Do: Emirat Chorasamu
Emir odstawił piękny teatrzyk w Chinach, bo trudno inaczej nazwać przechwałki o eliminacji zbrodniarzy wojennych, gdy samemu dwóch się przyjęło. Persja żąda wydania Arzhanga Gaadiwali i Kamrana Havewali. W przypadku odmowy, anuluje pakt o nieagresji. Jeśli jednak władze Chorasamu nie wiedzą, gdzie ukrywają się zbrodniarze, Persja oferuje pomoc w znalezieniu ich.
Podsumowanie: w skarbcu
W oczekiwaniu na lepszy czas:
SimpsonWave1995 – 02:23
— Frankjavcee - Topic
[…]
[…]
[…]
- Przeznaczamy [usunięto] na rozwój projektu krypt. Zwillingssoldaten Bühne-1
- Przeznaczamy [usunięto] na rozwój projektu krypt. Tibetterrier
- Przeznaczamy [usunięto] na rozwój projektu krypt. Grille 17
- Przeznaczamy [usunięto] na rozwój projektu krypt. Pfeilspitze-A/B
- Przeznaczamy [usunięto] na rozwój projektu krypt. TmR-1NB-73
- Przeznaczamy [usunięto] na rozwój projektu krypt. Agent S
PW
PW
- Przeprowadzono zmiany w systemie awansu wojskowego dla Eingeborene oraz w systemie przyjmowania zgłoszeń do szpitali. Szczegóły w sprawach wewnętrznych.
Why do I feel this is the tipping point?
Titel – 03:47
— Klaus Doldinger - Topic
Z dniem 15 marca 1972 na terenie Gubernatorstwa Generalnego Tybetu zarządza się:
Zniesienie ograniczeń awansu wojskowego dla ludności Eingeborene (natywnej), umożliwiając im osiąganie wyższych stopni wojskowych.
Zniesienie hierarchizacji zapisów do publicznych przychodni zdrowia oraz przyjęć do szpitali dla ludności Eingeborene (natywnej), wprowadzając kolejność przyjęć na podstawie chronologii zgłoszenia oraz powagi problemów zdrowotnych pacjenta.
Rozporządzenie wchodzi w życie oraz podlega egzekucji prawnej wraz z dniem 20 marca 1972 roku.
Jurko
Jurko, podobnie jak towarzysz, wycelował z łuku w korony drzew. Nie miał pojęcia, co się mogło dziać, więc wolał zdać się w tym momencie na swojego towarzysza. Nie mógł przewidzieć, czy zaatakuje ich troll, na którego polują, czy buntownicy, o których mówił kapitan straży miejskiej. Może nawet zmierzyliby się z najgorszym plugastwem lasów, czyli Elfami.
— Wiesz co? Gdybym miał nabój za każdy raz, kiedy ledwo wróciłem żywym z Złych Ziemi, ale wróciłem, to miałbym dwa naboje. — Stwierdził, przyglądając się z pewną nostalgią budynkom Nadziei, które przypominały mu dawne wydarzenia. — Co samo w sobie jest dziwne, ale jest tym dziwniejsze, że zdarzyło się dwa razy. — Westchnął ciężko, po czym wyciągnął otwartą dłoń do Rickiego. — Gdyby nie ty, pewnie do teraz leżałbym pod gruzami tego zamku. Uratowałeś mi dupsko. Dzięki.
Nie wahając się długo, Potomkin wmaszerował do środka, by od razu zasalutować przed Araszką. Był gotów wypluć z siebie raport bojowy, gdy tylko dowódca udzieli mu prawa do głosu.
Tutaj przynajmniej mógł zasięgnąć języka o tym, gdzie można wrzucić coś na ząb, bo czuł się jakby jego żołądek był coraz to bardziej gotowy do rozpoczęcia konsumpcji samego siebie. Podszedł do jakiegoś żołnierza, który wydawał się być mniej zajęty by dopytać o jakąś stołówkę.
