Miasto Axer

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ale Ty jesteś upierdliwy ._.
Masz, edytowałem.//

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Ciekawe co on tam jeszcze kombinuje…nie dość że to wybucha to jeszcze jest ponoć wytrzymalsze od stali, no dobrze. To wszystko co chciałem usłyszeć ‐ ruszam odwiedzić szanownego pana kowala.‐ stwierdził kierując się ku drzwiom, a potem ponownie pod kuźnie ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tym razem straż uprzedziła Twój zamiar i od razu otworzyli przed Tobą drzwi, abyś mógł wejść i nie musiał czekać.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też tak zrobił, od razu wchodząc do środka, rozglądając się za swym kowalem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Byli tam głównie jego pomocnicy, garść żołnierzy i wielu medyków oraz Magów. On zapewne jest za zamkniętymi drzwiami, na których wisi tabliczka głosząca: “Może je**ąć. Wchodzisz na własną odpowiedzialność.”

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak czy siak ruszył do owych drzwi bez strachu i jakiejkolwiek odpowiedzialności.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zauważyłeś, że pomieszczenie podzielone było na dwie części za pomocą grubej szyby. Po jednej stronie było wiele manekinów i tarcz, a po drugiej trzech Magów, kowal, kilku jego pomocników i dwóch żołnierzy. Wszyscy byli pochyleni nad stołem i zawzięcie dyskutowali nad tym, co tam leżało, więc pewnie nawet nie zauważyli Twego pojawienia się, które zamaskowały też dźwięki kuźni, a więc okrzyki, przekleństwa i młoty.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Romin Signul.‐ sapnął cicho i podszedł do nich aby przysłuchać się rozmowie nie przerywając im ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Panowie, mówię, Wam: To jest, ku*wa, przyszłość, a nie jakieś badziewne kusze. ‐ powiedział kowal.
‐ Nadal jest niestabilne. ‐ powiedział jeden z Magów, a reszta poparła go kiwnięciami głów.
‐ A nam brakuje już ochotników. Na dziesięć prób tylko jeden wyszedł cały, sześciu martwych, dwóch rannych i jeden ciężko ranny. ‐ powiedział medyk i pokręcił w zadumie głową. ‐ Nadal to pamiętam… Upie**oliło mu ręce poniżej łokci… Straszny widok. A jego pierwsze słowa po przebudzeniu? Powiedział: Dobijcie mnie.
‐ Ale gra jest warta świeczki. ‐ upierał się kowal.
‐ Lepiej zostańmy przy tym, co już mamy i zacznijmy produkcję. ‐ odparł jego pomagier.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐Romin Signul…‐ szepnął stając przed nimi wszystkimi o ile mógł ‐. Czy moje przypuszczenia co do ręcznych bombard zaczynają wchodzić w życie ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszyscy zebrani podskoczyli, zaraz sięgając po broń, ale gdy spostrzegli Ciebie, natychmiast odłożyli ją na miejsce.
‐ No cóż, panie… Tak jakby. ‐ odparł kowal.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Czy mogę zobaczyć to tak jakby w akcji ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Broń jest niestabilna. ‐ powtórzył Mag.
‐ Jak do tej pory na dziesięć prób udało się raz. ‐ poparł go kowal.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Mogę zafundować wam wszystko ‐ więc jeśli macie jakieś pomysły walcie teraz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ogółem broń wypaliła za każdym razem i to nie jest problem. ‐ wyjaśnił.
‐ Ale prawie za każdym razem buchnęła w dłoniach, przed strzałem lub po nim. I to jest problem. ‐ rzekł Mag.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ A jak to to diabelstwo jest ładowane ? Co się z tym robi żeby strzelić ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak jak w kuszach, ciągnie się za spust, a ładuje się najpierw małe sreberko, potem opiłki, sreberko i jakieś kamienie, żelazo, czy co się tam jeszcze chce. Później potrzeba Maga, żeby to odpalić.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Moglibyśmy tworzyć kompanie na czele których staliby magowie ‐ dziesiętnicy. Mag odpalałby dziesięciu swoim żołnierzom taką bombardę…a co do łądowania…nie możnaby robić takich małych karnisterków wyładowanych czymś ostrym ? Tak to by może nie miało takich efektów przy wybuchu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Można próbować, ale każda taka maszynka zachowuje się jak żywy organizm, choć ciągle pracujemy nad jej ulepszeniem.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ W takim razie zostawię wam już resztę do zabawy, jeśli środki będą potrzebne…wiecie gdzie uderzać.‐ stwierdziwszy to zaczął powoli opuszczać pomieszczenie ‐ aby udać się do swoich komnat…które jak liczył zostały już odbudowane ‐.