Siedziba Gildii Magów

[Kubeł1001]

Kazute

Nie chciała jej przerywać. Nie wiedziała za bardzo jak. I choć cisza powoli zaczęła się dawać jej we znaki, wpływając na dzisiejszy humor, już i tak niezbyt dobry przez kłótnię towarzyszy oraz nocną przygodę podczas warty, nie zamierzała przerywać jej pierwsza. Zamiast tego skupiona była na jeździe, od czasu do czasu rozglądając się dokładniej po okolicy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O ile jazda przebiegała bezproblemowo i nic szczególnego się podczas niej nie wydarzało, to już rozglądanie się było ciekawsze, gdyż od czasu do czasu wydawało Ci się, że dostrzegałaś jakąś wysoką, ciemnoskóra sylwetkę z czerwonymi oczyma, dość znajomą sylwetkę Podróżnika. Choć czy to na pewno był on? Przecież umysł lubi płatać figle, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

Rafael_Rexwent

Jin
Czeka na rozwój sytuacji starając się uspokoić kontrolowaniem oddechu.

[Kubeł1001]

Kazute

Ogarnął ją niepokój właśnie przez to, że nie wiedziała, czy te widoczki były prawdziwe czy wytworem jej wyobraźni. Postanowiła powiedzieć o tym towarzyszom podróży przy najbliższym postoju. Podróżnik raczej zbyt szybko nie da jej spokoju, o ile to, co widziała było prawdą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rafael:
Kontrola oddechu wychodzi Ci świetnie, a pochodnie chyba nie mają służyć tylko i wyłącznie rozświetleniu panującego wokół mroku, ale też chyba pełniły rolę drogowskazu. Może warto pójść tym tropem i sprawdzić?
Kazute:
‐ Pytałaś o Podróżnika. ‐ zagadnął Cię Elf, sprowadzając na siebie spojrzenia także i pozostałych. ‐ W nocy nie była na to odpowiednia pora, lecz co Ty na to, aby usłyszeć ją teraz?

[Kubeł1001]

Kazute

Kiwnęła głową w odpowiedzi.
‐ Oczywiście, że chcę. Zwłaszcza, że chyba mam zwidy i widzę go czasami podczas rozglądania się ‐ odrzekła, przenosząc spojrzenie na Elfa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Och… To niedobrze. Nawet bardzo. ‐ odpowiedział, mając zapewne na myśli owe zwidy, a nie chęć usłyszenia historii.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Dlaczego? ‐ zapytała krótko, aczkolwiek to jedno słowo zdecydowanie wystarczyło.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Skoro masz te zwidy, to znaczy, że nie da Ci zbyt szybko spokoju.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Mógłbyś mi to wyjaśnić bardziej? Przypominam, że nie znam żadnych legend o nim a moja wiedza ogranicza się jedynie do moich obserwacji i tego, co Podróżnik powiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Otóż jeśli po jednej jego wizycie zostaniesz przy życiu oraz będziesz miała takie oto omamy to możesz być pewna, że odwiedzi Cię jeszcze kilka razy, z reguły o tej samej porze, co za pierwszym. Rozumiesz? Mogę przejść dalej?

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Tak, mów dalej ‐ odparła, niemal z niecierpliwością oczekując dalszej części opowieści.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Pierwsze przekazy odnośnie podróżnika pojawiały się już kilkaset lat temu, ale traktowano je jako legendy. Aż do niedawna, kiedy rzeczywiście się pokazywał, a do tego coraz częściej. Podobno kiedyś był Marenem, ale dopuścił się wielu różnych zbrodni przeciw Pradawnym, między innymi ukradł coś o wielkiej mocy, ukrył i nie miał zamiaru oddać. W związku z tym zabrali mu pamięć, oszpecili i skazali na wieczną tułaczkę, dopóki nie odnajdzie tego, co ukradł. Ale to tylko legenda. Choć historia uczy nas, że w każdej jest ziarenko prawdy.

[Kubeł1001]

Kazute

Zastanowiła się chwilę, łącząc w swoim umyśle nowe informacje ze zdobytymi wcześniej.
‐ Racja ‐ odezwała się po chwili milczenia, spokojnym głosem. ‐ Podróżnik sam mi mówił, że jeszcze nie ukończył jakiejś jego misji. Możliwe, że faktycznie szuka tego czegoś z potężną mocą…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Poza tym to słyszałem jeszcze o nim kilka ciekawostek, ale nie wiem ile w nich prawdy. Podobno najczęściej odwiedza obozowiska i zależnie od tego, jak zostanie przy nich potraktowany, odwdzięcza się podróżnym: Zostawia w spokoju, wręcza prezenty lub morduje w taki sposób, że… Wolę nie mówić, jeśli oboje chcemy spać dzisiejszej nocy.

[Kubeł1001]

Kazute

// O cholera, chyba moja postać będzie mieć w nocy niezłą rozrywkę, którą zapamięta na całe życie. :V //

Zamilkła na naprawdę dłuższą chwilę. Teraz dopiero w pełni zdała sobie sprawę, na co skazała siebie i swoich towarzyszy. Elfka spuściła wzrok, patrząc na grzywę swojego konia, ostrożnie dobierając swoje następne słowa, które wypowiedziała dość cicho.
‐ Teraz miejmy nadzieję, że to, co powiedziałeś, nie jest prawdą. Bo chyba pamiętasz, jak Ci dokładnie opowiedziałam całe moje spotkanie z nim?

[Kubeł1001]

Kuba1001

///Nie licz na przygody seksualne tylko dlatego, że Podróżnik jest duży i czarny.//
‐ Ciężko byłoby zapomnieć. ‐ westchnął. ‐ Powiedziałaś mi wtedy o wszystkim?

[Kubeł1001]

Kazute

//Dzięki Tobie zdałam sobie sprawę z dwuznaczności mojej poprzedniej wypowiedzi. //

Kiwnęła głową.
‐ Tak.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Heh…//
‐ Powiedzmy, że Ci wierzę. ‐ dodał i zamilknął. ‐ Mroczna Puszcza już niedaleko, a przynajmniej kiedy wybierzemy nasz skrót.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ A czy ten skrót jest niebezpieczny? ‐ zapytała. ‐ O bezpieczeństwo Mrocznej Puszczy już się nie pytam, bo odpowiedź jest oczywista ‐ rozejrzała się po okolicy, wypatrując również Kerry.

//Baj de łej, mam teorię co do Elfa. //