Siedziba Gildii Magów

[Kubeł1001]

Kazute

Lim wolnym krokiem podeszła bliżej kręgu, jak i samej kobiety, nie zwracając zbytnio uwagi na księgi znajdujące się na regałach oraz przyrządy. Bacznie ją obserwowała, a nie doczekawszy się odpowiedzi na jej przywitanie uznała, że była po prostu zbyt mocno pochłonięta szukaniem czegoś w lewitujących wokół niej skarbcach wiedzy, dlatego niepewnie odchrząknęła, nim ponownie przemówiła.
‐ Ponoć chciała mnie pani widzieć, pani McTurns.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wytrąciłaś ją ze skupienia, co można było zaobserwować poprzez gwałtowny upadek owych ksiąg na ziemię. Natychmiast odwróciła się i spojrzała na Ciebie, a na jej ustach pojawił się niepewny uśmiech.
‐ Tak. ‐ odparła krótko. ‐ Tak, wzywałam Cię. Domyślasz się może o co chodzi? ‐ spytała, jak zwykle zadając zagadkę. Dlaczego ci wszyscy Magowie tak lubią zagadki?

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Na pewno to coś ważnego, a przynajmniej tak mi się wydaje ‐ odpowiedziała, odwzajemniając uśmiech, o ile można było tak nazwać lekkie uniesienie kącików ust.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zbieram zespół zadaniowy z wolnych Magów, który otrzyma misję wielkiej wagi. Jak rozumiem to się na to piszesz, tak?

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Oczywiście, będę się starać ze wszystkich sił, żeby zakończyła się ona sukcesem. A na czym polega ta misja?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Podobno Kapłani Pustki wrócili do pełni sił, a naszym obowiązkiem jest to sprawdzić.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Naprawdę…? ‐ zapytała Elfka i można było zauważyć, że bardzo poruszyła ją ta informacja. ‐ Jeśli… Jeśli to prawda, to niemal całe Elarid jest w wielkim niebezpieczeństwie… ‐ dodała, nie wiadomo jednak, czy bardziej do samej siebie czy do rozmówczyni. Napadły ją również setki myśli i różne wizje zakończenia tej misji, które w większości do pozytywnych nie należały.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No właśnie: Jeśli to prawda. Nie wiemy tego na pewno, więc najpierw trzeba potwierdzić lub zdementować owe plotki. Tak więc ruszasz czy mam poszukać kogoś innego?

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Oczywiście, że ruszam ‐ odpowiedziała zdecydowanie, choć bez większego namysłu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dobrze. Reszta drużyny będzie czekała przed bramą o zmroku, bądź wtedy gotowa.

[Kubeł1001]

Kazute

Kiwnęła głową w odpowiedzi.
‐ To wszystko, co powinnam wiedzieć? ‐ zapytała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tego dowiesz się od jednego z członków owej drużyny. Powodzenia. Wam wszystkim.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Dziękuję. Na pewno nam się przyda ‐ odpowiedziała, patrząc kobiecie w oczy. ‐ Cóż mogę jeszcze powiedzieć… Do zobaczenia, pani McTurns ‐ odpowiedziała, po czym udała się w stronę wyjścia z pomieszczenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie zatrzymywała Cię, więc wyszłaś, zostając na korytarzu sama ze swymi myślami.

[Kubeł1001]

Kazute

Skoro ekipa wyrusza o zmroku, to wypadałoby się przygotować na podróż, dlatego też Limanniel skierowała swe kroki najpierw do swojego pokoju. Szła wyuczoną już przez lata trasą, pochłonięta w rozmyślaniach dotyczących misji oraz omijając ewentualne osoby mijane na korytarzu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korytarz był pusty, minął Cię jedynie sędziwy Mag i jego tygrys z sępimi skrzydłami, Ty zaś bez problemu trafiłaś do pokoju.

[Kubeł1001]

Kazute

Od razu przystąpiła do rzeczy. Na początku podeszła do szafy i zaczęła w niej szukać dość sporej rozmiarów torby, którą jakiś czas temu tam zostawiła, gdyż jej wówczas nie potrzebowała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nikt Ci do szafy nie zaglądał, więc wszystko było na miejscu, i znalazłaś torbę, którą chyba wypada czymś zapełnić.

[Kubeł1001]

Kazute

Użyła Magii, by torba lewitowała w powietrzu obok niej. Po tym ponownie zajrzała do szafy, by zabrać z niej wystarczającą ilość odzieży potrzebną na podróż, a następnie inne przydatne rzeczy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I w ten sposób spakowałaś ubrania, wodę, prowiant, jakieś książki, świece, linę, pochodnię i nożyk. No cóż, niewiele więcej właściwie Ci potrzeba.