, że odrzucił zaproszenie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Idź po szefa. ‐ powiedział do Krasnoluda drugi wartownik, nie mając zamiaru sprawić, żeby przez jego brodatego kompana coś się jebło. Ten już otwierał usta, aby kontynuować rozmowę z Tobą, ale pospiesznie je zamknął, zmełł w ustach przekleństwo w rodzimej mowie i ruszył do budynku Magów Rumu, aby przyprowadzić tego, którego człowiek określił mianem “szefa.”

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał więc.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Minęło trochę czasu, ale wkrótce wrócił Krasnolud, a z nim wysoki mężczyzna w średnim wieku, odziany w pełny pancerz płytowy, z odsłoniętą jedynie twarzą, która bardziej przypominała ogorzałą i poprzecinaną zmarszczkami oraz bliznami twarz weterana wojennego, nie Maga Rumu, więc był to pewnie dowódca najemników chroniących ich placówkę.
‐ Zostałem upoważniony przez naszego pracodawcę do odebrania i odczytania tego całego zaproszenia od Ciebie. ‐ wyjaśnił, od razu przechodząc do rzeczy i wyciągając opancerzoną dłoń.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐A ja zostałem upoważniony do przekazania zaproszenia bezpośrednio do waszego pracodawcy, więc ta opcja odpada.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jest zbyt zajęty, aby teraz móc się spotkać z byle posłem, więc albo oddasz zaproszenie dla mnie, albo możesz odejść. ‐ powiedział równie twardo, jak twardy był jego stalowy napierśnik.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wyciągnął więc zaproszenie i zbliżył się do niego, by mu je podać. O ile był wyższy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właściwie to był o dobre kilka centymetrów niższy, ale opancerzone buciory, które miał na nogach, dodawały mu ich wystarczająco, abyście mogli uchodzić za równych i mógł Ci patrzeć w oczy podczas odbierania zwoju, który przypiął do pasa.
‐ Coś jeszcze? ‐ zapytał, będąc gotowym na odejście w chwili, gdy zaprzeczysz, aby jak najszybciej przekazać dokument swojemu przełożonemu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Czekam tutaj na potwierdzenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Westchnął i burknął coś pod nosem, a później odszedł, zostawiając Cię z gburowatymi strażnikami, którzy tym razem postanowili jednak siedzieć cicho. Wrócił po jakimś kwadransie.
‐ Mój pan stawi się, jeśli będzie taka konieczność. ‐ wyjaśnił opancerzony najemnik i ponowił pytanie: ‐ Coś jeszcze?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Wszystko.
Odwróćił się i odszedł.

[Kubeł1001]

Kuba1001

On postąpił podobnie i ani myślał Cię zatrzymywać, podobnie jak wartownicy przed bramą, zwłaszcza że musieli zająć się teraz wylegitymowaniem kupieckiego wozu kierującego się do siedziby Magów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Teraz, na jego liście pozostało tylko wesoło. Wampir z Zamku, Pakt Trzech, Nagowie, Piraci, Rycerze i Zbrojni Śmierci…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ta… Do kogo najpierw?
//Wampir z Zamku? W sensie, że Nosgoth?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Kres Nadziei//
Wybierając gorsze przez najgorsze, skierował się do jednego z najbliższych miast portowych.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ale on nie jest zbytnio ważny, to właśnie przydupas Nosgotha.
I po kiego do miasta portowego?//