Miasto Ur

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Słuchaj Pan, mam do niego bardzo pilną sprawę która nie może czekać, więc albo mnie Pan wpuści, albo Pan pożałuje wygonienia mnie.‐ Mówiąc to rozglądał się czy w pobliżu są jacyś strażnicy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jak myślisz, w siebie miał coś, co by pomogło go znaleźć?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Co teraz będziemy robić? ‐ Zapytała się szlachcica.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ Możliwe, choć nie jestem pewna. Nigdy nie byłam w jego domu.
Taczka:
‐ To zależy czy chcesz odpocząć, czy może zwiedzić miasto. Ur, wbrew pozorom i opiniom innych, jest urokliwym miejscem. Ale niestety nie będę mógł Ci towarzyszyć, mam wiele spraw wymagających mojej pilnej obecności. ‐ rzekł szlachcic, odchodząc wraz z kilkoma służącymi.
Wiewiur:
‐ Pokroiłem i poskładałem masę ludzi. I nie tylko ludzi. ‐ odrzekł, krzyżując ramiona na piersi. ‐ Uważasz, że z Tobą będzie inaczej? I dobrze, bo Ciebie tylko pokroję, ale już nie poskładam.
W pobliżu kręcił się trzyosobowy patrol.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ja byłem.
Położył plecak na ziemi i wyjął z niej kuferek, którego wcześniej nie otworzył. Później w torbie zaczął szukać wytrychów.
‐Jeżeli planował wrócić do siebie, to będzie musiał wydać mnóstwo złota, by odzyskać to, co mu zabrałem.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Ale… ‐ Przerwała swoją wypowiedź i poszła do miasta, żeby poszukać rynku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Może z polecenia szlachcica, może z własnego kaprysu, a może z racji braku innego zajęcia, Rodo i Nord poszli za Tobą. Rynek znalazłaś zaś bez problemów, był tuż obok słynnego na całe Elarid targu niewolników.
Vader:
‐ Masz już jakiś plan?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Nie mogę wejść chociaż na chwilę? Jego znajomy z dawnych lat go szuka, to prawie jak rodzina.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐A wy dokąd idziecie? ‐ Zapytała się Rodo, bo ten drugi raczej nic by jej nie powiedział.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tak, przeszukać jego rzeczy.
Zdenerwował się wyjął fotel, którym zaczął uderzać o skrzynię. Lubskrzynię o fotel.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Nie mamy nic do roboty, a poza tym możemy Ci się przydać. ‐ odrzekł i raczej nie było tutaj mowy o taszczeniu Twoich zakupów, ale o ewentualnej ochronie.
Vader:
Nie byłeś w stanie unieść fotela, aby skutecznie nim uderzyć o skrzynię, więc uderzyłeś skrzynią o fotel, w końcu odłamując podłokietnik mebla.
Wiewiur:
‐ Yhym, jasne. To rusz dupę po tego jego znajomego. ‐ powiedział jeszcze medyk, nim nie trzasnął drzwiami, później zamykając je od wewnątrz.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Poszedł więc w miejsce gdzie powinien spotkać swego Pana. Jeśli go nie było to stał tam czekając aż ten nadejdzie.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Ale nie wysłał was Zimtarra?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Otworzył skrzynię.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ A nawet jeśli? Zresztą, nie mógłby, ma masę rzeczy do załatwienia, bo długo go nie było.
Vader:
Fotel był uszkodzony, skrzynia trzymała się jak najlepiej.
Wiewiur:
I wrócił, a sądząc po minie, to raczej niezbyt dobrze poszły mu poszukiwania i pewnie stracił nadzieję.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Vader0PL pisze:Otworzył skrzynię.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Panie! Wiem gdzie może być ten właściwy. Leży u cyrulika, mogę Cię zaprowadzić i pokazać. Oczywiście nie rób sobie zbyt wielkich nadziei bo i na tym możemy się zawieść.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Kiwnęła głową i poszła rozejrzeć się za kupcem jakichś Nirgaldzich ubrań.

[Kubeł1001]

Zohan666

Kuba1001 pisze:
Zohan:
‐ Schodami na górę, a Twój to będzie, zdaje mi się, trzeci na lewo. Jasne?

//Troszeczkę zapomniałem o tym XD//
Więc się tam udał razem ze swoim niewolnikiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
No nie otworzyłeś, bo była zamknięta.
Zohan:
Trafiłeś tam bez problemu, nic wielkiego: Okno, dwa łóżka, nieco mebli i to właściwie tyle. Pokój ma służyć tylko i wyłącznie do wyspania się i do niczego więc.
Taczka:
Tych było wielu, właściwie to każdy handlował ubraniami na każdą kieszeń, zarówno takimi dla pospólstwa, jak i lepszymi, dla bogatych mieszczan, czy też nawet strojami jakich nie wstydziłby się sam Zimtarra.
Wiewiur:
‐ Dlatego, że to nie musi być on czy może z jakiejś innej przyczyny? ‐ spytał, idąc z Tobą do owego cyrulika.