Gospodarstwo zielarza

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Czas zadziałać…
Za pomocą magii starał się pojawić przed nimi, na drzewie. Ich oczy jeszcze muszą przywyknąć do ciemności, więc zyskuje czas.
Wystrzelił kolejną strzałę, jedna ta miała się wbić przed nimi, ewentualnie w stopę jednego ze zbirów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się. W stopę oberwał jeden z nich. Ci, których trafiłaś wcześniej zaczęli nerwowo się rozglądać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

//trafiłaś powiadasz? ._.
Byli ranni, z takimi ranami nie mogli walczyć bez bólu, nikt nie mógł.
A więc został jeden.
‐Obecnie w twoją pierś wycelowane są dwa groty strzał, nie zdążysz nawet mrugnąć, a zginiesz.‐ mówił do jedynego całego‐ a w piersi twoich przyjaciół celuje po jednym łuczniku. Odpowiadaj na pytania, albo zginiesz. Należysz do jakiejś frakcji?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co kuwa? Wyszliśmy z chłopakami Elfkę zabrać, bo nasze żony nas z chat wywaliły. Elfa na kuwa żałujecie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Na te słowa wycelował z łuku w jego kolano i wystrzelił łuku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Strzała nie trafiła perfekcyjnie, ale gość dostał. Usłyszałeś jego krzyki i przekleństwa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Zamierzasz odpowiedzieć, czy mamy wystrzelić wyżej?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ O co Ci chodzi? Przecież odpowiedziałem! ‐ darł się, a jego ranni kompani próbowali uciec lub znaleźć tych łuczników, o których mówiłeś.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Niezbyt zadowoliła mnie twoja odpowiedź.
Ostrzeż swoich kolegów, że lepiej niech ich nie szukają, gdyż znajdą tylko śmierć poprzez uduszenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To co mamy zrobić żebyś nas nie zabił? ‐ zapytał jeden z nich.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Otóż to proste: Zostawić obok ogniska broń, oraz cenne przedmioty‐ jako rekompensata za uwięzienie elfki i stracenie naszego cennego czasu przez wasze wybryki. Pozwalamy zachować wam jednak ubrania i żywność, żebyście nie zginęli w lesie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A jeśli odmówimy? ‐ zapytał ten sam.
‐ No co Ty, Zdzichu? Ten gość ma małą armię, która tak nas urządzi, że nigdy już do burdelu nie pójdziemy. ‐ odpowiedział drugi.
‐ No dobre…
I tak cała czwórka złożyła broń i każdy dał kilka złotych monet. Elfkę zostawili tam gdzie była i odeszli.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poczekał kilka minut, następnie zeskoczył z drzewa i podszedł do niej.
‐Nic ci nie jest?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na pewno by odpowiedziała gdyby nie fakt, że była zakneblowana. I związana przy okazji.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ach… głuptas ze mnie.
Starannie i bezboleśnie zdjął knebel i więzły z elfki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Chciała coś powiedzieć, ale najpierw rzuciła Ci się na szyję i pocałowała kilka razy. Wtedy dopiero powiedziała:
‐ Dziękuję! Gdyby Nie Ty, to ta czwórka… Wiesz co by ze mną zrobili… Jak się nazywasz?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐To… nieistotnie, naprawdę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie? A gdzie się wybierasz? Szłam do miasta Hammer kiedy Ci czterej napadli na mnie…

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐A więc możemy zostać towarzyszami w podróży.
Pierwszy raz pożałował noszenia maski połączonej z hełmem, pocałowała maskę, nie go.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ W pobliżu jest małe miasto, a tam powinna być karczma. Jedziemy?
//Zapomniałem o masce ;‐;//