Twierdza Plugawych Olbrzymów

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ PRÓBUJCIE DO BRZEGU DOBIĆ .‐ wydarł się stosując magię bólu na kolejnych mackach, starając się uwolnić okręt chociaż w jakimś stopniu ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się i jakoś ruszyliście. Zauważyłeś jednak jak Swenda chwyciła jedna z macek, chyba najbardziej okazała, podniosła w górę i zaczęła miotać na wszystkie strony.
‐ Ty ku*wooooooo! ‐ krzyczał Mutant, bezsilnie usiłując trafić mackę toporem.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wulfryk nie miał zamiaru ruszać bez swojego przyjaciela dlatego rozpędzając się przyje**ł z całej siły w mackę ze swego topora ‐ a jeśli to nie pomogło to i powtórzył uderzenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Potrzebowałeś aż pięciu uderzeń, by sprawić, że odrąbana macka i Swend spadli na pokład. Po chwili wszystkie maci się wycofały. Podobnie było z tymi, które oblegały statki Eryka. Chyba wiedziałeś czemu: Dziesiątki innych zdołały opleść trzeci drakkar i zaciągnąć go pod wodę…

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Uciekamy !‐ ryknął na pełne gardło po czym spojrzał na orka ‐. Daleko jeszcze ? A i dożyjemy ?‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Panie, my przecież jeszcze jesteśmy na pełnym morzu, to wiadomo, że w chj daleko! ‐ powiedział Ork. ‐ Kuwa, ja tu nie chcę zginąć!
Tymczasem dwa ocalałe drakkary wyrwały do przodu, byle jak najdalej od tego czegoś.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ I nie zginiesz ! Do‐ku*wa‐żyjemy !‐ zawołał i przysiadł na przedzie Drakara żeby złapać oddech ‐. Wszyscy ze starej załogi żywi ? I gdzie Oola ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Aj, Wulfryk, nieźle się schlałeś. ‐ powiedział Swend. ‐ Przecież ona z Ulfem w twierdzy została, nie pamiętasz?
‐ A cholera z nią i z nim! ‐ krzyknął Bors Jednooki. ‐ Co to, do ku*wy jasnej, było?!

[Kubeł1001]

Bilolus1

Pokiwał głową kilka razy, potem pokręcił jakby się z czymś niezgadzając.

‐ Nie wiem…ale wiem że ten kac jeszcze chwile mnie potrzyma…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A Ty kiedyś żeś o takiej bestii słyszał, Wulfryk? ‐ nie dawał za wygraną Bors.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Mój drogi przyjacielu, większość mojego życia spędziłem na lądzie jako najemnik ‐ ale przyznam że kilka opowieści o takich bydlakach się słyszało…niezbyt wierzyłem ale z tego co widzę sami zaczniemy je niedługo rozpowiadać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Aha. A wiesz chociaż, jak to się nazywa?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Wielka ku*wa ośmiornica, albo coś w stylu Kreuken, nie wiem przyjacielu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kroken? ‐ nieumiejętnie powtórzył. ‐ W sumie może być. To co teraz? Płyniemy dalej, wracamy, polujemy na to?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Ni ch*ja nie mam zamiaru na to polować mistrzu, płyniemy dalej…w końcu musimy przywieść coś dla Jarla.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i oba okręty ruszyły dalej, ku chwale, łupom i reszcie tego pie**olenia.

[Kubeł1001]

Bilolus1

I tak też Wulfryk przysiadł przy dziobie statku wpatrzony w wode czekają.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Nie opłaca się robić nowego tematu, więc kontynuujesz tutaj, ale później.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Zdałem sobie sprawę, jak bardzo zje**łem…//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dalsza podróż nie obfitowała co prawda w przygody, codzienną rutynę przerwał tylko raz jakiś zarąbisty rekin, w którego rzuciliście włócznią i spie**olił.
Niemniej, trudy, jakie musieliście wytrzymać, oraz nudę po drodze, zostały bez dwóch zdań zrekompensowane, gdy ujrzeliście pierwszą osadę na nadmorskim brzegu, nadal cichą, spokojną i skąpaną w promieniach leniwie wschodzącego słońca.