Albion

[Kubeł1001]

Bilolus1

Mort siedział blisko dziobu statku obserwując ciała dryfujące na powierzchni wody ‐ spodziewał się nie zastać tu nikogo…a tu ot…niespodzianka ‐ szóstka jego sługusów wiosłowała kiedy on sam bawił się ognikiem którego wytworzył z pomocą maski, nie był on zbyt gorący…co chwila jednak odwracał się aby patrzeć na brzeg ‐ powoli dostrzegał rysy Logoty ‐ dawnej stolicy państwa Wróżków.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Powoli to bardzo trafne określenie, gdyż te pół tuzina roboli mogło zdziałać naprawdę niewiele, nawet modyfikacje za sprawą Magii nie mogły sprawić, że będzie pruć wodę, więc musiałeś uzbroić się w wielkie pokłady cierpliwości.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Ich jednostka nie była zbyt wielka, a powolny ruch pozwolił mu się przyjrzeć nabrzeżu ‐ obserwował je z zainteresowaniem licząc na wypatrzenie czegokolwiek przez gęstą mgłę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Tak w ogóle to te Twoje Mutanty to takie tępe kupy mięcha czy mają jakąś tam inteligencję, zdolność mowy i tak dalej?//
Mgła była tak gęsta, że można ją było kroić ostrzem noża, więc nic poza niewyraźnymi konturami linii brzegowej niestety nie zobaczyłeś.

[Kubeł1001]

Bilolus1

//Nie potrafią mówić, ale są całkiem sprytni.//

Podniósł się zatem szybko i ruszył wolnym krokiem na sam kraniec dzioba ‐ najdalsze miejsce gdzie mógł bezpiecznie zostać ‐ i posłał małego ognika wyczarowanego z pomocą swojej maski w kierunku wyspy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Choć mgła była gęsta, widziałeś jego łunę przez jakiś czas, dopóki nagle nie zgasnął jak zdmuchnięta świeczka.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Hmm…‐ westchnął z lekka wpatrując się w ognika który nagle zmarł, spojrzał po mutantach którzy wiosłowali ‐. Mocniej, chcę jeszcze dzisiaj znaleźć się w Logocie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mruknęli coś, co mogłeś uznać za potwierdzenie i poczułeś, że łódź minimalnie przyspieszyła. Minimalnie, bo ciężko byłoby im dokonać czegokolwiek więcej. Ty zaś na powrót ujrzałeś swego ognika, z tym że w zupełnie innym miejscu, niż zniknął.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zagwizadł delikatnie swymi zdrewniałymi ustami ‐ jego gwizd przypominał trzeszczenie pękającego drewna. Jednak liczył że przywoła małą istotę, nie chciał jej usuwać a z maską mogłaby mu przekazać trochę informacji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic to nie dało, jednakże na otarcie ewentualnych łez są też inne wieści, mianowicie takie, że już tylko minuty dzielą Was od chwili, w której dziób Waszej łodzi wryje się w przybrzeżny piasek.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też wyczekiwał, cierpliwie wpatrując się w mgłę przed statkiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W końcu łajbą nieco szarpnęło, a Ty z radością mogłeś stwierdzić, że udało Wam się dobić do brzegu. Jednakże nie oznacza to, że możesz już fetować zwycięstwo, jeszcze długa droga czeka i Ciebie, i Twych zmutowanych pachołków.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Na ziemię.‐ stwierdził do swojej obstawy, powoli podnosząc się i wyczekując aż opuszczą łódź, a kiedy już czuli grunt pod nogami, Mort zeskoczył pozbywając się starego ognika, i tworząc nowego ‐ oświetlając sobie okolicę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Okolica jak to plaża: Piasek obmywany regularnie przez fale, wyrzucone na brzeg kamienie, bursztyn, wodorosty, drobne żyjątka, drewno i tym podobne, czyli najzwyklejsza w świecie plaża.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też ruszył się dalej ‐ starając się zostać pomiędzy swoimi strażnikami, pamiętał stworzenia które zamieszkiwały Albion, a pozostawione samemu mogły tutaj rozwijać się na niesamowitą skalę, jego największym strachem były niedobitki Trolli, które przetrwały do czasów nawet wielkiej ucieczki. Kierował się w stronę Logoty ‐ chciał przeszukać stare biblioteki tego miasta ‐ licząc na odnalezienie poszlak w jego podróży ku siedmiu skarbom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Problemy zaczęły się znacznie wcześniej, już na plaży, gdzie spotkałeś pół tuzina wałęsających się Chuuli. Niby nic dziwnego, ale nagle wszystkie rzuciły się na Was z niewiadomych przyczyn, co jest naprawdę niespotykane, bo to w końcu dość spokojne stworzenia, mimo groźnego wyglądu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wyprostował swe ręce posyłając w ich stronę kilka potężniejszych wyładowań elektrycznych w postaci pocisku, poza tym posyłając połowę swojej straży aby pozamiatała to co zostanie po magicznych uderzeniach Wróżka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Faktycznie, nie było to wyzwanie, sam uporałeś się z pięcioma, a ostatniego załatwili Twoi gwardziści. Pytanie tylko dlaczego te stworzenia zaatakowały same z siebie i bez ostrzeżenia, choć nigdy tego nie robią?

[Kubeł1001]

Bilolus1

Gdy Chuule były dobrze podsmażone i leżały martwe na ziemi zbliżył się do nich aby poszukać jakichkolwiek cech które odróżniałyby je od tych które spotykał tu dawniej… jeśli ich cechy wyglądu niczego nie sugerowały powstał i rozejrzał się wokoło ‐ czy coś w okolicy nie wspomogło by tej agresji… może po prostu wylądował za blisko ich domu…

‐ Dziwne…‐ mruknął do siebie mierząc wzrokiem całą okolicę ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Okolica nic nie mówiła na temat tego incydentu, w przeciwieństwie do wyglądu zwierząt, z których ran wylewała się dziwna, czarna maź, niepodobna do niczego, co widziałeś do tej pory, a ciężko zaprzeczyć stwierdzeniu, że widziałeś wiele.