Wioska Rotiar

[Kubeł1001]

Wioska leży koło lasu i góry, na której umieszczony jest zamek jednego z pomniejszych szlachciców. Wioska jest dobrze zabezpieczona, żołnierze pilnują jej dzień i noc, ludzie są w większości mili, nie toleruje się tu chamstwa. Jest tu także jedna z pomniejszych kopalni kwarcytu, która jest w zasadzie nowa i dopiero co wybudowana.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Tak, możesz zacząć.//

[Kubeł1001]

ninja618

Khor rąbał drzewo koło domu, pot zalewał jego oczy. Pracował wytrwale i długo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wniosek z tego taki, że “Gdzie Khor rąbie, tam wióry lecą.”

[Kubeł1001]

ninja618

Gdy skończył ułożył drewno na stos po czym ruszył do swojego domu. Mijał ludzi cicho, bez słowa. Jak zwykle, mroczny drwal i jego urocza córka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I w tym mrocznym klimacie trafiłeś do chaty.

[Kubeł1001]

ninja618

‐ Córo, jest obiad?
Spytał się. Jego głos był schrypnięty, mroczny i basowy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Za chwilę, za chwilę. ‐ odpowiedziała z kuchni.

[Kubeł1001]

ninja618

‐ Dobrze.
Usiadł przy stole i przetarł zaoraną twarz bliznami.
‐ Jestem taki zmęczony… Mam tylko nadzieję, że córa będzie miała lepiej od swojego złego ojca…
Powiedział do siebie lecz głośno, chociaż nie zdawał sobie z tego sprawy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z kuchni odpowiedział Ci jedynie brzęk garnków i smakowity zapach smażonego mięsa.

[Kubeł1001]

ninja618

Siedział dalej zamyślony, z jego oka poleciała jedna łza gdy pomyślał o swej zmarłej żonie.
‐ Łowca Potworów… Oby tylko Shela mnie już nie znalazła… Nie chcę aby znów próbowała żyć razem ze mną, ta dziewczyna za dużo wycierpiała aby żyć u boku takiego człowieka jak ja…

[Kubeł1001]

Kuba1001

I znów brak odpowiedzi na te smutne refleksje.

[Kubeł1001]

ninja618

Zaczął śpiewać pieśń Łowców i zamknął oczy.
‐ Dopadnij go… Dopadnij go… Dopadnij również ją… To zła czarownica, podła suka… Trzeba zarżnąć mieczem ją. Najlepiej srebrnym, najlepiej tym. Bo żelastwo się jej nie ima inne, oj uważaj… Oj uważaj… Polej ją smarem złym… Palmy na stosie… Palmy na stosie, zabijmy wszystkie potwory… Jesteśmy wszystkim, równością świata, zabijamy i ludzi też…
//Jego córka nie wie, że on był Łowcą.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Wygrałbyś tym każdy konkurs wokalny :V//
W końcu córka przyniosła Ci ziemniaki z dwoma kawałkami sporego mięsiwa.

[Kubeł1001]

ninja618

//Oj dziękuje pysiu :V//
‐ Dziękuje.
Zaczął jeść powoli.
‐ Masz mężczyznę już na oku?
Spojrzał nagle jej w oczy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie. ‐ zaprzeczyła szybko, ale wyglądało na to, że szczerze.

[Kubeł1001]

ninja618

‐ A masz jakiegoś na oku? Niedobrze by było gdybyś mieszkała nadal ze starym, złym, Łowcą Po… I twdy urwał.
‐ Ze starym drwalem. Powinnaś sobie kogoś znaleźć a nie mieszkać ze starym zgredem, który ciągle marudzi.
Powiedział cicho.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak, ale zawsze chciałam wyjechać, przeżyć przygodę… A tego nie zapewni mi żaden chłopak z wioski, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

ninja618

Spojrzał na nią ponuro.
‐ Nigdy Ci nie mówił o mojej przeszłości i o twojej matce… Chcesz o tym posłuchać? Od razu zrozumiesz dlaczego to głupi pomysł.
Dokończył jedzenie po czym rozprostował nogi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nooo… Tak. ‐ powiedziała wreszcie i usiadła na krześle przed Tobą, by posłuchać.