Dolina Lodowego Wichru

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Dostanę się stąd do jakiegoś miasta?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Najbliżej jest do Dekapolis, ale w tym stanie to byś nawet z namiotu nie wyszedł. ‐ powiedział i przeszedł przez namiot, do jakiegoś worka, z którego zaczął wyjmować korzenie, maści i mikstury.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Oj, będę musiał ich zabić…//
‐ A to czemu? Dotarłbym.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//A to czemu? Zresztą, nawet z jednym nie masz dużych szans.//
‐ Taaak? To spróbuj wstać. ‐ rzekł i skrzyżował ramiona na piersi.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Daj mi siłę bym pokazał temu starcowi kim jestem.
Pomyślał i spróbował wstać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wstałeś. Ale zanim na Twoje usta wstąpił uśmiech zwycięzcy, a na jego twarz wyraz niedowierzania, to padłeś na wznak, z powrotem na matę z jeleniej skóry.
‐ Mówiłem? Zresztą, jeszcze dziś Cię poskładam.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Więc leżał tak.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szaman natychmiast zaczął nacierać Cię jakąś papką, a gdy skończył, obłożył skórami i futrami zwierząt.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Spróbował zasnąć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zarówno maść, jak i skóry przyjemnie grzały, a zmęczenie zrobiło swoje i zasnąłeś nadzwyczaj szybko.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

No to spał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Spał, obudził się wypoczęty i czuł się znacznie lepiej.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Spróbował wstać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, choć nogi zaczynają się pod tobą uginać.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Znowu usiadł i się położył.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Więc leżałeś, czas mijał, a przy okazji regenerowałeś utracone siły.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Kiedy zregenerował siły to spróbował wstać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się bez żadnych problemów.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wyszedł z namiotu i się rozejrzał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Padał gęsty śnieg, więc widziałeś tylko najbliższe drzewa i kontury namiotów.