Wieża Sniewas

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Wiem o co chodzi ._. Czytałem "Władcę Lewawu :V//
Wróciłeś do swej sypialni i ku Twojemu smutkowi była pusta.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Smuteczek.
Położył się, starał sobie przypomnieć (po ostatniej wizycie w wiosce Mis) ile mieszkańców dokładnie ona liczyła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Od ostatniej wizyty trochę minęło, populacja na pewno wzrosła. Mogło to być kilkuset obywateli, lub nieco więcej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Starał się przespać do rana.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obudziłeś się następnego dnia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wyszedł z wieży, udał się w stronę Wioski. (Bo kto go tam pozna? :V).

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udałeś się tam.
//Zmiana tematu. Zacznij.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

Szedł w kierunku swojej wieży.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szedłeś, a za Tobą dwójka wynajętych strażników.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Wyeliminuję ich na wieży
‐Niech jeden z was kryje tyły, nie wiecie jakich rozmiarów zwierzyna się tutaj kryje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wiemy. Mieszkamy w okolicy od urodzenia. ‐ odparł jeden ze strażników.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wszedł do wieży, najpierw udał się do bocznej wieży (widzisz ją na obrazku).

[Kubeł1001]

Kuba1001

Strażnicy poszli za Tobą.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Usiądźcie, zajmiemy się sprawami papierkowymi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak my nie umiemy pisać! ‐ żachnął się jeden.
‐ Ani czytać! ‐ dodał drugi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Więc muszą wystarczyć “x”, a dokument przeczytał wam na głos.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ten…No to czytaj. ‐ rzekł pierwszy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ze względu na utworzenie się prawdopodobnego zagrożenia ze strony istot nierozumnych, jestem zobowiązany do strzeżenia nieruchomości swojego pracodawcy.
Zrobił przerwę, by nabrać oddechu i sprawdzić, ile z tego strażnicy zrozumieli.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nierozumne?! ‐ zagrzmiał pierwszy strażnik. ‐ To chyba nie było o nas?
Drugi tylko stał i kiwał się na piętach starając się przyswoić sobie choć część informacji.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Mówiłem o potworach, które panoszą się po tej okolicy. Nie o was. Przecież umiecie mówić i myśleć.