Trujący Szczyt

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Edytowane.//

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Prawda, rośliny nic nie robią, najwyżej smakują, akompaniując pyszną, obiadową rybę. Wkroczył do dżungli, zbierając zeschłe gałązki, kawałki kory i inne, łatwopalne materiały

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zeschłych gałązek brakowało, ta dżungla wręcz tętniła życiem, udało Ci się jedynie za pomocą harpuna zdrapać nieco kory z jakichś drzew i nic więcej. Najwidoczniej aby uzyskać materiał musiałbyś jakoś powalić któreś z tych drzew lub harpunem pozbawić go całych gałęzi.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Trochę szkoda tępić dobry harpun na drewnie, ale jak mus ‐ to mus. Spróbował wspiąć się na drzewo i stamtąd obłupać je z gałęzi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się, a z miejsc, które przypominały Ci rany, sączył się jakiś mlecznobiały sok… Niemniej, nazbierałeś chrustu i właściwie rychło czas, bo zapadnięcie zmroku jest teraz kwestią kilku chwil.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Dziwne, ten biały sok to musi być jakaś lokalna żywica…

Wyżłobił małą dziurkę w drewnie, a dookoła obrzucił to suchymi drzazgami. Wtedy wziął patyk i zaczął nim energicznie kręcić w drewnie, chcąc rozpalić ogień.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nikły płomyk, który był efektem Twoich trwających wiele minut starań, był doskonale widoczny, gdyż w chwili, gdy skończyłeś, było już kompletnie ciemno.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Nie sztuką jest rozpalić ogień, a go utrzymać…

Dołożył do ognia i postarał się zwiększyć płomień tak, by można było to nazwać ogniskiem. Jeżeli mu się to udało, to ściągnął z siebie ubrania, położył je tak, by się wysuszyły, a sam ułożył się blisko ognia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się zrobić to wszystko, jednakże do pełni szczęścia i sukcesu sporo Ci jeszcze brakowało, ponieważ zaczynałeś odczuwać dojmujący głód i pragnienie, a także słyszałeś wiele dźwięków, gdy nocna fauna obudziła się do życia, które przyprawiały Cię o gęsią skórkę, a niekiedy prawie i o zawał serca.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Ghh… Lepiej nie wychodzić teraz poza ognisko, jeszcze coś go zeźre…

Przeszukał swoje ubrania pod kątem bukłaka wody, sucharów i suszonych owoców, które już teraz pewnie nie są suszone. Niemniej, sprawdził czy nie wyleciały podczas sztormu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Miałeś przy sobie ledwie kilka rozwodnionych sucharów i plasterek jabłka w nieco lepszym stanie, który nadawał się do spożycia. Owszem, opuszczenie okolic ogniska to zły pomysł, ale i tak warto trzymać harpun w garści.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Zjadł to co miał, starając się ignorować smak morskiej wody. Po tym, dorzucił drewna do ognia, a sam usiadł koło niego, podpierając się harpunem. Próbował niezważać na odgłosy dochodzące z puszczy, a także starał się także nie zapaść w sen.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O ile udało Ci się jakoś przełknąć swoją kolację i nie zwymiotować przy tym, to reszta wzajemnie się wykluczała, gdyż nie dało się nie zważać na dziwne dźwięki dochodzące z puszczy i zasnąć… Tak czy inaczej, śmiertelnie zmęczony dotrwałeś do rana.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

*Ranek… Całe to cholerstwo powinno się uspokoić, prawda? *

Zmęczony człowiek potrzebuje niewiele, a niewiele to tyle, ile się ma. Morzywał miał kawałek plaży, zmięte ubrania i podkrążone oczy. Usypał więc prowizoryczną osłonę, która zapewniła by mu chociaż minimalną ochronę przed wiatrem, ułożył głowę na kłaku z ubrań i wreszcie postarał się zasnąć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zasnąłeś dość szybko, tuż po złożeniu głowy na prowizorycznej poduszce, ale obudziłeś się równie szybko (a przynajmniej tak Ci się wydawało), gdy poczułeś dziwne trącanie w brzuch, jakby coś starało się Ciebie obudzić.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Jeżeli morze nauczyło Morzywała czegokolwiek to właśnie tego, by przy zwierzęciu nie robić gwałtownych ruchów. Otworzył oczy i nie poruszając się, spojrzał dookoła siebie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic wokół się nie zmieniło, a gdy stwór zauważył, że żyjesz, ale nie wydajesz się groźny, odszedł w swoją stronę, ale pewnie nie zaszedł daleko i ma gdzieś sporą bandę koleżków. Reasumując, dobrze byłoby wynieść się z tej plaży tak profilaktycznie.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Więc powoli wstał, rozglądając się za stworem, po czym zaczął uciekać w stronę przeciwną, do tej w którą udało się stworzenie. Najpierw powoli, wolnym krokiem, później szybciej, truchtem i biegiem. Wziął pod pachę swoje ubrania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uciekłeś bez problemu, Chuul nie niepokoił Cię, tak jak Ty jego, ale mimo to zrobiłeś ładną rundkę po plaży. Gdy odpoczywałeś po biegu, chyba zauważyłeś jakiś statek na horyzoncie… Choć, równie dobrze, mogłaby to być jakaś plamka czy mroczek spowodowana biegiem bądź złudzenie optyczne.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Odsapnął na moment i podszedł bliżej do brzegu plaży, by przyjrzeć się obiektowi na horyzoncie.