Zielony Klejnot

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐Wezwijcie swego pana albo jego sługów a oni sami za mnie poręczą bowiem to on uczestniczył przy tym jak zostałem stworzony. Nie jestem sługusem Mrocznego Boga…

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Swego pana, w sensie Mittera?//

[Kubeł1001]

Bilolus1

//Ta

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A więc czyim sługą jesteś, Strażniku? ‐ spytał ktoś, a wśród Elfów przeszedł szmer. Nagle rozstąpili się oni, aby ukazać Ci Elfa w szatach druida, z porożem jelenia na głowie. Cała jego osoba emanowała głęboką powagą i majestatem. Zauważyłeś, że przez lewe oko przechodziła okazała blizna, a na dodatek był on na owe ślepy.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ **Niczyim, zostałem stworzony aby niszczyć plany Melkisa ale gdy został schwytany i zamknięty ma misja skończyła się i zostałem samotny. **<u>Służę tylko sobie.</u>‐ Strażnik postarał się sprawić aby ostatnie zdanie rozeszło się echem ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A czego szukasz na Górze Mroku?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Swego Serca.‐ odparł ‐. Jest tam zamknięte.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Serca?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐[b[Nie muszę tego tłumaczyć, jest to artefakt który mi się przyda. Z tego co pamiętam Elivatar stworzył go a później ofiarował bogom a ci zostawili go na Górze Mroku gdy przestałem być dla nich przydatny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Cóż, w takim razie szukaj go, Serca oraz ochotnika, gdyż ja się w to mieszać nie mam zamiaru. ‐ odparł Elf, choć nie odszedł, aby zareagować w wypadku jakiegoś Twojego podejrzanego ruchu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Strażnik wszystko wykalkulował i nie ruszając się rozejrzał za jakąś elfką lub driadą która wyglądałaby na słabszą ‐ i teleportował się do niej w ułamku sekundy łapiąc ją za kark i wracając na swoje miejsce.

‐Jeśli nie otrzymam ochotnika, złamię jej kręgosłup jednym ruchem ręki po czym zabiję każdą osobę na tym placu po kolei. Zatrzymywałem nieprzeliczone hordy Melkisa więc kilka Elfów nie sprawi mi problemu.‐ tym razem jego ciężki głos miał być przesiąknięty siłą i pewnością siebie ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W tłumie zapanowało poruszenie, a po chwili z szeregu wystąpił jeden z Elfów, zapewne ochotnik.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐Podejdź tu, wrócisz do Zielonego Klejnotu kiedy ukończymy moją misję.‐ stwierdził wpatrzony w owego ochotnika, kobietę wciąż trzymał nad ziemią jakby w każdej chwili byłby gotów ją zabić ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I ruszył, choć powoli i niepewnie, to ruszył.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Gdy był już blisko odrzucił kobietę w bok jak kukłę nie przejmując się tym że siła włożona w ów ruch mogłaby ją poważnie zranić, gdy miał wolną rękę położył ją na ramieniu Elfa i teleportował się do pozostałej dwójki

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i udało się. Na widok Elfa, Drow dobył jataganów, Elf nie pozostał dłużny, chwytając za sztylety. Krasnolud, jako że był lubiącym bitki Krasnoludem, również wziął topór, zapewne aby rozwalić łeb jednemu z nich.

[Kubeł1001]

Bilolus1

W obydwu uderzył potężnym, paraliżującym bólem tak aby tylko Krasnolud pozostał na nogach

Rozumiem urazy pomiędzy waszymi rasami, jednak mam zamiar wykonać swą misję i potrzebuję was żywych obydwu, dlatego wytrzymajcie proszę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Twój argument przekonał ich na tyle, aby schowali broń, oczywiście gdy ból minął.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też stanąwszy przy nich teleportował się ku Miastu Kassus ‐ gdzieś w okolicę rynku głównego czy jakiejś tablicy ogłoszeń czy coś.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//No cóż, wiesz chyba, na co teraz przyszła pora?//