Heresh

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A więc możesz odejść. ‐ odparł Uther.
‐ Powiedziałbym “do zobaczenia,” ale nie chcę Cię znów zobaczyć, bo walka z Tobą byłaby ciężka, więc powiem tylko: Żegnaj.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Już uprzedzam, że walka z tobą ramię w ramię będzie czystą przyjemnością. Nie każdego dnia walczy się razem z kimś takim.‐ Uśmiechnął się nieco.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Ukłonił się i teleportował, z dala od obozu ale do miejsca z którego miałby ładny widok na okolicę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Przybysz zniknął, a pozostali zaczęli się powoli rozchodzić.
Bilo:
I tak teleportowałeś się na wzgórze, ni to duże, ni to małe. Zwykłe wzgórze.

[Kubeł1001]

Bilolus1

I to na nim przysiadł sobie żeby dać Paladynom czas na przygotowania.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Miejmy nadzieję, że posiadanie takiego sojusznika zdecydowanie ułatwi nam oblężenie tego zamku. Skoro potrafi tak szybko się przemieszczać to ciekawe czy może też zabrać ze sobą kogoś.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Więc siedzisz.
FD_God:
Rzekłeś to, lecz nikt nie odpowiedział. Każdy był zajęty swoimi własnymi sprawami czy przemyśleniami.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Trzeba naostrzyć broń, jakoś trzeba przeczekać czas do kolejnego szturmu…‐ Rzekł do siebie udając się na jakiś pieniek by wyjąć osełkę i jak wiadomo ‐ ostrzyć broń.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Osełek było pod dostatkiem i nic nie stało na przeszkodzie, byś mógł ostrzyć swoją broń.

[Kubeł1001]

FD_God

Postanowił zatem spędzić czas na ostrzeniu broni, jeżeli czekania miało być więcej niż ta maksymalnie godzina to postanowił potrenować zarówno walkę bronią jak i tężyznę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
I ćwiczyłeś tak do zmroku, a wtedy wypada coś zjeść i odpocząć, bo na szturm już się nie zanosi. Chyba, że planują jakąś nocną potyczkę, lecz jest to mało prawdopodobne, z racji posiadania przez wroga Wampirów.
Bilo:
Zdrajca ‐ usłyszałeś jakby zza pleców, gdy siedziałeś na swym pagórku.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Nigdy nie staje po jednej ze stron bez dyskusji z obiema.‐ stwierdził nawet nie odwracając się, wciąż wpatrzony w przód.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Nocna eskapada nie wchodzi w grę…‐ Wzruszył ramionami i postanowił się udać do stołówki polowej by tam wrzucić coś na ząb.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Było tam to co zawsze: Woda, mleko, zupa, chleb, mięso i kolejki.
Bilo:
Nie, gdy jedna ze stron może uwolnić Mnie z tego padołu łez.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Podniósł się powoli z ziemi wpatrzony w ową osobę która do niego mówiła nie odpowiadając na jej ostatnie słowa.

[Kubeł1001]

FD_God

No to postanowił stanąć w kolejce jak normalny człowiek, nie powinien umrzeć z głodu do tego czasu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Lecz nikogo tam nie było.
FD_God:
I po odstaniu swojego, otrzymałeś swoją porcję.

[Kubeł1001]

FD_God

Przysiadł się zatem do jakichś swoich znajomych o ile ich zlokalizował.
‐Mamy nowego potężnego sojusznika panowie.‐ Zaśmiał się nieco i wziął łyk mleka.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wysłał we wszystkie strony wokół siebie magię bólu, w niewielkiej ilości. Ale zderzenie z nią kogoś kto stał obok na pewno ujawniłoby jego obecność

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Wszyscy zatrzymali łyżki i widelce w pół drogi, a później wbili w Ciebie zaciekawione spojrzenie.
‐ Elfy?
‐ Krasnoludy?
‐ Drowy?
‐ Krzyżowców Argentu?
‐ Stalowych Ludzi?
Zaczęli zgadywać wszyscy obecni. Chyba lepiej będzie im powiedzieć prawdę, nim rzucą pomysł taki jak odsiecz Hobbitów czy Goblinów.
Bilo:
A zaklęcie nie dało nic, Ty tylko poczułeś ból, który zmusił Cię do padnięcia na ziemię.
*Okazuj swemu panu szacunek, Strażniku. * ‐ odparł ten sam głos. ‐ Nieważne. Mamy mało czasu. Moje zaklęcie traci moc…