Miasto Gibelest

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Kruk. Ptak. A zarazem istota stara jak świat.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Słuchali dalej, milcząc i czekając na resztę, acz kilku odeszło, wyraźnie znudzonych tym całym przedstawieniem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Od zawsze istniała śmierć, to oczywiste. Śmiertelnik zabijał śmiertelnika i zostawiał jego ciało. Jednak wojny są wbrew pozorom młode. To dzięki nim powstały istne pola śmierci, gdzie zwierzęta żywiły się martwymi i rannymi.
Mówiąc to wstał i podszedł do słuchaczy.
‐Kruki. To oznaka bliskiej śmierci. Nawet Raptory przy tych ptakach są bezpieczniejsze, gdyż można od nich uciec. Jednak nie uciekniecie przed swym losem. Nie uciekniecie, gdyż stoi tuż obok. A wiecie, co mówi Kruk do umierających?
Przerwał, zadając retoryczne pytanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kraaa! ‐ dobiegła odpowiedź z widowni, która skomentowano salwą śmiechu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Otóż nie. Rzekł Kruk: Nigdy Więcej
Był to również sygnał do ataku jego wojsk, a on sam zamierzał dać im dobry przykład. Miał już wyciągnięty mieczy, więc zamachnął się na jednego ze słuchaczy, a później odebrał magią dusz życie kilku następnym.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie mogłeś dosięgnąć przeciwników swoim orężem materialnym, acz magiczny zrobił swoje. Poza tym, ludzie zaczęli padać od niespodziewanych ciosów różnorakiej broni białej lub wystrzelonych z małych kusz bełtów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Sam wszedł w wir walki i zabrał się za atak na cywili, jednak również szukał wzrokiem strażników.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skróciłeś o głowę kilku ludzi, a później dostrzegłeś zbiegających się zewsząd strażników, którzy nie tylko zauważyli Waszą maskarę, ale i postanowili jakoś jej zapobiec.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Oh biedacy, ruszył im na spotkanie, jednak już z pewnej, dobrej odległości rozpoczął powolne przejmowanie kontroli nad nimi z użyciem magii dusz, by ci wbijali swoje miecze w towarzyszy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szło sprawnie, ale ubiłeś tak tylko kilku, gdyż kilka wystrzelonych w Twoim kierunku strzał skutecznie pozbawiło Cię koncentracji potrzebnej do dalszej inkantacji zaklęcia, a przy okazji stwarzało realne zagrożenie (lub jego pozory).

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, odskoczył dwa razy w bok i skrył się za czymś, o ile było za czym.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pod ręką było jakieś dziecko, w roli żywej tarczy sprawdziło się idealnie, bo nie dość, że zatrzymało swoim ciałem dwie strzały, które bezpośrednio Ci zagrażały, to jeszcze jego śmierć sprowokowała większość strażników do bezmyślnej, napędzanej gniewem szarży…

[Kubeł1001]

Vader0PL

Dzieci fajna rzecz, ale pora wyrzucić. Cisnął ciałem w jednego ze strażników, a następnie użył magii dusz, by ich wyłączyć. Sprawność w kończynach wystarczy, bo wtedy upadną i będzie można ich dobić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poszło sprawnie, ale pozostali ponowili atak.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Spróbował sięgnąć magią łuczników, by ci złamali swoje łuki. Lub karki. Jedno z dwóch.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Złamali to pierwsze, ale dobrali się do mieczy poległych kompanów i zaatakowali. Tymczasem Ciebie jednocześnie, za pomocą prostych pchnięć i cięć, zaatakowało aż pięciu strażników na raz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Z których kierunków?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pchnięcia centralnie od frontu, cięcia z boków i od góry.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odskoczył więc z przewrotem w tył, a następnie magią nakazał kilku z nich samobójstwo z użyciem miecza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, ale Magia zaczyna Ci się powoli kończyć, zaś przeciwnicy ‐ wręcz przeciwnie.