Miasto Trenten

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Od razu począł rozglądać się za osiołkiem. Żeby tylko trafił się jakiś spokojny!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hodowla zwierząt w górach czy na bagnach była dość problematyczna, że nie znalazłeś tu ani osła, ani konia, ani żadnego innego zwierzęcia mogącego pełnić rolę wierzchowca.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

//Jurek, weź coś napisz, ja nie mam pomysłu//

[Kubeł1001]

Konto usunięte

**‐Wspaniale… Dobra, słowo się rzekło, trza go dotrzymać. Wskakuj, spróbujemy we dwójkę na moim wierzchowcu ‐**Ghyta miała zaciętą minę i upór w oczach

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Przestraszył się nieco tych emocji w oczach towarzyszki. Może lepiej było w ogóle nie przychodzić do tego miasta? Niemniej, słowo się rzekło. Wdrapał się na konia.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Pojechali w kierunku gniazd pająków. Taką mieli przynajmniej nadzieję

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gniazda? Zbyt wiele powiedziane, to najpewniej grupka wędrownych osobników, które z jakichś przyczyn opuściły swoje rodzime tereny.
//Zmiana tematu, zacznę Wam później na Martwych Bagnach.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Radio:
Wróciłeś do miasta wraz ze swą towarzyszką. Krótko później oddaliście łby zleceniodawcy, w zamian dostając sto sztuk złota, z czego tylko trzydzieści przypadło Tobie. Nie ma się w sumie czemu dziwić, Ghyta odwaliła prawie całą robotę… Jednakże teraz siedzieliście oboje w tej samej karczmie, co wcześniej, bogatsi, sali i zdrowi.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ No, to teraz, skoro dobrze poszło z tymi pająkami ‐ Zaczął, postukując monetą o blat ‐ Co masz dalej w planie? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Być może kolejne zlecenie, ale na pewno nie zagrzeję tu miejsca. ‐ odparła Elfka. ‐ Czemu pytasz?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Po prostu jestem ciekawy. ‐ Przyznał, tym razem kręcąc bączki monetą na stole ‐ Gdzie zamierzasz się udać? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tego jeszcze nie wiem, ale na pewno gdzieś w Verden. ‐ odrzekła ogólnikowo, a Ty nie byłeś zbytnio pewien, ile w tym prawdy.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Mhm…‐ Przytaknął, pogrążając się w myślach, gdzie próbował rozwiązać myślenie Ghyty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ostatecznie zasupłałeś się na tyle, że nie ma co już dalej w to brnąć. Zwłaszcza, że powoli zbiera się klientela, a to oznacza wzięcie się za robotę, w końcu karczmarz za coś Ci tu płaci. Co prawda darmowym pokojem i jedzeniem, ale płaci.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Poratujesz jakąś inspiracją? Wystarczy słowo. ‐ Zapytał Ghytę, z nadzieją, że podsunie mu jakąś ideę na skoczny utwór.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokręciła przecząco głową, wzruszając ramionami.
‐ Ty jesteś bardem w tej drużynie, Nawłociu.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Zaśmiał się krótko:
‐ Hah, nie mogę zaprzeczyć…‐ Po czym wstał, nastroił nieco poturbowaną mandolinę i zaczął wygrywać jak na razie melodię nostalgiczną, o średnim tempie. Jeszcze nie śpiewał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ale lepiej, żebyś zaczął, bo miny klientów nie wyglądają na zadowolone, a stąd tylko krok do buczenia i rzucania czymś w grajka, na przykład kuflami, talerzami, sztućcami czy krzesłami.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Więc zaczął śpiewać, dziarskim głosem człowieka, który w swym życiu zabił więcej wrogów, niż jest kufli w tej jadłodajni:
‐ *Siedziałem w zapuszczonej karczmie,
Wiatr ostro w szyby dmał,
Wtem do środka wchodzi elf,
Wielką bliznę na oku miał.

Łypnął dookoła wzrokiem,
Te spojrzenie mroziło krew,
Podszedł do lady,
Na mój widok zmarszczył brew.

W końcu mówi do karczmarza:
“Daj mi piwa kufle dwa,
Jeden dla mnie,
Jeden dla nowego przyjaciela.”

Kościsty palec wskazał na mnie,
Karczmarz jak ściana blady,
Nie znałem tego elfa,
Dwa kufle na wierzchu lady. ‐* Zaśpiewał wstęp do pieśni. Dobrze jej przygrywał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie tyle pieśń, co balladę, bo wiele osób ucichło, wsłuchując się w Twoją opowieść, ciekawi dalszej części.