Wilst Werlon

[Kubeł1001]

Bilolus1

W takim razie wszedł do niej i rozejrzał się za wolnym miejscem .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wolnych miejsce było sporo, bo pewnie wszyscy są w pracy lub na polach.

[Kubeł1001]

Bilolus1

W takim razie wygodnie rozsiadł się gdzieś na boku, zdjął kapelusz po czym położył go na stole i rozejrzał za karczmarzem .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Był zajęty rozmową z dwójką mężczyzn wyglądających na tutejszych żołnierzy, strażników lub milicjantów. Mimo to wysłała do Ciebie jakiegoś chłopaka byś mógł złożyć zamówienie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Piwa i coś do jedzenia .‐ stwierdził gdy ten był już blisko ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kiwnął głową i wrócił się do karczmarza. Tymczasem dwójka milicjantów usiadła sobie niedaleko i gadała o czymś.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Postarał się przysłuchać, i tak nic lepszego do roboty nie miał .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Podobno ubił Demony gołymi rękoma. ‐ powiedział jeden.
‐ Dupa. Za to na pewno potrafi wypić tuzin piw i pozostać trzeźwym. ‐ rzekł drugi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Pewnie znowu gadają o jakimś błędnym rycerzu‐ nasłuchiwał jednak dalej, uderzając z lekka palcami o stół ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Eee tam… Podobno własnoręcznie ubił dzika szabloskalnego mając tylko gałąź i łyżkę.
‐ To niby prawda? ‐ zapytał milicjant sceptycznie.
‐ Sam go zapytaj. ‐ burknął drugi wzruszając ramionami.
Natomiast Tobie przyniesiono żeberka z ziemniakami i piwo.
‐ Trzy sztuki złota. ‐ rzekł chłopak.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Sięgnął do swojej sakwy po czym wyciągnął z niej cztery monety i podał je chłopaku .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Przez chwilę zastanawiał się czy oddać Ci tą jedną nadprogramową sztukę złota, ale po chwili zdał sobie sprawę, że jemu lepiej się przyda i poszedł.

[Kubeł1001]

Bilolus1

On natomiast zadowolony ze nie musi tłumaczyć iż jest to napiwek rozsiadł się wygodniej i powoli zaczął sączyć z kufla .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Piłeś sobie spokojnie, aż podszedł do Ciebie jeden z milicjantów.
‐ Więc… Ten… Ty jesteś Manfred Von Carstein? ‐ zapytał w końcu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Odstawił powoli kufel, podrapał się po brodzie swoją ręką ze stali po czym odpowiedział

‐ We własnej osobie .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zachłysnął się z wrażenia po czym powiedział z podziwem:
‐ Wiele o Tobie słyszeliśmy. Wieści dotarły nawet na to zadupie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Nie takie zadupie jakie mogłoby się wydawać, macie nawet własnego Nekromantę którego trzeba będzie spalić na stosie…lub ewentualnie po prostu zarżnąć jeśli nie będzie okazji do zrobienia ładnego stosika .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ I dlatego tu jesteś?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Tak, to mój główny cel .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A jakieś inne cele? ‐ zapytał.