Miasto Ur

[Kubeł1001]

Kuba1001

Żeby tylko za bransoletkami! Choć przyszłaś tu głównie dla nich, to oszklone gabloty i stoliki wyłożone aksamitem czy jedwabiem skrywały o wiele więcej: Najróżniejsze kolczyki, naszyjniki, sygnety, pierścienie, bransolety i wiele więcej, wszystkie wykonane ze złota bądź srebra, przyozdobione różnymi kolorowymi kamieniami szlachetnymi, takimi jak diamenty, rubiny, szafiry, szmaragdy czy ametysty. Znalazł się nawet bursztyn i Akwamaryn, cenny i rzadki kryształ sprowadzany do Elarid z odległego Archipelagu Sztormu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poszukał niewolnika z tutejszych okolic.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie było ich zbyt wielu, mieszkańców Ur interesował bardziej egzotyczny towar, z pozostałych kontynentów, ale odnalazłeś nieco mieszkańców miasta, sprzedanych w niewolę przez długi, oraz koczowników z okolicznych pustyń, choć nie byli liczni, władze miasta i kraju starały się żyć z nimi we względnej zgodzie, więc ci tutaj to pewnie niewolnicy tamtych, sprzedani czy przegrani w grach hazardowych, przestępcy, banici i tym podobni. Byli tu zarówno mężczyźni jak i kobiety, dzieci, nastolatkowie i dorośli, z różnych warstw społecznych, ale głównie miejskiej biedoty i drobnomieszczaństwa.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Przepraszam, ile chciałby pan za tamtą bransoletę? ‐ Wskazała na jedną, która jej się najbardziej podobała, czyli tą z diamentami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Myślę, że sto pięćdziesiąt sztuk złota. ‐ odparł Hobbit, będący zapewne jubilerem i właścicielem tego sklepu. Dziwny widok, Niziołki rzadko kiedy opuszczały Verden, a co dopiero swoje rodzime Księstwo. ‐ Ale dla pięknej pani mogę zrobić wyjątek i nieco się potargować o cenę.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Sprawdziła, ile zostało jej złota na oko i czy starczy jej na tę bransoletę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Masz sto sztuk złota, więc na pewno nie, o ile kupiec nie zdecyduje się zejść z ceny, co Ci już zaproponował.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐O ile mógłby pan zejść z ceny, bo trochę mi brakuje? ‐ Uśmiechnęła się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Powiedzmy, że może dwadzieścia sztuk złota. Pasuje?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Nie bardzo… A może tak o pięćdziesiąt sztuk?

[Kubeł1001]

Vader0PL

No niestety, taki był już ich los… a nie, czekaj. Wpadł na genialny pomysł. Poszukał niewolnika, który wyglądał w miarę dobrze, był stąd i nie był za drogi. Koniecznie facet.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Dla pięknej pani mogę zejść z ceny, ale to przesada… Mogę odpuścić maksymalnie trzydzieści sztuk złota, inaczej nie będzie mi się to opłacać.
Vader:
Znalazłeś kilku takich, którymi handlował jakiś rodzimy Nirgaldczyk, najpewniej również mieszkaniec Ur, więc ci tutaj musieli zostać sprzedani w niewolę przez długi lub jakąś zbrodnię, dość poważną, bo wyżej od niewoli była tylko śmierć, jeśli chodzi o repertuar lokalnego prawa.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐A może ma pan jakąś inną bransoletę do stu sztuk złota?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i pokazał Ci inną, którą był gotów przekazać Ci za tę sumę, choć była ona o wiele mniej cenna, bo choć wciąż złota, to już wysadzana tylko jednym rubinem, ale uroku dodawały jej wyryte w złocie zawiłe wzory.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Ta też jest ładna… ‐ Podała Hobbitowi sakwę ze stoma sztukami złota.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skrupulatnie odliczył całą kwotę, a gdy miał pewność, że otrzymał należną zapłatę, wręczył Ci bransoletkę, wyciągając ją spod szklanej gabloty, gdzie spoczywała na czerwonym aksamicie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Drumen “Ogórek” al‐Malik
Podszedł do handlarza, który sprzedawał tychże najemników. NIe przeciągając, zaczął od razu.
‐Ile sobie liczysz za tych niewolników?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Dziękuję bardzo i życzę miłego wieczoru. ‐ Wróciła do pałacu, po drodze oglądając swoją nową bransoletkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ Wszystkich? ‐ zagadnął, a choć oczy mu się zaświeciły jak największe perły, jakie widziałeś na tutejszych straganach, to jednak przyjrzał Ci się podejrzliwie, nie wyglądałeś w końcu na kogoś, kto skupuje hurtem takich niewolników. Albo jakichkolwiek niewolników.
Taczka:
Nie wydawała się niezwykła w żaden sposób, po prostu ładne świecidełko. Wróciłaś do swojego nowego domu bez problemów, nikt Ci się nie naprzykrzał, choć zdawało Ci się, że jakaś postać Cię śledzi. Pozostaje liczyć, że to ktoś z ludzi Lorda, który chce Cię ochronić.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Zignorowała to i poszła poszukać Zimtarry, żeby pochwalić się zakupami.