Plugawe Ziemie
-
-
Omeg12‐ No dobrze… ‐ zaczął mówić szukając środka usypiającego ‐ Mam zamiar zrobić trochę nieprzyjemnych rzeczy, nie ukrywam. Możecie zapewne spróbować mnie teraz powalić albo coś w tym stylu, ale nie osiągnięcie absolutnie nic. Jeśli pozwolicie mi was uśpić ot tak, to gwarantuję, że operację przejdziecie bezboleśnie. Proste?
-
Kuba1001 Omeg:
Pokiwali ochoczo głowami, obietnica braku bólu przemawiała do nich znacznie bardziej, niż mnóstwo cierpień z rąk jakiegoś pomylonego Mutagenisty lub jego dwóch osiłków, którzy profilaktycznie zostali w pomieszczeniu, czekając na rozkazy, ale pewnie nie zawahaliby się, gdyby ludzie spróbowali czegoś podejrzanego.
Vader:
‐ A co daje wdzięczność Rycerza Śmierci? ‐ zapytał, przyglądając Ci się ponownie. Cóż, zapewne liczył na jakieś finansowe korzyści, za złoto wydane na Twoją zbroję i ekwipunek można by wyposażyć w pełny centaurzy rynsztunek kilka plemion.‐ Któremu? ‐ spytał jeszcze bardziej podejrzliwie Ork. Faktycznie, Horda miała dwóch wodzów, podobno rządzących na równi, a więc chyba nieco skrewiłeś.
-
Vader0PLPowaleniec
‐Wiele rzeczy, które nie ograniczają się do materialnych korzyści, chociaż te materialne stanowią ładny dodatek do całości.
///Wdzięczności, czyli nie zrobię śpiwora z twoich flaków w zimną noc po tym, jak cię zabiję.///Normalny
‐Temu, kto nas wysłucha. Wątpię, by obaj w tym samym czasie skupili się na posłańcach, gdy jest wiele innych ważnych rzeczy do zrobienia. -
Kuba1001
‐ Wodzowie podejmują decyzje razem albo w ogóle. ‐ odrzekł twardo Ork. ‐ Czyli albo rozmawiasz z oboma, albo wypi***alasz, rycerzyku. Proste?
//Widać, że to ten je**ięty.//
Pokiwał głową i po chwili ostatecznego rozważania za i przeciw ruszył galopem w kierunku, do którego zmierzał, nim go zatrzymałeś. -
-
-
Kuba1001
Taczka:
‐ Koczownicy, Klan Krwawego Kopyta, Gez, Slavonia lub ktokolwiek inny zapuszczali się tu bądź robili inne problemy?
Vader:
Zatrzymał się po kilku godzinach, acz wciąż w samym centrum niczego, gdzie nie sposób było ukryć namiotów całego Klanu, jednakże Twoje wątpliwości o zasadzce albo rozwiały się, albo pogłębiły, gdy zauważyłeś chmurę pyłu podniesioną przez grupę galopujących w Waszą stronę Centaurów.
//Jakie?//‐ Zaczekacie tutaj, aż skończą naradę. ‐ odparł Ork i posłał kilku swoich wojowników do obozu. ‐ Jasne?
-
-
Kuba1001
//Śmierdzą tylko na zewnątrz. Czy jakoś tak.//
Długo nie czekałeś, bo tamci otoczyli Was po kilku chwilach zwartą chmarą i tylko czekali momentu, aby rzucić się na Ciebie w pierwszej kolejności. Jednakże nim zdążyłeś się odezwać, trudy rozmowy z kopytnymi wziął na siebie Centaur, który Ci towarzyszył, opowiadając z grubsza to, co Ty wcześniej.//Normalny.//
Oni też musieli najwidoczniej z Wami zaczekać, ale nie mieli zamiaru chować broni czy tracić czujności, w końcu byliście Rycerzami Śmierci, prawda?
//Jak coś, to możesz zostawić go bez jakiejkolwiek akcji, dopóki Taczka nie skończy tej narady z wodzami, ewentualnie jakoś zająć sobie czas rozmową z Orkami.// -
-
Kuba1001
Orkowie chcieli odpowiedzieć, ale nie byli pewni, czy mogą, więc czekali na zgodę od swojego dowódcy. Gdy ten się zgodził, jeden odpowiedział:
‐ Pełno tu ostatnio Pustynnych Rekinów i piaskowych wilków, poza tym kręcą się tu też te wielkie skorpiony, ale nic innego nie widziałem… Co Cię to w ogóle obchodzi, Rycerzu?‐ Wódz Klanu wyruszył na wyprawę wojenną przeciw Kolektywowi Cienia i koczownikom z nim sprzymierzonym, wróci za kilka tygodni. ‐ powiedział do Ciebie jeden z Centaurów, wyglądający na przywódcę tej grupy, po wysłuchani rewelacji młodzieniaszka. ‐ Jeśli chcesz mu coś przekazać, to daj to mnie, a ja mu to przekażę.
-
-
-
Kuba1001
Taczka:
Obaj wodzowie spojrzeli po sobie i skinęli bez słowa głowami.
‐ A więc czas już nadszedł… Niegdyś wędrowna Horda zacznie tworzyć własne państwo, tutaj, na Plugawych Ziemiach… My zajmiemy się armią i organizacją, zaś Ty, Gotaiu, wyruszysz na okoliczne ziemie, aby pozbyć się naszych wrogów oraz negocjować z Klanem Krwawego Kopyta. ‐ wyjaśnił Qurog i spojrzał na Ciebie. ‐ Dla Ciebie mam inne zadanie: Zbierzesz skromny oddział reprezentacyjny złożony z Orków na Wargach i Goblinów na wilkach i jak najszybciej ruszysz pod Czarną Górę, z poselstwem do tamtejszych zielonoskórych. Później pospieszysz jak najszybciej nad granicę z Mrocznym Królestwem, gdyż obawiamy się, że nasza interwencja pod Heresh rozsierdzi Pakt Trzech na tyle, że poślą na nas swe legiony… Sprawdź, co szykują, i wracaj do nas jak najprędzej. Jeśli nie macie pytań, ruszajcie jak najszybciej, liczy się każda chwila. ‐ powiedział Ork, a Gotai Furia Północy natychmiast opuścił namiot, komenderując zebranym tam wojskiem, aby być może jeszcze dziś ruszyć na rozprawę z Centaurami i koczowniczymi ludźmi.
Vader:
‐ Jak an moje to te skorpiony są jednak całkiem spore. ‐ mruknął Ork, a po chwili dołączył do Was kolejny, jadący najpewniej z obozu.
‐ Wodzowie chyba będą mogli Was przyjąć. ‐ powiedział, wskazując drogę. ‐ Jedźcie za mną, Rycerze.‐ Nie. ‐ zaprzeczył równie szybko, co stanowczo. ‐ Przyjaciel. I zastępca na czas, gdy ten wojuje lub z innego powodu nie może być obecny osobiście.
-
-
-
Kuba1001
Taczka:
Ze skromną obstawą, liczącą ledwie pięciu zielonych, oraz zapasami i wręczonym Ci tuż przed wyjazdem listem z pieczęcią Hordy opuściłeś obóz ile sił w Wargach.
//Zmiana tematu, zacznę, gdy będziesz na miejscu.//
Vader:
‐ Chcesz powiedzieć coś więcej niż on? ‐ spytał, wskazując ruchem głowy na towarzyszącego Ci dotąd Centaura, który wcześniej rozmawiał z przywódcą grupy.Obóz pełen Orków, Goblinów, Hobgoblinów, Orkologów, Ogrów, Trolli i Cyklopów był zdecydowanie nieprzyjaznym miejscem dla kogoś takiego jak Ty, jednakże cóż możesz na to poradzić? Zaprowadzono Waszą trójkę pod najbardziej okazały namiot.
‐ Tylko jeden. ‐ powiedział zielonoskóry, który Was tu przyprowadził. ‐ Ty wchodzisz, reszta zostaje. -
-
Kuba1001
Westchnął i pozwolił Ci mówić, nie tyle ciekaw, co masz do dodania, ale chcąc dostać to, o czym wspominałeś, a co miał przekazać Krwawej Klindze.
W środku zastałeś tuzin Orków odzianych w czarne, ciężkie zbroje płytowe oraz kolczugi, dysponującymi mieczem długim przy pasie, tarczą na plecach i dwuręcznym toporem o dwóch ostrzach w dłoni. Byli oni jednakże tylko obstawą dla dwójki wodzów, choć raczej jej oni nie potrzebowali: Bor‐Ghul był wielkim stworem, przewyższającym siłą i gabarytami Orkologi, podobno dzięki połączeniu krwi Orka i Trolla. Miał na sobie jedynie prostą przepaską biodrową oraz dysponował wielką maczugą nabijaną niemalże wszystkim: Kawałkami żelaza, krzemieniami, stalowymi kolcami, kośćmi, kłami i wieloma innymi.
Drugim wodzem był Qurog, Ork czystej krwi, wódz jednego z najznamienitszych orczych klanów. Nosił na sobie podróżne odzienie, ale pod nim miał równie kosztowny, co elegancki napierśnik, nagolenniki i naramienniki wraz z kolczugą i hełmem z nosalem oraz kitą końskiego włosia. Uzupełniał to dwuręczny miecz na plecach, oraz tarcza i jednoręczny topór o jednym ostrzu w zasięgu ręki.
Gdy wszedłeś, nie odezwali się, nie ruszyli z miejsc i nie zrobili nic, czekając na jakiś Twój ruch.
