Miasto Ruhn

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ O co dokładnie chodzi? ‐ zapytał.
A Twoi ludzie dosiedli się do krasnoludów i zaczęli grać.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Nie wiem, ty mi najlepiej powiedz. Chcę zwyczajnie wiedzieć czy ludzie jakieś innej roboty niż pomoc w rzemiośle tutaj nie mają. Może myśliwy ma jakieś problemy ze zwierzyną, jakieś skarby czy inne wsio…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A dzie tam. U nas ostatnio nic się nie dzieje.
A od stolika słyszano:
‐ O kurde, niezłą sumka.
‐ Mam wygrane w kieszeni.
‐ Jeśli tak to stawiasz piwo!
‐ Płać lub spadaj elfie!
Tak mówili Twoi ludzie. A Ty zauważyłeś sporą sumkę na stole, która ciągle rosła.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Moje chłopaki to umieją grać, wezmę procent, a reszta dla nich.‐ Spojrzał zawieszają na nich chwilę wzrok.
‐No nie… A kiedy pan ostatnio sprawdzał jakąś tablicę z ogłoszeniami? Może coś się tam pojawiło, a pan nie widział, o.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja Ci wyglądam na jasnowidza? Popytaj się pan w innym miejscu.
Nagle od stołu usłyszałeś:
‐ Ty nie możesz ciągle wygrywać!
‐ Oszust cholerny.
‐ Chędoż się!
‐ Trzymajcie mnie!
Tak krzyczeli Twoi ludzie na widok krasnoluda, który bardzo z siebie zadowolony chował wygrane złota do sakiewek, których miał sporo.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Wiele z pana pożytku to nie ma, oj nie…‐ Rzekł, po czym ruszył w stronę grających i przyjrzał się każdej nieznajomej mordzie.
‐No to co jest za problem, hem?‐ Położył prawicę na biodrze, a lewicą bawił się rękojeścią dłoni nieco ją podrzucając.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ On oszukiwał! Widziałem! ‐ powiedział Zygmunt.
Na co krasnolud i jego towarzysz wyjęli topory, a człowiek krótki miecz.
‐ Zarzucasz mi kłamstwo, ludzkie ścierwo?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Pysk.‐ Rzekł w miarę spokojnie do krasnoluda, acz czuć było mały pokład złości skumulowany w jego słowach.
‐Mów dalej Zygmuncie, niby jak oszukiwał?‐ Postukiwał palcami lewej dłoni o rękojeść szabli czekając na wyjaśnienia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wyciągał karty z rękawa!

[Kubeł1001]

FD_God

‐Krasnal, rękawy w dół, migiem.‐ Podniósł nieco prawą dłoń patrząc na niego jakby go ponaglając.

[Kubeł1001]

Lunaaax

Lunaaax pisze:Selene postanowiła wybrać się na trochę do stolicy. Jej towarzysz ‐ sokół Aaron‐ siedział jej na prawym ramieniu, kiedy próbowała przestąpić bramy miasta.

//Ja cierpliwie czekam na odpis :V

[Kubeł1001]

Kuba1001

Selena została przepuszczona bez problemu.

‐ Chędoż się, cholerny gnojku! ‐ odparł wkurzony.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Drogi panie karczmarzu, czy przeszkodzi panu wynoszenie stąd trupa krasnoluda…? Albo nawet kilku?‐ Powolnie wyciągnął swoją szabelkę i ustawił ją na stole ostrzem do dołu spoglądając jakby przez nią na krasnoluda.
‐Chłopaki, odsuńcie się… Nie będę potrzebował waszej pomocy w tym wypadku.‐ Podrapał się nieco lewicą po zaroście i dodał.
‐To moje pierwsze ostrzeżenie i ostatnie. Podwijaj rękawy to nikomu nie stanie się krzywda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Stary, lepiej zrób co każe.
‐ No… sam chciałeś natłuc orków, a nie zginąć w karczemnej bójce.
Krasnolud po namowie swoich kolegów, podniósł rękawy, z których… wysypały się asy, króle i damy.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No widzisz cwaniaczku… To teraz dobrze ci radzę wysypać wszystko co tutaj wygrałeś i to z czym przyszedłeś. W końcu złodziejowi nie należy tylko odebrać to co ukradł, ale zabrać i część tego co miał by poczuł się tak jak ofiara, czyż nie mój krasnoludzki koleżko?‐ Spojrzał na niego spode łba uśmiechając się przy tym cwaniacko.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mamrocząc pod nosem wysypał zawartość sakiewek.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No, skoro wszystko sobie wyjaśniliśmy to teraz grzecznie powiem… Spi***alać.‐ Wskazał im głową na wyjście z karczmy.
‐A wy panowie, mówić ile tego złota mamy.‐ Spojrzał na czwórkę swoich ludzi, a następnie ponownie na krętaczy czekając aż wyjdą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Powoli wyszli. A Twoi ludzie naliczyli ponad 600 sztuk złota.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No i będzie za co pić! Chłopy, wódkę lać za takie zwycięstwo!‐ Zaśmiał się gromko chowając zaraz szablę do pochwy i kładąc na rękojeści lewy nadgarstek.
‐Z iloma monetami tutaj grać zaczęliśta, dla każdego coś będzie.‐ Uśmiechnął się unosząc nieco prawicę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszyscy zaczęli krzyczeć z radości, aż jeden krzyknął:
‐ O cholera!!! ‐ po czym wskazał za Ciebie.