Twierdza Tol - Barad.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Ruszta się chłopaki, żwawo! Przetrzepać magazyny, zebrać szajz na drogę i będziecie mogli stąd iść, jeżeli taka wasza wola!‐ Powiedział jeszcze do wszystkich, w międzyczasie podchodząc do orka, może już przy nim była jego ferajna.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No nie, ale on z pewnością był gotowy do drogi.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to możecie się wreszcie przywitać, bo pewnie dawno żeście się nie widzieli.‐ Powiedział przystając gdzieś z boku wraz ze swoimi wojami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ork zaczął pierwszy, wyprowadzając solidny prawy sierpowy w policzek Wampira.
‐ Należało mi się. ‐ przyznał Baku Sem.
‐ Kuwa, zaczynałem dostawać pie**olca w tym sralniku. Nie mogłeś szybciej? ‐ żachnął się Ork.
‐ Miałem inne priorytet. ‐ odrzekł wymijająco.
‐ Jestem ciekaw, jakie miałeś inne priorytety, niż Twoja najlepsza morda, mieszańcu jeden.
W odpowiedzi Sem kazał mu się nieco schylić i przekazał mu na uchą szeptem jakąś wiadomość.
‐ O kuwa… ‐ skomentował jedynie Ork, opierając się ciężko o ścianę więzienia i kładąc dłoń na czole.

[Kubeł1001]

FD_God

Cóż, o ile nie chcieli go w to wtajemniczać to postanowił jedynie stać i czekać, aż skończą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skończyli, zaś Ork poszedł po swoich znajomych, zapewne żeby jak najszybciej opuścić to miejsce.

[Kubeł1001]

FD_God

Postanowił rozejrzeć się za dziewczyną, może wypada zobaczyć jak się obecnie czuje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

A jak ma się czuć, wiedząc, że wpadła w łapy jakiegoś więźnia, a jej ojciec został przez niego zamordowany? Siedzi pod ścianą wieży, obejmując ramionami kolana, i cicho łkając.

[Kubeł1001]

FD_God

Ej no, ten więzień uratował ją przed gorszym losem. Postanowił do niej podejść i kucnąć obok niej. Pierw zobaczymy jak zareaguje tylko na to.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Spojrzała na Ciebie, ale gdy zrozumiała, że to Ty, znów schowała głowę w ramionach.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Możesz mnie uważać za potwora, wiem… Ale mogę zapewnić, że twój ojciec najbardziej chciał bezpieczeństwa, szczególnie dla ciebie. Gdyby jednak wolał przystać na moje intencje to możliwe, że nie musiałabyś widzieć jego śmierci.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie odpowiedziała, ale chociaż na Ciebie spojrzała, oczyma pełnymi bólu i przerażenia.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Także postaraj się zaakceptować tę nową rzeczywistość, bez niej skończyłabyś jeszcze gorzej…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A co się ze mną stanie teraz? ‐ spytała po kilku minutach, w końcu patrząc Ci w oczy.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Cóż, miałem cię dostarczyć bez uszczerbku na zdrowiu do mojego pracodawcy, zgaduję że zależy mu na tym, byś nie ucierpiała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Pracodawcy? Kim on jest?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Lepiej byłoby jak, by się sam przedstawił, a zaraz pewnie to zrobi, pierw spotyka się ze starym znajomym.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwała głową i usiadła, opierając plecy oraz głowę o ścianę, oddychając nieco spokojniej.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Także pamiętaj, najgorsze już za tobą…‐ Powiedział wstając, a następnie ruszył w kierunku wampira.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stał on samotnie, przyglądając się krzątanie więźniów, bowiem Ork odszedł niedawno, zapewne przygotować się na drogę.