Imalin

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

Będąc wykończoną, Fenira szepnęła do swoich dwóch towarzyszy ‐Musimy znaleźć Sugara, nie ma czasu do stracenia. Wynajmijcie jakiegoś parobka, albo nawet kilku. Niech go znajdą, spotkamy się w najbliższej karczmie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył mu więc na spotkanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Makaroniarz:
‐ A nie lepiej przyprowadzić go tutaj albo iść od razu na statek?
Vader:
Spotkaliście się na nadbrzeżu, w połowie drogi między okrętem i statkami. Mimo iż wszystko dobrze się ułożyło, pewnie wciąż miał Ci za złe, że na tyle ich zostawiłeś, wnioskując po jego grymasie.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐ Mielismy na statku lekarza? z reszta, nie wazne. masz racje, przeprowadz go tutaj. Jeden z was zostaje ze mna

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Wiem co chcesz skrytykować. Jednakże to my przejęliśmy na siebie siłę ich uderzenia, a statystyki świadczą o tym, że zagrożenie spadło do minimalnego poziomu. Nie było dużych szans na atak kolejnych piratów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Makaroniarz:
Po chwili wrócili, a wraz z nimi Sugar oraz nieznany Ci Elf, być może medyk, którego jednak przyciągnęli tu po drodze?
Vader:
‐ Niby skąd możesz wiedzieć, jakie były szanse? ‐ prychnął tamten. ‐ Równie dobrze ten pirat mógł być tylko członkiem większej bandy, który miał wywabić obstawę, zniszczyć ją lub spowolnić na tyle, aby jego towarzysze zdołali zająć się nami i wrócić po Ciebie… Już jeden okręt piracki byłby wtedy dla nas katastrofą! Poza tym, piraci to nie jedyne zagrożenie na tych wodach… Pomyślałeś może o morskich potworach, hm?

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Szybciej Panowie. Sytuacja ajest poważna

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co tam się, do cholery, stało? ‐ zapytał zdenerwowanym, choć ściszonym do szeptu, głosem Sugar, odciągając Cię nieco na bok, podczas gdy reszta otoczyła swojego rannego kompana, którym już zajął się Elf, najwidoczniej za pomocą Magii Leczenia.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Podczas zwiadu zaatakowały nas Ghule. Jak widać ta cała Rezydencja nie jest aż tak bezpieczna jak myśleliśmy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Nie jest to pierwszy okręt, na którym służyłem. Gdyby chcieli nas tylko zatrzymać, żeby zająć się wami, to użyliby machin w celu wyrządzenia szkód, samemu pozostając na pokładzie. A tak, to spróbowali abordażu, w wyniku którego zginęli. Nie jest to taktyka kogoś doświadczonego, więc byli żółtodziobami. A nikt nie pracuje z żółtodziobami. Morskie potwory i ich ataki na jednostki wodne są znacznie mniej prawdopodobne, niż strata statku podczas sztormu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Makaroniarz:
‐ Przeklęte ścierwojady. ‐ westchnął, spluwając na bok. ‐ Co dalej? Odpuszczamy sobie czy próbujemy jeszcze raz?
Vader:
Spuścił ramiona, głęboko wzdychając.
‐ Niech będzie. Ale nie myśl, że nie potrącę Wam tego z wypłaty! Na drogę powrotną też wynajmę inny okręt.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Chłopaki nie będą zadowoleni jeżeli zaryzykujemy ich życie i stracimy tyle czasu, nie dostając swojej doli. Musimy się zgrupować i opracować plan, ale to później, najpierw postaraj się, żebyśmy nie stracili żołnierza

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ten Elf zna się na rzeczy, to mamy z głowy… Jeśli to wszystko, to pójdę zebrać resztę, żeby opracować wspólnie plan na pokładzie statku. Zgoda?

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Mi pasuje, poczekam tutaj aż kolega będzie w pełni sprawny i udamy się na statek. Sugar‐ spojrzała mu w oczy‐ dziękuję‐ ruszyła ku Elfowi, by przyjrzeć się jego pracy

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mag właściwie już kończył inkantację, a w miarę postępu zabliźniały się też rany mężczyzny.
‐ Nie będzie mógł mówić, a jedzenie zacznie sprawiać mu ból i trudności, ale przynajmniej przez kilka dni, później wróci do siebie… ‐ wyjaśnił długouchy, odchodząc. ‐ Zrobiłem wszystko, co było w mojej mocy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Spodziewałem się tego.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

‐Najważniejsze że żyje. Dziękuję ci Elfie!‐ Krzyknęła w stronę odchodzącej postaci. Spojrzała na łowcę. ‐Dasz radę dojść na statek?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
‐ Coś jeszcze czy idziemy już załatwić te wszystkie formalności.
Makaroniarz:
‐ Mamy nosze, zabierzemy go na nich. ‐ odparł tamten, a jak powiedział, tak i zrobiono, więc po chwili w komplecie trafiliście do zadokowanej w porcie łajby.

[Kubeł1001]

BudowniczyMakaronu

Fenira rozejrzała się, czy aby na pewno wszyscy jej ludzie znajdują się na statku.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Idziemy.