Plugawe Ziemie

[Kubeł1001]

Omeg12

Powrócił więc do poprzedniego planu drzemania / zajmowania się byle czym.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Tak więc wyruszył dalej na poszukiwania jakiejś bestii.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dzięki temu czas nie dłużył Ci się jakoś szczególnie, co pozwoliło jakoś przetrwać trasę. A fakt, że się zatrzymaliście, chyba świadczy o tym, że jesteście już na miejscu.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ To już? ‐ Raelag wyjrzał za drzwi

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Taczkajestfajna pisze:Tak więc wyruszył dalej na poszukiwania jakiejś bestii.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Sądząc po panice stada, które było już w pełnym galopie to jak najbardziej gdzieś się taki czaił.
Omeg:
‐ Już, panie. ‐ potwierdził jeden z Uruków, Ty zaś dostrzegłeś samotną kamienną wieżę bez żadnych drzwi czy okien, stojącą pośród malowniczego, no cóż, niczego.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ To… trochę rozczarowujące. Czy komuś chciało się postawić wieżę pośrodku niczego ot tak? I jak tam w ogóle wejść? ‐ elf bardziej mówił do siebie, niż do któregokolwiek z Uruków

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Pojechał zobaczyć, gdzie jest.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Omeg:
Urukowie właściwie w tym momencie mieli Cię gdzieś, bo szykowali wszystko do postoju, a pod koniec tych czynności zauważyłeś powoli materializujące się w wieży wrota, a z czasem także szeroki, podziemny zjazd dla Wargów i powozów. Ich autor, zapewne człowiek, Mag Ziemi właśnie do Was wyszedł.
Taczka:
Gdy dotarłeś do oazy nie zastałeś już żadnego potworka, a przynajmniej żadnego nie widziałeś.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Poczekał i rozglądał się, a żeby jakiś się mógł zjawić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zjawił się, gdyż ujrzałeś monstrualne szczęki w piasku, a później spadłeś ze swego Warga, który warczał i skomlał, chcąc wyrwać się ze szczęk wielkiego Piaskowego Rekina.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Rozpędził się, skoczył na tego potwora i zaczął go uderzać od góry, bo w sumie nie wiedział jakie ma słabe punkty.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ No to trochę wyjaśnia ‐ mruknął, po czym podszedł w stronę maga

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Przypadkiem chyba w takowy punkt trafiłeś, bo monstrum odpuściło i uciekło w piaski pustyni, zostawiając Cię samego z, najpewniej śmiertelnie, rannym Wargiem.
Omeg:
Ten zrobił podobnie i po drodze zsunął kaptur. Jakże wielkie było Twoje zdziwienie, gdy ujrzałeś w owym Magu swego rodaka! Jedne, co mogło bardziej zadziwić, od tego, był faktem, że po bliższym przyjrzeniu się dostrzegłeś w Magu nie mężczyznę, ale Drowkę.

[Kubeł1001]

Omeg12

Spojrzał na kobietę z zaskoczeniem, po czym ukłonił się lekko
‐ Miło widzieć kogoś swojego rodzaju. Dojechaliśmy w dobre miejsce?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Ukrucę twoje cierpienie. ‐ Powiedział do Warga i równocześnie skręcił mu kark, żeby umarł natychmiastowo. Postanowił wrócić do obozu na piechotę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Warg nie protestował, a odchodząc zauważyłeś jak jego ciało staje się pożywką dla pustynnych rekinów… Niemniej, będąc w połowie drogi spostrzegłeś chmurę pyłu na horyzoncie, która zbliżała się z każdą chwilą.
Omeg:
‐ Nawzajem, Relagu. ‐ odparła tamta z uśmiechem. ‐ Lord Kettlos przysłał mnie tu, wraz z kilkoma innymi Mrocznymi Elfami, sądząc że możesz mieć dość przebywania w towarzystwie samych Uruk‐Hai.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Miło z jego strony. Choć szczerze do uruków można się po czasie przyzwyczaić. To… możemy wjeżdżać? Mamy trochę łupów do wypakowania.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Spróbował jakoś zejść jej z drogi albo po prostu od niej uciec.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Omeg:
Skinęła głową, choć tak na dobrą sprawę to tylko Wy zostaliście na zewnątrz, gdyż wozy i karety już wprowadzono, a więc i jeńców.
‐ Gdzie życzysz sobie się teraz udać? ‐ spytała Elfka, gdy znaleźliście się w słabo oświetlonym pochodniami i zimnym tunelu.
Taczka:
Szło sprawnie, ale podczas ucieczki zdałeś sobie sprawę, że to nie burza piaskowa lub jakieś monstrum, ale za to kilkunastu koczowniczych jeźdźców na wielbłądach, wyruszających na pustynię po niewolników lub zapolować.