Heresh

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Jakoś nikt nie był na tyle głupi, czy odważny, by się przyznać. Choć prosty Nieumarły to raczej nie był.
Bilo:
Ten jednak skrzyżował swoje miecze i… zatrzymał cios! Rzecz jasna, nie własną siłą fizyczną, bo żadna istota śmiertelna siłą Ci nie dorównywała, ale Magia i ochronne zaklęcia musiały mieć swój udział. Ale, rzeczywiście Inkwizycja przystąpiła do odwrotu. Przynajmniej chwilowego. Ale prędzej pod rozkazem przełożonego, niż Twoim.

[Kubeł1001]

FD_God

Ze swojego miejsca postanowił jeszcze przyjrzeć się czy ktoś postanowił stać na straży bramy zamkowej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wcześniej były tam oddziały Nieumarłych, i to te doborowe, i nic się w tej sprawie nie zmieniło.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Chociaż trochę przemielę te ich oddziały.‐ Powiedział do siebie, po czym wytworzył kilkanaście świetlnych ostrzy za sobą, po czym zaczął posyłać je w stronę przeciwników sterując nimi cały czas.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wydał z siebie gniewny syk i kopnął owego delikwenta odrzucając młot i dobywając dwójkę mieczy…a gdy i to zrobił zaczął kręcić młynki obiema ostrzyma z siłą olbrzyma i zwinnością mrocznego elfa starając się zniszczyć przeciwnika nawałnicą uderzeń i ich siłą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Kilkanaście pocisków i kilkunastu zniszczonych Nieumarłych. Ach, to wierne, prawdziwe i kochane mięso armatnie.
Bilo:
Wróg nie utrzymał się długo. Kopnięcie zmiażdżyło mu kolano, więc padł na klęczki. Kolejne dwa ciosy odcięły mu ręce w ramionach. A trzeci ściął głowę. Walka krótka i niezbyt Ciebie godna. Ale chociaż wypłoszyłeś stąd wrogów.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też teleportował się do Wampira który stał nieopodal i stwierdził.

Potrzeba nam więcej wojsk. Ożywiaj, lub wołaj o wsparcie.

[Kubeł1001]

FD_God

Skoro nikt mu nie przeszkadzał, to tym razem strzelał dużym promieniem światła z ręki właśnie w przeciwników pod bramą, chcąc zniszczyć jak najwięcej z nich.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo:
Skłonił się i uderzył pięścią tuż nad sercem. Było to oznaka szacunku wobec Wampirów, rzadko używana wobec kogoś innego.
‐ Tak się stanie. ‐ powiedział krótko i rzeczywiście wziął się za ożywianie.
FD_God:
Kolejni Nieumarli padli, a Ty otrzymałeś kolejny postrzał. Nie była to jednak Magia Mroku, ale coś znacznie gorszego, gdyż najpierw straciłeś skrzydła i spadłeś na ziemie, a tam zauważyłeś, że Twój awatar powoli zanika.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to odwrót…‐ Powiedział, po czym rzuciwszy jeszcze rozbłysk światła oślepiając przeciwników i zaczął uciekać w stronę jakiegoś bezpiecznego przejścia z zamku, by stamtąd wrócić do obozu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najbliżej miałeś do wyrwy, którą tu szturmowałeś. Ironia?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐Uciekają…‐ stał przez chwilę wpatrzony w uciekających po czym, tym razem nie teleportując się ‐ a spacerem ruszył do twierdzy aby porozmawiać z osobami zajmującymi się obroną ‐.

[Kubeł1001]

FD_God

No to teraz do obozu i do części medycznej, jego noga przecież nie miała się za dobrze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Zdołałeś wycofać się do obozu i trafić na zaplecze medyczne. Tam pełno było rannych, martwych i umierających. I medyków, ledwo nadążających z pracą. Dostrzegłeś tam jednak znajomą twarz, a mianowicie Liszaja. Nie wydawał się zajęty. Przynajmniej na razie.
Bilo:
Tutaj może znaleźć pomniejszych dowódców, najważniejszym jest Baron Gadeon, ale i on powinien być blisko. Na tyle blisko, by móc swobodnie dowodzić wojskiem i na tyle daleko, żeby nie bać się ataku wroga. Choć pewnie by sobie z takim poradził.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak więc postanowił odpuścić sobie zabawę w poszukiwania i stanął po prostu na murze wpatrzony w obóz swych wrogów.

[Kubeł1001]

FD_God

Podbił zatem do niego i zaczął rozmowę.
‐Co tam się za murem działo, to było masakryczne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
‐ Wyobrażam sobie. ‐ mruknął i wskazał na jakiegoś żołnierza, z nogami zmiażdżonymi od ud w dół. ‐ A Ty jak się trzymasz?
Bilo:
I patrzyłeś, a posiłki Barona ruszyły w samą porę by odeprzeć kolejne natarcie. Jak widać, tę rundę wygraliście.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐Śmieszne są te zmagania niewielkich…‐ stwierdził zdejmując hełm, tym razem zamiast czaszki miało ukazać się piękne, wampiryczne oblicze o białych włosach.

Kontynuował przyglądanie się wojskom Gadeona.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Musiałem bić się samemu z tym przeklętym strażnikiem, nie wyszło mi, aż tak źle skoro ucierpiała mi głównie moja noga.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
‐ Rana nie jest poważna, więc szybko Cię poskładam. ‐ rzekł i wskazał na namiot.
Bilo:
Wojska te zajęły ponownie pozycje na murach, a trupy zaczęły zasilać ich szeregi. Te, które nie mogły tego zrobić, były palone lub zrzucane z murów.